ကျုပ်ကဆရာကြီး(1-ongoing)

21

Uni
=======
#ကျုပ်ကဆရာကြီး
အခန်း ၂၁
ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - တင်အောင်ခိုင်
(အဘိုးကြီးတစ်ယောက်က ကလေးပုံပြင်တွေ နားထောင်သေးလို့လား)

ထို ကျောင်းတော်သား၏ တွေဝေသွားမှုအား ကြည့်ကာ လီနင်းဖန် ဆက်ပြောလာသည်။
နေထွက်လာပြီး နေပြန်ဝင်တယ်ဒါက ရှင်သန်ခြင်းရဲ့ နိယာမ ပဲမင်း ဒီလို အခြေခံအချက်လေးကို နားမလည်နိုင်ပဲ ဘဝရဲ့ အဓိပ်ပါယျကို သဘောပေါက်နိုင်ဖို့ ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ

လူတစ်ယောက်က ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ ဥတုလေးပါး ပြောင်းလဲပုံ ကို ဘယ်နှစ်ခါ မှတ်သားထားနိုင်လဲနှစ်တစ်ရာအတွင်း စတင် မွေးဖွားလာရာက ဖျားနာပြီး သေဆုံးသွားတဲ့အထိ ရှင်သန်ခြင်းစက်ဝန်းအပေါ် ဘယ်သူ နားလည်ခဲ့လဲနှစ်တစ်ထောင်အတွင်း မင်းဆက်တွေ ဥပဒေတွေ ပြောင်းလဲသွားတယ်နှစ်တစ်သောင်းအတွင်း ကြယ်တာရာတွေ ကြွေကျတယ်ဒါတွေ အားလုံးက တစ်ရက်တည်း လေ့လာဖို့ မဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာတွေပဲသာမန်လူတစ်ယောက်က ဒီအကြောင်းအရာတွေကို တစ်ရက်တာတည်း ဘယ်လို သိနိုင်လိမ့်မှာလဲ

ကျောင်းတော်သား၏ မျက်နှာမှာ ဝင်းလက်သွားခဲ့သလို တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး တစ်ခါတစ်ရံ တွေဝေသွားပုံရသည်။

လီနင်းဖန် သူ့အား ကျောခိုင်းကာ နေထိုင်ရာ တောင်ဆီသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။ သူ တတ်နိုင်သရွေ့ ကူညီခဲ့သည်။ ကျောင်းတော်သား နားလည်ခြင်း နားမလည်ခြင်းမှာ သူ့အပိုင်း မဟုတ်တော့ချေ။ ထာဝရရှင်သန်ခြင်းမှာ အိမ်မက်တစ်ခုသာ ဖြစ်ပြီး ထိုအရာအတွက်  တန်ဖိုး ရှိသည့် တစ်ဘဝလုံး မရူးသွပ်မိရန် သူ သတိပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သာမန်လူတစ်ယောက် အနေဖြင့် လက်တွေ့ဘဝ၌ နေထိုင်ခြင်းကသာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်ပေသည်။

အိမ်သို့ ပြန်ရောက်သော် လီနင်းဖန် မှာ ငါးနှစ်ကောင်အား ရှောင်ပိုင်ထံသို့ ပစ်ပေးလိုက်ပြီး ညစာအတွက် ပြင်ခိုင်းထားလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် နေ့လယ်စာအား အရသာရှိစွာ စားသုံးတော့လေသည်။

.

