𝐀𝐋𝐄𝐒𝐒𝐀𝐍𝐃𝐑𝐀

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟗

KINAGABIHAN, habang nakahigq sa kama si Allie, pumasok ang ina sa silid nito.

Napangiti ang dalaga nang mabasa or marinig ang nasa isipan ng ina nang ngumiti ito sa kaniya.

"Mahal na mahal ko ang batang ito."

"Okay ka lang ba talaga? Do you feel any kind of pain, discomfort ?" tanong nito.

"I'm okay Mom. Nakita niyo naman po na wala akong sugat. Magaling na po ako."

Bumangon ang dalaga.

"Mom." seryosong wika ni Allie. "Sino po ang totoo kong mga magulang?"

Gulat na gulat ang ina sa tanong niya.

"Allie?"

Ngumiti ang dalaga.

"Mom its okay. I know the truth."

Niyakap siya ng ina.

"Oh Allie, syempre kami ng Daddy mo anak. Kami lang ang mga magulang mo, at wala ng iba."

Yumakap rin rito ang dalaga.

Ngunit dinig niya ang nasa isipan ng ina.

"Dear God, i don't know how to tell my daughter the truth."

She can feel her mother's pain.

"Mahal na mahal ka namin Allie. Huwag mo na sanang isipin pa ang pinagmulan mo. Ang mahalaga ay nandito ka sa piling namin. Kami ang pamilya mo."

Tumango ang dalaga.

Ayaw na niyang ipilit sa ina ang gusto.

Ayaw na niyang masaktan ito para sa kaniya.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.

"WHATS WRONG?" tanong ni Mr. Ocampo sa asawa nang mahiga ito sa tabi niya.

Nasa mukha ng ginang ang lungkot.

"Eighteen years na mula nang dumating sa atin si Allie. Alam niya, matagal na, na hindi natin siya totoong anak." anang ginang.