Faked

Chapter 63

"Una na kayo, may dadaanan lang ako sa faculty." sabi ko nang makabalik kami ng campus. Tiningnan ako ng dalawa at bago pa sila mag-insist na samahan ako ay nagsalita na ulit ako.

"Kaya ko na mag-isa."

"Well, okay. Sumunod ka agad ha?" ani Jill at tumango naman ako habang nakangiti.

"I'll take your bag" Nilahad ni Win ang kamay niya sa akin at napahigpit naman ako ng hawak sa strap ng tote bag ko. Mabigat nga iyon nang kaunti pero hindi pa sa point na nahihirapan akong buhatin iyon. I don't want ro refuse his kindess pero awtomatiko ko siyang tinanggihan nang makita ko si Bongbong na papasok ng building.

"It's okay, hindi naman masyadong mabigat yong bag ko."

"Okay," ani Win bago siya maglakad nang tuluyan papasok sa building. Naitago ko na lamang ang labi ko at tiningnan si Jill nang magkibit siya ng balikat.

"Napakatampororot ng lalaking 'yon."

"Well, he has a reason." Tipid akong ngumiti at saka tuluyan nang nagpunta sa faculty pero hindi pa man ako nakakapasok mismo sa loob ay napahinto. na ako nang makasalubong ko si Ms. Leni sa hallway. This was our first meeting after that night, I don't know what do.

"Sara." tawag niya sa akin. For some strange reason... Napikon ako. wanted to slap her, I wanted to shout at her but I can't do it. I can't let my emotion swallow me. Huminga na lamang ako nang malalim at ngumiti. Hindi nila alam ni Bongbong na alam ko ang ginagawa nila noong gabing 'yon, or at least that's what I believe.

"Good afternoon, Ms. Leni." bati ko bago siya lagpasan pero napahinto rin ako nang marinig ko siyang magsalita.

"You heard us that night, right?" Agad na nagsalubong ang kilay ko at kinuyom ang mga kamao ko pero inalis ko rin iyon bago siya lingunin. I. knew she did that on purpose, I knew she's up to something that day! Marahas akong lumunok at mabuti na lang ay walang ibang tao rito sa hallway, iyon siguro ang rason kung bakit ang lakas ng loob niyang ipakita ang tunay niyang kulay.

"Sorry, Ms. Leni. I don't know what exactly do you mean." Inilagay ko ang ilang hibla ng buhok ko sa tainga ko at saka ngumiti, "Be specific please."

Nagsalubong ang kilay niya at lumingon sa paligid bago humakbang palapit sa akin. I'll be honest, kinabahan ako. Pero hindi dahil natatakot ako sa kanya, but because natatakot na hindi ko ma-contain ang emosyon ko. I need to relax, I need to show her that I am not affected by her and her scheme.

"You heard us fuckingg, me and Bongbong." Bulong niya sa tainga ko, dahilan para maramdaman kong nagsitayuan ang balahibo ko. Masakit na ang marinig na ginagawa nila ang bagay na iyon sa mismong bahay namin pero mas masakit pa rin pala talaga kapag kinumpirma misma kung ano ang ginagawa nila noong gabing 'yon.

Pagkalayo na pagkalayo ni Ms. Leni mula sat pagkakatulong niya sa akin ay itinaas niya ang kilay niya na tila may achievement siyang nakuha Was she always like this? Napangisi na lamang ako at bahagya siyang tinawanan, dahilan para mabigla siya.

"And you are proud of that?" tanong ko bago siya tingnan mula ulo hanggang paa. I am waiting for her to answer pero may mga dumating na estudyante kaya ngumiti na lang ulit ako.

"I'll go ahead, Ms Bitch-I mean, Ms. Leni" Tumalikod na ako sa kanya at sa bahagyang natawa dahil hindi ko inasahan na magagamit ko iyong narinig ko kay Jill noon. Pero ang tawang iyon ay nawala rin nang si Bongbong naman ang makasalubong ko pagpasok ko sa faculty.

"Why are you here?" tanong niya sa akin. Hindi pa ako nakaka-move on sa emosyon na naramdaman ko kanina, ngayon ay siya naman ang haharapin ko. I can't deal with him, malapit na akong makain ng emosyon ko.

"I'm not here for you, sir." sabi ko na lamang.

"I see." aniya at noong balak ko na siyang lagpasan ay nakaramdam ako ng hilo. I tried to maintain my balance as much as possible but I failed.

"Duterte." tawag sa akin ni Bongbong nang hawakan niya ang magkabila kong balikat matapos kong mawalan ng balanse. I felt nauseous. I want to get out of here.

"What happened?" tanong ni Mr. Bautista nang makita niya kami ni Bongbong since nasa nakaharang kami sa pinto.

"Sorry sir, natalisod ako." pagsisinungaling ko bago mag-angat ng tingin kay Bongbong at itulak siya nang marahan palayo para makabitaw siya sa akin. I want to leave but my body's not letting me..

"Are you okay?" tanong ni Bongbong saktong pagkalagpas sa amin ni Sir Bautista.

"I'm okay." tipid kong sabi bago mabilis na lumabas dahil hindi ko na kayang pigilan ang sarili. Dumirestso ako sa pinakamalapit na cr at pumasok sa cubicle para roon magsuka. Mabuti na lang at ako lang ang tao roon dahil natatakot ako na baka dahil sa simpleng pagsuka ko ay ma-issue ako at may kumalat na rumors.

Humupa na nga ang tungkol sa picture ko na kumalat dahil hindi naman sila sigurado kung ako talaga 'yon o hindi, and now I'm close to having another issue. Kailangan kong mag-ingat, hindi pwedeng malaman nang kahit na sino ang tungkol sa pagbubuntis ko maliban kay Win at Jill.

Two months, I just need two months and. everything will be over.

"Are you sick?" Napapitlag ako nang paglabas ko ng cr ay naroon si Bongbong sa gilid. Walang tao sa hallway but still, delikado itong ginagawa niya. Why did he follow me all the way here? What's his deal?

"I'm not, sir."

"You just threw u-"

"I said I'm not sick. Marami lang akong nakain." putol ko sa sasabihin niya bago mag-iwas ng tingin at mapabuntong hininga. Things are gonna get messy if someone saw us talking in front of woman's comfort room. Inayos ko na lamang ang buhok ko at tuluyan siyang nilagpasan.

"Are you hiding something from me, Sara?"