သူ နေထိုင်ရာ နှင့် မိုင်တစ်ထောင်အကွာ အခြားတစ်ဖက်တွင် လူငယ်လေး တစ်ယောက် နှင့်အတူ အဘိုးကြီးတစ်ယောက်မှာ ဓားပျံစီးနင်း၍ ဝမ်ကျင်းအင်မော်တယ်ဂိုဏ်းသို့ အလင်းတမျှ ခရီးနှင်နေလေသည်။

လမ်းတစ်လျှောက်တွင် အဖိုးကြီး၏ မျက်နှာထက် ဝမ်းနည်းမှုများ ရှိနေပြီး သက်ပြင်းချနေမိသည်။ လူငယ်လေးမှာ နောက်ဆုံး၌ မနေနိုင်ပဲ မေးလာတော့သည်။
ဆရာဝမ်ကျင်းအင်မော်တယ် ဂိုဏ်းက အခု မရှိတော့မှာ စိုးမိတယ်ဘာကြောင့် သွားနေတော့မှာလဲ

လူအိုကြီးမှာ သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး
ချောင်အာကျင့်ကြံခြင်းဆိုတာ ကောင်းကင်ကို ဆန့်ကျင်ရတဲ့ အလုပ်ပဲငါတို့က သာမန်လူတွေ မဟုတ်တော့ အန္တာရာယ်က အမြဲရှိတယ်အန္တာရာယ်ကြောင့် တစ်ယောက်ယောက် သေသွားခဲ့လို့ ဒီလို တွေးနေမယ်ဆိုရင် ငါတို့ အလောင်းကို ဘယ်သူ လာကောက်ပေးတော့မှာလဲ

ပိုင်ဝူချန်း နဲ့ ငါ က ဓားကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင့်ကြံလာပြီး နှစ်တစ်ရာလောက်အထိ အခြင်းခြင်း ယှဉ်ပြိုင်လာခဲ့တာအခု သူ မရှိတော့ဘူးဆိုတော့ သူ့ မိတ်ဆွေဟောင်းဖြစ်တဲ့ ငါ ပဲ အလောင်း သွားကောက်ပေးရတော့မှာပေါ့

ဆရာကျွန်တော်တို့ ဓားနတ်ဆိုး နဲ့ တိုးမယ်ဆိုရင် ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ လူငယ်လေးမှာ စိုးရိမ်စွာဖြင့် မေးလာခဲ့သည်။

လူအိုကြီးမှာ ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကာ  ငါ လည်း နောက်ထပ် နှစ်ဘယ်လောက်မှ နေရတော့မှာ မဟုတ်ဘူးဒီလို ဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်တော့ မင်း ထွက်ပြေးပါငါ မင်းအတွက် အချိန်ဆွဲထားပေးမယ်

သူ ထိုသို့ ပြောလာသော်လည်း မျက်လုံးထဲတွင် ဝမ်းနည်းမှု အချို့ရှိနေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် ငါးနှစ်က သူ့ဂိုဏ်းမှာ ခမ်းနားကြီးကျယ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဓားနတ်ဆိုး ကြောင့် တစ်ဝက်ခန့် ပျက်ဆီးသွားခဲ့လေသည်။ ယခု သူသည်လည်း အိုမင်းလာသည့်အတွက်ကြောင့် ယခင်က ကဲ့သို့ မသန်မာတော့ချေ။ ထိုကြောင့် ဓားနတ်ဆိုး မှာ သူ့အား စိန်မခေါ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် သူသည်လည်း သေဆုံးသည်မှာ ကြာနေလောက်ပြီ။

ပိုင်ဝူချန်း ၏ ခေါင်းမာသည့် အမူအကျင့် ကြောင့် ဓားနတ်ဆိုးထံမှ ထွက်ပြေးရန် မကြိုးစားပဲ ရင်ဆိုင် တိုက်ခိုက်မည် ဖြစ်ကြောင်း သူ သိသည်။ ယခု ပိုင်ဝူချန်း ၏ အလောင်းမှာ အေးစက်နေလောက်ပြီဟု တွေးလိုက်မိသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက် ကောင်းကင်ထက် ပျံသန်းလာသည်တွင် အနောက်၌ လေစွတ်ကြောင်းတစ်ခုပင်ကျန်နေခဲ့သည်။ မကြာခင် ဝမ်ကျင်းအင်မော်တယ်ဂိုဏ်း ပိုင်နက်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့လေသည်။

