𝐀𝐋𝐄𝐒𝐒𝐀𝐍𝐃𝐑𝐀

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟐𝟑

DARKNESS.

TOTAL DARKNESS.

Iyon ang sumalubong kay Allie pagmulat niya ng mga mata.

"Maia?" tawag niya sa babae.

She felt a hand touching her face.

"Allie."

"Where are we?"

"I don't know yet,but this is not good."

"Not good? What do you mean?"

"Sshhhhhh."

Natahimik siya.

"Someone is coming." bulong nito.

"Asan si Zenda?"

"I'm here." bulong ng kasama sa tabi nila.

"Zen, do you have any idea nasaan tayo?" tanong ni Maia rito.

"Wala. Pero bakit ba tayo napunta dito?"

Natahimik sila nang may magsalita.

"Kahit anong mangyari, wag na wag kayong gagalaw." anang boses lalaki.

Next is the sound of an animal in pain.

Sigaw na halong may iyak.

Iyak na tumatagos sa puso niya.

Puso niyang tila hinihiwa sa sakit.

Sakit na nagpaiyak sa mga mata niya nang hindi niya namamalayan.

"We are in the Valley of Death." bulong ni Maia.

Pero si Allie, walang tigil ang kaniyang mga luha habang pinapakinggan ang iyak-sigaw ng hayop,no hindi na hayop lang...marami na ngayon.

Sabay sabay ang mga ito.

And Allie can't stop herself.

She walk through the darkness following the cries of those animals.

"Allie?" tawag ni Maia sa kaniya nang hindi siya makapa sa tabi niya.

"Allie?"

But Allie went straight ahead.

But something happened.

Her vision changed. Suddenly, she can see through the darkness.

She can see now the creatures with dark skin, sharp fangs, red eyes, arch back and hairless.

Horrifying and yet, she don't care at all.

All she can see is their pain,their agony, their cries for help.

Thats why her heart is breaking.

Isa ang lumapit sa kaniya, baring its fangs. But not to bite her, but to ask her to be touch.

She reach out to the creature, touching the hairless head.

She close her eyes.

"I'm here to heal your broken soul." aniya.

Sina Maia na lumapit sa kanila, ay napamangha nang may liwanag na lumabas mula sa kamay ni Allie. Binalot ng liwanag ang buong katawan ng nilalang hanggang sa wala nang makita kundi puro liwanag.

Mayamaya, ang pumalit sa nilalang ay isang batang lalaki.

Ngumiti si Allie sa kaharap na batang lalaki.

"You are saved child." aniya rito.

"My saviour." anito.

Isa isang lumapit sa kaniya ang iba pang mga nilalang.

They were sorrounded by her light.

Pagkaraan ay biglang lumiwanag ang paligid, kasunod non ang mga nilalang na ngayon ay anyong tao na.

Napatingin si Allie sa paligid.

It is nothing but a dessert. No trees, no houses, nothing.

"Mahal na Prinsesa." ani Maia nang lumuhod at magbigay pugay sa kaniya.

Ganun din ang ginawa ni Zenda.

Sumunod rin ang lalaking nasa likuran ni Zenda.

"Bakit kayo lumuluhod?" tanong niya.

"You really our saviour My Princess." ani Maia.

Napatingin si Allie sa biglang paggalaw ng buhangin.

"Maia, what is that?" taranta niyang tanong.

Alerto agad na tumayo si Maia para protektahan siya.

Mula sa ilalim ng buhangin, nagsilabasan ang mga tao.

Nagtakip pa ng mga mata ang mga ito nang makita ang araw sa langit.

"Araw!" sigaw nang ilan.

"Himala!" sigaw naman ng ilan.