Onları bir araya getiren aileleriydi ama bir arada kalmalarını sağlayan sevgileriydi. Şimdi hayat kimi için daha zor, kimi içinse daha eğlenceli olacaktı. Aşk kimine hiç beklemediği anda gelecek, kimisiyse sahip olduklarını kaybetmemek için savaşaca...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BÖLÜM 8
ORTAK EV
“Annem beni içki içerken görürse kıyameti koparır.” Nefal ikinci kadehini dolduran Karaca’ya bakarken söyleniyordu. Ortak evde toplanmışlar ve aniden kız kıza bir gece geçirmeye karar vermişlerdi. Birkaç ay önce dopdolu olan bu evde şimdi sadece üç kişiydiler. En azından bir araya geldiklerinde ortaya çıkan tablo buydu. Kapı açılıp kapandığında Karaca bacaklarını kalçasının altında topluyordu. “Bence Ayşegül teyze senin ne yaptığını biliyordur ama o kadar naif biri ki seninle kavga ederek başını ağrıtmak istemiyordur.” Dediğinde “Cips getirdim.” Diye bağırdı Naz. Sarı saçlarını tepesinde toplamıştı. Dağınık duruyordu. Tıpkı bir kuş yuvası gibi.
“Demek gelmeye karar verdin?” diyen Karaca başıyla ortalarındaki sehpayı işaret edince Naz koşarak mutfağa gidip geldi. Yanında getirmiş olduğu su bardağına şarap doldururken Nefal onun haline güldü.
“Benimle uğraşmayın” diye homurdandı Naz. Ardından ağzına kadar doldurduğu şarabı bir dikişte içiverdi. “Of bu çok iyi geldi.”
Karaca “İyi ki alkolsüz.” Diyerek içini çekerken Behrem ile Minel nihayet yanlarına gelip oturdu.
“Bu hem tanıdık hem de çok yabancı hissettiriyor.” Diyen Karaca dudaklarını yalarken Minel Kübra “Yenilikler bize göre değil gibi.” Diyerek ortadaki sehpanın üzerinden bir cips paketini aldı. “Tamu’nun gelmemesi kötü oldu.”
Behrem, hıhlar gibi bir ses çıkarınca “Burada onsuz oturuyor olmak, dostluğumuza ihanet etmişim gibi hissettiriyor.” Diye karşılık veren Minel, Karaca’nın “Sende Safira burada olmadığı için öyle mi hissediyorsun?” diye sormasıyla dönüp Nefal’e baktı. Gözleri buğulanmış, aklı başka yerde gibiydi. Ama Karaca’ya cevap verdi. “O bensiz ortamlara giriyordur eminim.” Deyip içini çekerken Karaca’nın tüm dikkati de üzerine çevrildi.
“Sorun nedir?” diye sordu Karaca. Özel hayatlarında yaşadıkları sorunların, arkadaşlıklarına zarar vermesini, birbirlerinden ayrı kalmalarına neden olmasını istemiyordu.
Nefal “Diyar.” Dediğinde derin bir nefes aldı.
Karaca “Onunla konuştun mu?”
Arkadaşı başını sallarken Behrem yeniden “Nesi varmış?” diye sordu. Nefal’in alnı düşünmekten kırışmıştı. Sivri çenesi kasılmış, her ne öğrendiyse bu sinirlenmesine neden olmuştu.