ရုတ်တရက် လူအိုကြီး မှာ တစ်စုံတစ်ခု အား အာရုံ ခံမိလိုက်ဟန်ဖြင့် အဝေးသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။  သူ့မြင်ကွင်းထဲ၌ ပုံရိပ်သုံးခု မှာ ပျံသန်းထွက်ပေါ်လာခဲ့၏။

ထို သုံးယောက်မှာ လီနင်းဖန် ၏ ပုံပြင်အား နားထောင်ပြီး အိမ်ပြန်လာသည့် ပိုင်ဝူချန်း တို့ပင် ဖြစ်သည်။ ထို အဖိုးကြီး အား မြင်သည်တွင် ပိုင်ဝူချန်း မှာ အံအားသင့်သွားခဲ့၏။
ကျောက်လောင်တု မင်း ဒီကို ဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ

ကျောက်လောင်တု မှာ တောင့်တင်းသွားခဲ့ပြီး ပိုင်ဝူချန်းအား မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
ပိုင်ဝူချန်း မင်း အသက်ရှင်သေးတယ်လားငါ မင်းအလောင်းကို မြေလာမြုပ်ပေးတာ

ပိုင်ဝူချန်း စိတ်မဆိုးချေ ။ ဒီအစား ပြုံးလိုက်ပြီး
ဟားဟားမဟုတ်ပါဘူးကွာမင်းတောင် မသေသေးတာ ငါ ဘာလို့ သေရမှာလဲဒီအစား မင်းအလောင်းတောင် ငါ မြေမြုပ်ပေးရဦးမှာ

ဟမ့် ကျောက်လောင်တု ခှနျးတုံ့မပွနျတော့ပဲ သိလိုစွာဖြင့် မေးလာလေသည်။
မင်းကို ဓားနတ်ဆိုး စိန်ခေါ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလားမင်း သွားပုန်းနေတာလား

ငါ ဘာလို့ ပုန်းရမှာလဲကျောက်လောင်တု မင်း ငါ့ကို ဘယ်လို လူမျိုး ထင်နေတာလဲ ပိုင်ဝူချန်းမှာ မျက်စောင်းထိုး ကြည့်လိုက်ပြီး လှောင်ရယ်လိုက်ကာ ချီစွမ်းအင်အနည်းငယ် အား ထုတ်လွှင့်လိုက်သည်။

ကျောက်လောင်တု တုန်ရင်သွားသည်။ သူ့မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားခဲ့ကာ
မင်းမင်းထွက်ရပ်ပေါက် အဆင့်ကို ချိုးဖျက်တတ်နိုင်ခဲ့တာလား

ပိုင်ဝူချန်း ပြန်မပြောချေ။ ဝံ့ကြွားဟန်ဖြင့် ခေါင်းတစ်ချက် ညိတ်ပြလိုက်သည်။

မင်း ဘယ်လို အဆင့်တက်သွားနိုင်တာလဲဒါ အဓိပ်ပါယျမှ မရှိတာငါ တောင် မင်းထက် သာသေးတာပဲ ကျောက်လောင်တု ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြောကာ ခါးသီးမှု အား ခံစားနေမိသည်။

မတတ်နိုင်ဘူးလေငါ လုပ်နိုင်ခဲ့တာပဲ ပိုင်ဝူချန်း  ဝံ့ကြွားနေဆဲ ဖြစ်၏။

ကျောက်လောင်တု အီလည်လည် ကြီး ဖြစ်နေဟန် ရ၏ ။ နောက်ဆုံး မတတ်သာဟန်ဖြင့် လက်သီးဆုပ်ကာ ဦးညွှတ်၍ အရိုအသေ ပေးလိုက်လေသည်။
ဂုဏ်ယူပါတယ်..စီနီယာ ပိုင်... သူ့ အသံမှာ ခါးသီးနေလေ၏။ သူတို့ နှစ်ယောက် မှာ အတူ ကျင့်ကြံခဲ့သော်လည်း ယခု၌ သူ့မိတ်ဆွေဟောင်းကြီးမှာ သူ့ထက် သာလွန်သွားခဲ့လေပြီ။ ဟုတ်ပေသည်။ သူ့ခံစားချက်များ မကောင်းပေ။

