Onları bir araya getiren aileleriydi ama bir arada kalmalarını sağlayan sevgileriydi. Şimdi hayat kimi için daha zor, kimi içinse daha eğlenceli olacaktı. Aşk kimine hiç beklemediği anda gelecek, kimisiyse sahip olduklarını kaybetmemek için savaşaca...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SUDE NAZ
Ölü gibi uyuyorlardı. Gece eve gelip sırayla duş aldıktan sonra hazırladıkları yatakların içinde günün ilk ışıklarına kadar konuşup durmuşlar, uyuyakaldıklarındaysa hava aydınlanmak üzereydi. Şimdiyse dünya yıkılsa duymayacaklardı. Naz, sabaha karşı üşüdüğünü fark ederek yukarı Behrem'in yanına çıkmıştı. Battaniyenin altına girip üşüyen bacaklarını ona doladıktan sonra uyuyakalmıştı. Bir ara hayal meyal Karaca'nın, Nefal ile Minel'i uyandırdığını duymuş ama gözlerinin acımasından dolayı uyumaya devam etmişti. Birisi paçalarından tutup çekiştirirken sızlanarak yatakta yan döndü. "Anne git başımdan." Dedi.
Küçük bir kıkırdama sesi kulağına çalınırken Behrem'e daha çok sokuldu. "Ben annen değilim" dedi Şura "Şula'yım."
Naz "Git Pepe izle." Diye sızlanınca Şura "Onu sabah izledim." Diyerek iki eliyle Naz'ın saçından tutup çekiştirmeye başladı. Naz, canının acısıyla öyle bir çığlık attı ki Şura'yı yakalayabilse öldürürdü. Yere oturup acıyan saç diplerini ovalarken bir yandan da kötü kötü kapının orada durmuş gülerek kendisini seyreden ufaklığa bakıyordu. "Seni mahvedeceğim" diyerek küçük kızı tehdit ettiği sırada Behrem "Onu tehditlerle yıldıramazsın." Diyerek yatakta hareketlendi.
Şura, kıkırdayarak ablasına baktıktan sonra Naz'a döndü. Sanki çok önemli bir sır verir gibi "Çünkü ben Pehlivan'ım." Dedi. Behrem uykulu da olsa gülerken Naz "Bok." Diyerek suratını buruşturdu. Şura da onu taklit ederek aynı şeyi söyleyince Behrem "Hadi aşağı in, bizde geliyoruz." Diyerek kardeşini odadan kovaladı.
Naz "Uyumak istiyorum ben." Diye sızlandı.
"Bende" diyen Behrem "Ama eğer kalkıp aşağı inmezsek uyumamıza izin vermezler. Hadi bir on dakikalığına ortalıkta gözükelim de akıllarını kaçırmasınlar." Yüzlerini yıkayıp, üstlerine temiz bir şeyler giydikten sonra aşağı indiler. Naz "Ellerim hala bebek kakası ve yumurta kokuyor sanki." Diyerek suratını buruştururken Behrem "Düşünmemeye çalış." Diyerek mutfağa girdi ve gördükleriyle kaşlarını çattı.
"Günaydın tatlım." Diyen annesine bakarak "Sabahın köründe bu kadar şeyi hangi enerjiyle yaptığını sorabilir miyim anne?" diye sorduğunda annesinin "Sabahın körü derken?" diyerek omzunun üzerinden saati göstermesiyle oraya bakan genç kız "Saat üç mü?" diye sordu.
"Öğleden sonra üç." Dedi Senem teyzesi mutfağa girdiği sırada. Naz, sepetten bir tane kuru soğan alıp, soyduktan sonra ısırıp yemeye başladı. Tezgâhın üzerinden aldığı tuzluktan üzerine tuz döktüğünde "Aç karnına yeme şunu" diye çemkirdi Behrem "Daha erkenmiş ya." Diye söylendi sonra.
