Faked

Chapter 59

Awtomatiko akong napahawak sa ulo ko nang paggising ko ay kumirot iyon. Marahan kong minulat ang mga mata at nakita si Win na nakaupo malapit sa kamang hinihigaan ko. It doesn't look like I'm in his apartment.

"How do you feel? May masakit ba sa 'yo?" tanong niya sa akin bago ako mapatingin sa kamay ko at makitang may nakakabit na swero roon.

"Masakit lang nang kaunti ang ulo ko, what happened?" sinubukan kong bumangon at mabilis naman siyang tumayo para maalalayan ako. Sobrang ingat nang pagkakahawak niya sa akin na para bang humahawak siya ng salamin na iniiwasan niyang mabasag.

"You passed out from over fatigue and stress, also..." Hindi niya tinuloy ang sasabihin kaya naman medyo kinabahan ako.

"Also?" curious na tanong ko saktong pagkasandal ko sa headboard ng hospital bed. Dumiretso siya ng tayo at nakita ko kung paanong bumaba-taas ang adams apple bago niya na tila kinakabahang magsalita. Malalim pa siyang bumuntong hininga kaya mas lalo akong na-curious.

"Tell me what happened first." aniya, dahilan para magsalubong ang kilay ko. "I'm not forcing you tell me, pero Sara... Kailangan kong malaman 'yong rason kung bakit nagkaganyan ka, need to make sure na makakagawa ka ng tamang desisyon once na sabihin ko sa 'yo kung ano 'yong sinabi ng doctor na tumingin sa 'yo kanina."

He sounded desperate, but I know he's like this because he's worried about me. Ngumiti ako nang tipid dahil kung ako lang ang tatanungin, ayoko nang balikan kung ano ang nangyari dahil hindi iyon maganda sa alaala. It's disgusting, and it makes me want to slap them both.

"Fine. Dinala ni Bong si Ms. Leni sa bahay." sabi ko na para bang wala lang iyon.

"What?!" kunot-noong tanong ni Win, tiningnan ko ang mga kamao niya dahil kinuyom niya iyon to the point na naging visible na ang mga ugat niya sa braso.

"And heard them having sex."

"That fucking bastard!" madiin niyang sabi at balak pa sanang suntukin ang pader ngunit hindi niya itinuloy at naupo na lang sa kama para yakapin ako. Medyo nabigla pa ako sa ginawa niyang iyon pero niyakap ko pa rin siya pabalik at nagsimulang umiyak ulit kahit na halos wala na akong luhang mailabas.

"Just divorce him, Sara... will take care of you and your baby." Awtomatikong huminto ang luha ko nang sabihin iyon ni Win. Hinawakan ko ang magkabila niyang balikat at itinulak siya nang marahan para kumalas sa yakap at matingnan ko siya sa mukha. I'm not quite sure if heard him right.

"What baby are you talking about?" naguguluhang tanong ko ngunit hindi siya sumagot agad, imbes ay pinunasan niya ang luha sa magkabilang pisngi ko at saka inayos ang buhok kong magulo. Now that think about it, I always look like a mess whenever he's saving me.

"Come on, Win. Answer my question." Tumigil siya sa ginagawa niya at tipid na ngumiti sa akin.

"The doctor said that you are two weeks pregnant." Marahas akong napalunok at tumitig lang kay Win. I know he's not lying but I can't believe of what heard. I mean, me? Pregnant? was sure I took the morning-pill after Bongbong and I had unprotected sex.

"Are you going tell him?" tanong ni Win at agad akong umiling bago mapahawak sa tiyan ko. Hindi pa rin nagsi-sink in sa akin ang about sa pregnancy ko but somehow-siguradong sigurado ako na ayokong ipaalam kay Bongbong. After all what happened, ayoko na matulad ang anak ko sa akin. Iniisip ko pa lang na mabubuhay siya sa toxic na pamilya ay natatakot na ako.

"What's your plan? Two months na lang ga-graduate na tayo, hindi pa mahahalata ang tiyan mo by that time." ani Win, "Let's go to America after graduation,"