ကျောက်လောင်တု ငါတို့ သိလာတာလည်း နှစ်တစ်ရာ ကျော်နေပြီမင်း ငါ့ကို စီနီယာ လို့ မခေါ်လည်း ရပါတယ် ပိုင်ဝူချန်း တွန့်ဆုတ်ပြီးမှ ပြောလာ၏။

ကျောက်လောင်တု ခံငြင်းလိုက်လေသည်။
ကျင့်ကြံခြင်း ကမ္ဘာ မှာ ခွန်အား နဲ့ အဆင့်အတန်းက အဓိက ပဲမင်းကို စီနီယာ လို့ ခေါ်မှ မှန်မှာပေါ့

ပိုင်ဝူချန်းမှာ ကျောက်လောင်တု အား မသက်သာစွာ ကြည့်မိသည်။ သူတို့ခြင်း သိလာသည်မှာ ကြာပြီ ဖြစ်ကာ သူ့မိတ်ဆွေကြီးထံ သက်တမ်း များစွာ မကျန်တော့ကြောင်း သူ ရိပ်မိသည်။  သူတို့ခြင်း တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် အနိုင်မခံ အရှုံးမပေး ပြိုင်ဆိုင် ပြောကြသော်လည်း ကျောက်လောင်တု မှာ စိတ်ရင်းကောင်းပြီး တပည့်များအပေါ်တွင်လည်း အနစ်နာခံတတ် သူ ဖြစ်ကြောင်း ပိုင်ဝူချန်း သိသည်။ ယခု၌ သူ့မိတ်ဆွေကြီးအတွက် သက်ပြင်းသာ ချမိလိုက်ရသည်။

ပိုင်ဝူချန်း အနည်းငယ် စဉ်းစားပြီးနောက်တွင်မှ သူ့ မိတ်ဆွေဟောင်းကြီးအား ကူညီရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
ငါ ထွက်ရပ်ပေါက် အဆင့် ကို အဆင့်တက်သွားနိုင်ရင်တောင် ဓားနတ်ဆိုးကို ယှဉ်နိုင်မယ်လို့ မင်းထင်လား

ကျောက်လောင်တု မျက်မှောင်ကြုံသွားသည်။ ပိုင်ဝူချန်း ဘာဆိုလိုသည်မှန်း သူ နားမလည်ချေ။

ပိုင်ဝူချန်း ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။
ငါ အဆင့်တက်နိုင်ခဲ့တာ ဆရာကြီးတစ်ပါး ကြောင့်ပဲသူက ပဲ ဓားနတ်ဆိုးကို သတ်ပေးခဲ့တာ

ဘာ ကျောက်လောင်တု ၏ အသံတို့ မှာ အက်ကွဲသွားခဲ့ပြီး မယုံကြည်နိုင်ဟန် ရသည်။

အနောက်ရှိ လူငယ်လေးပင် ကမ္ဘာပေါ်၌ မဖြစ်နိုင်သည့် အရာတစ်ခုအား ကြားလိုက်ရသည့်အလား တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။

ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို ယင်ယန် အဆင့်ကနေ ထွက်ရပ်ပေါက်အဆင့် ထိ ချိုးဖျက် အဆင့်တက်သွားစေနိုင်တဲ့ ဆရာကြီးတစ်ယောက်လား.ဒီဆရာကြီးက ဘယ်လောက်တောင် စွမ်းနေတာလဲ

ကျောက်လောင်တု တုန်ရင်စွာဖြင့် မေးလာသည်။
မင်း ငါ့ကို နောက်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်ဒါ အင်မော်တယ်တွေပဲ လုပ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စကွ

တကယ်တော့ငါ သူ့ကို အင်မော်တယ် အဆင့်ထက်မက အစွမ်းထက်တယ်လို့ ထင်နေတာ ပိုင်ဝူချန်းမှာ လေးစားသည့် လေသံဖြင့်ပြောလာခဲ့သည်။ ထိုနောက် သူ လီနင်းဖန် နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည့် အကြောင်းအရာ အစအဆုံး အား ပြောပြလိုက်လေသည်။

