Faked

Chapter 65

"Aalis kayo ni Borgy?" tanong ni Bongbong nang pumasok siya ng kwarto habang ako naman ay may tinatapos na assignment, mukhang sinabi na sa kanya ni Borgy na may lakad kami pero hindi pa naman kami nakakapag-decide kung saan pupunta dahil anong oras na rin.

"Yeah." tipid kong sagot habang nagtitipa sa laptop.

"Where are you going?" Saglit kong nilingon si Bongbong ngunit nag-iwas din ako ng tingin nang makitang ina-unbotton niya ang suot niyang damit. For a moment, bumilis ang tibok ng puso ko kaya naman marahas akong napalunok.

This is one the reasons why I don't want us to stay in the same room anymore, because of his habit. Hindi siya nagdadalawang isip na maghubad at magbihis dito, wala siyang pakialam kung nandito ako o hindi.

"How are you feeling?" Bahagya akong napahinto sa pag-type sa laptop nang magtanong na naman siya sa akin ng bagaya na dapat ay hindi na niya tinatanong. He's confusing me, I don't know what's going on in his mind. He's supposed to ignore me like what he's doing to me last week. Why is he acting concern now? Bakit kung kailan sinusubukan kong alisin ang nararamdaman ko para sa kanya, saka siya magkakaganito ulit?

Itinago ko na lamang ang labi ko at piniling wag sagutin ang tanong niya. I tried to ignore him, pero hindi ko nagawa nang maramdaman kong lumapit siya sa study table ko. Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nakitang nakasimpleng t-shirt na lang siya at sweatpants.

"What's your relationship with Win?" tanong niya, dahilan para bahagya akong mapapitlag. Why does he keep asking me questions? Bakit umaasta siya na parang okay pa kami?

"We're friends." tipid kong sagot bago magpatuloy sa ginagawa.

"What kind of friend will drive you all the way home using your own car? Don't you have hands, Sara?" Nagsalubong ang kilay ko dahil nagtataka ako kung paano niyang nalaman ang tungkol doon. But instead of asking, iba ang sumagi sa isip ko na itanong sa kanya.

"Then let me ask you." Marahas akong lumunok dahil ayokoko nang pag-usapan ito pero kailangan, or else patuloy na magiging ganito ang relasyon namin. I need to end this. "What's you relationship with Ms. Leni?"

"We're colleagues." mabilis niyang sagot, dahilan para mapangisi ako.

"What kind of colleagues are having sex?" walang emosyong tanong ko na nagpakunot ng noo niya. He's still standing beside my study table, naka-krus ang dalawang niyang braso sa dibdib habang nakatingin sa akin na tila may sinabi akong kalokohan.

"What do you mean?" Nakuyom ko ang mga kamao ko nang tanungin niya iyon sa akin na para bang wala talaga siyang ideya kung ano ang ibig kong sabihin. Bumuntong hininga na lamang ako at sinave ang ginagawa ko para maisara ko na ang laptop.

"Where are you going?" Mabilis na nahawakan ni Bongbong ang kamay ko nang makita niya akong tumayo.

"Let go." tipid kong sabi pero imbes na bumitaw ay hinila niya ako palapit sa kanya at sinandal sa pader nang sa gano'n ay makorner niya ako. Marahas akong napalunok at tila nahirapang huminga dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Why is he doing this to me?

"Answer me, Sara." maotoridad niyang sambit. Napahawak na lamang ako sa gilid ng suot kong shorts dahil bukod sa sobrang lapit niya sa akin ay natatakot na baka ma-stress ako at malagay ko sa kapahamakan ang bata sa tiyan ko.

"I heard you having sex with Ms. Leni." diretsong sabi ko kahit na sa totoo lang ay nagsisimula nang mag-init ang mga mata ko.

"What?" Napapitlag ako nang makita ko siyang nagalit. Kinakabahan ako, what if he hit me? I need to get out of here. "When did you hear it?"

"Are you really asking me because you don't know?" tanong ko, "O baka hindi niyo lang isang beses ginagawa 'yon sa pamamahay natin? Is that it, Bongbong?"

Napasuklay siya sa buhok niya at umatras. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero parang may mali. Nagsisimula nang mamuo ang luha sa mga mata ko kaya agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya para punasahan iyon. He didn't answer my question but something doesn't add up. My question's impossible to answer dahil alam ko sa sarili ko na malabong gawin nila iyon ng ilang beses dahil hindi na nagpunta si Ms. Leni dito matapos ang gabing 'yon.

"I didn't have sex with and I will never." mahinanong sambit ni Bongbong kaya naman binalik ang tingin ko sa kanya, thanks to that ay umatras ang luha ko at tumigil..

"Don't lie! I heard her moaning that night, she even asked me earlier-"

"You heard her voice, but did you hear mine?" tanong niya pabalik, dahilan para matigilan ako at hindi makasagot agad. Napahilamos siya sa mukha niya at nagmadaling kunin ang phone niya sa side table. He look so frustrated and mad at the same time, para siyang mananakit ng tao.

Marahas na lamang akong napalunok at napaupo sa mesa nang lumabas siya ng kwarto at tila mayroong tatawagan. Naguguluhan ako sa nangyayari, bakit kailangan niyang umalis sa gitna ng importanteng conversation? Is he trying to run away?

"What's going on?" mahina kong tanong sa sarili, until now... Hindi ko alam ang sagot sa tanong niya. I mean, I never heard his voice that night at isa pa, sa sobrang sakit na mahuli ko silang ginagawa yon ay umalis ako ng bahay. How am supposed to hear his voice? Does he expect me to listen to them until they're done doing it?

Napasuklay na lamang ako sa buhok ko at niligpit ang gamit ko pero napahinto ako nang may bigla akong na-realize.

What if, wala talagang nangyari sa kanila at ipinalabas lang ni Ms. Leni na meron para masira niya ang relasyon namin?