ထို စကားများအား ကြားသည်တွင် ကျောက်လောင်တု ၏ မျက်နှာမှာ တုန်လှုပ်ခြင်းမှာ လေးစားခြင်း သို့ ပြောင်းလဲကာ နောက်ဆုံး မှင်သက်သွားခြင်း ၌ အဆုံးသတ်သွားသည်။ သူ ပိုင်ဝူချန်းအား ကြောင်ငေးနေမိ၏။

လေထုတ်တဲ့ ကိရိယာ တစ်ခုက စိတ်ဝိညာဉ်ချီတွေ ထုတ်ပေးနိုင်တယ်ရေစစ်တဲ့ အရာ တစ်ခုက စိတ်ဝိညာဉ် ရေ အဖြစ် ပြောင်းလဲပေးနိုင်တယ်လျှောက်ခြစ်ထားတဲ့ အမှိုက်ပန်းချီက အစွမ်းထက်တဲ့ ဓားတရား ပါနေသေးတယ်.ဖီးနစ် သဏ္ဍာန်ကျောက်စိမ်းက ဓားနတ်ဆိုးကို တစ်ချက်တည်း သတ်ပြီး ပြာချပစ်လိုက်တယ်ပြီးတော့ ထမင်းရည်မှာတောင် ဉာဏ်အလင်းတွေ ပါနေသေးတယ်....ဒါ ဖြစ်နိုင်လို့လား

ထို အကြောင်းအရာများမှာ ဖြစ်နိုင်သည်ထက် ကျော်လွန်နေလေသည်။

လီနင်းဖန် အကြောင်းပြောပြသည့် ပိုင်ဝူချန်း၏ စကားများအား နားထောင်ပြီးနောက် သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး သွေးဆုတ်ဖြူဖျော့သွားတော့သည်။
ပိုင်ဝူချန်း မင်း ငါ့ထက် အဆင့်မြင်သွားပြီ ဆိုတာနဲ့ ငါ့ကို အရူးလုပ်လို့ ရမယ် ထင်နေတာလား  သူ ဒေါသတကြီးဖြင့် ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။
မင်း လျှောက်ပြောနေတာ မဟုတ်လားမင်း ငါ့ကို အရူးများ မှတ်နေလား

ပိုင်ဝူချန်း ခါးသီးစွာ ပြုံးကာ
ကျောက်လောင်တု  ငါ နောက်နေတာ မဟုတ်ဘူးမင်း မနက်ဖြန် သူ ပုံပြင် ပြောပြတာကို လိုက်နားထောင်ရင် အားလုံး သိသွားလိမ့်မယ်

သူ့အား မယုံကြည်သည့်အတွက် ကျောက်လောင်တု အား အပြစ်မတင်ရက်ပေ။ သူပင်လျှင် ထိုအကြောင်းအရာ တို့အပေါျ ယုံကြည်ရခက်လှသည် မဟုတ်လား၄ငျးတို့အား ကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့ခြင်း မဟုတ်ပဲ မည်သူက ယုံနိုင်ပါမည်နည်း။

သူ ပုံပြင်ပြောပြတဲ့ ဆီကို လိုက်ရမယ် ဟုတ်လားဟေ့ကောင် ပိုင်ဝူချန်း မင်းလွန်သွားပြီနော်ငါ့ကို သုံးနှစ်ကလေးများ မှတ်နေတာလား ကျောက်လောင်တု ဒေါသတကြီး ကြည့်ကာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး နီရဲနေလေသည်။

သူက သချိုင်္င်းကုန်း ခြေတစ်ဖက် လှမ်းနေသည့် လူအိုကြီး ဖြစ်သည်။ ထိုသည်တောင်မှ ပိုင်ဝူချန်းက သူ့အား အခြားတစ်ယောက်၏ ပုံပြင်နားထောင်ရန် ပြောနေသည်လော.၄င်းမှာ နောက်နေခြင်းသာ ဖြစ်ရသည်။

အခန်း ၂၁ ပြီး

Zg
=========
#က်ဳပ္ကဆရာႀကီး
အခန္း ၂၁
ဘာသာျပန္စာေရးဆရာ - တင္ေအာင္ခိုင္
(အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္က ကေလးပုံျပင္ေတြ နားေထာင္ေသးလို႔လား)

ထို ေက်ာင္းေတာ္သား၏ ေတြေဝသြားမႈအား ၾကည့္ကာ လီနင္းဖန္ ဆက္ေျပာလာသည္။
ေနထြက္လာၿပီး ေနျပန္ဝင္တယ္ဒါက ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ နိယာမ ပဲမင္း ဒီလို အေျခခံအခ်က္ေလးကို နားမလည္နိုင္ပဲ ဘဝရဲ႕ အဓိပ္ပါယ်ကို သေဘာေပါက္နိုင္ဖို႔ ဘယ္လို ျဖစ္နိုင္မွာလဲ

လူတစ္ေယာက္က ဆယ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ဥတုေလးပါး ေျပာင္းလဲပုံ ကို ဘယ္ႏွစ္ခါ မွတ္သားထားနိုင္လဲႏွစ္တစ္ရာအတြင္း စတင္ ေမြးဖြားလာရာက ဖ်ားနာၿပီး ေသဆုံးသြားတဲ့အထိ ရွင္သန္ျခင္းစက္ဝန္းအေပၚ ဘယ္သူ နားလည္ခဲ့လဲႏွစ္တစ္ေထာင္အတြင္း မင္းဆက္ေတြ ဥပေဒေတြ ေျပာင္းလဲသြားတယ္ႏွစ္တစ္ေသာင္းအတြင္း ၾကယ္တာရာေတြ ေႂကြက်တယ္ဒါေတြ အားလုံးက တစ္ရက္တည္း ေလ့လာဖို႔ မျဖစ္နိုင္တဲ့ အရာေတြပဲသာမန္လူတစ္ေယာက္က ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို တစ္ရက္တာတည္း ဘယ္လို သိနိုင္လိမ့္မွာလဲ

ေက်ာင္းေတာ္သား၏ မ်က္ႏွာမွာ ဝင္းလက္သြားခဲ့သလို တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ေတြေဝသြားပုံရသည္။

လီနင္းဖန္ သူ႕အား ေက်ာခိုင္းကာ ေနထိုင္ရာ ေတာင္ဆီသို႔ ျပန္လာလိုက္သည္။ သူ တတ္နိုင္သေ႐ြ႕ ကူညီခဲ့သည္။ ေက်ာင္းေတာ္သား နားလည္ျခင္း နားမလည္ျခင္းမွာ သူ႕အပိုင္း မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ထာဝရရွင္သန္ျခင္းမွာ အိမ္မက္တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး ထိုအရာအတြက္  တန္ဖိုး ရွိသည့္ တစ္ဘဝလုံး မ႐ူးသြပ္မိရန္ သူ သတိေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သာမန္လူတစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ လက္ေတြ႕ဘဝ၌ ေနထိုင္ျခင္းကသာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေပသည္။

အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာ္ လီနင္းဖန္ မွာ ငါးႏွစ္ေကာင္အား ေရွာင္ပိုင္ထံသို႔ ပစ္ေပးလိုက္ၿပီး ညစာအတြက္ ျပင္ခိုင္းထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေန႕လယ္စာအား အရသာရွိစြာ စားသုံးေတာ့ေလသည္။

.

သူ ေနထိုင္ရာ ႏွင့္ မိုင္တစ္ေထာင္အကြာ အျခားတစ္ဖက္တြင္ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ႏွင့္အတူ အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္မွာ ဓားပ်ံစီးနင္း၍ ဝမ္က်င္းအင္ေမာ္တယ္ဂိုဏ္းသို႔ အလင္းတမွ် ခရီးႏွင္ေနေလသည္။

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အဖိုးႀကီး၏ မ်က္ႏွာထက္ ဝမ္းနည္းမႈမ်ား ရွိေနၿပီး သက္ျပင္းခ်ေနမိသည္။ လူငယ္ေလးမွာ ေနာက္ဆုံး၌ မေနနိုင္ပဲ ေမးလာေတာ့သည္။
ဆရာဝမ္က်င္းအင္ေမာ္တယ္ ဂိုဏ္းက အခု မရွိေတာ့မွာ စိုးမိတယ္ဘာေၾကာင့္ သြားေနေတာ့မွာလဲ

လူအိုႀကီးမွာ သက္ျပင္းခ်လိဳက္ၿပီး
ေခ်ာင္အာက်င့္ႀကံျခင္းဆိုတာ ေကာင္းကင္ကို ဆန့္က်င္ရတဲ့ အလုပ္ပဲငါတို႔က သာမန္လူေတြ မဟုတ္ေတာ့ အႏၱာရာယ္က အၿမဲရွိတယ္အႏၱာရာယ္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေသသြားခဲ့လို႔ ဒီလို ေတြးေနမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ အေလာင္းကို ဘယ္သူ လာေကာက္ေပးေတာ့မွာလဲ

ပိုင္ဝူခ်န္း နဲ႕ ငါ က ဓားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င့္ႀကံလာၿပီး ႏွစ္တစ္ရာေလာက္အထိ အျခင္းျခင္း ယွဥ္ၿပိဳင္လာခဲ့တာအခု သူ မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ သူ႕ မိတ္ေဆြေဟာင္းျဖစ္တဲ့ ငါ ပဲ အေလာင္း သြားေကာက္ေပးရေတာ့မွာေပါ့

ဆရာကြၽန္ေတာ္တို႔ ဓားနတ္ဆိုး နဲ႕ တိုးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ လူငယ္ေလးမွာ စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ေမးလာခဲ့သည္။

လူအိုႀကီးမွာ ေခါင္းခါယမ္းလိုက္ကာ  ငါ လည္း ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ဘယ္ေလာက္မွ ေနရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဒီလို ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္း ထြက္ေျပးပါငါ မင္းအတြက္ အခ်ိန္ဆြဲထားေပးမယ္

သူ ထိုသို႔ ေျပာလာေသာ္လည္း မ်က္လုံးထဲတြင္ ဝမ္းနည္းမႈ အခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္က သူ႕ဂိုဏ္းမွာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဓားနတ္ဆိုး ေၾကာင့္ တစ္ဝက္ခန့္ ပ်က္ဆီးသြားခဲ့ေလသည္။ ယခု သူသည္လည္း အိုမင္းလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ယခင္က ကဲ့သို႔ မသန္မာေတာ့ေခ်။ ထိုေၾကာင့္ ဓားနတ္ဆိုး မွာ သူ႕အား စိန္မေခၚခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မဟုတ္လွ်င္ သူသည္လည္း ေသဆုံးသည္မွာ ၾကာေနေလာက္ၿပီ။

ပိုင္ဝူခ်န္း ၏ ေခါင္းမာသည့္ အမူအက်င့္ ေၾကာင့္ ဓားနတ္ဆိုးထံမွ ထြက္ေျပးရန္ မႀကိဳးစားပဲ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိသည္။ ယခု ပိုင္ဝူခ်န္း ၏ အေလာင္းမွာ ေအးစက္ေနေလာက္ၿပီဟု ေတြးလိုက္မိသည္။

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္ထက္ ပ်ံသန္းလာသည္တြင္ အေနာက္၌ ေလစြတ္ေၾကာင္းတစ္ခုပင္က်န္ေနခဲ့သည္။ မၾကာခင္ ဝမ္က်င္းအင္ေမာ္တယ္ဂိုဏ္း ပိုင္နက္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။

႐ုတ္တရက္ လူအိုႀကီး မွာ တစ္စုံတစ္ခု အား အာ႐ုံ ခံမိလိုက္ဟန္ျဖင့္ အေဝးသို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။  သူ႕ျမင္ကြင္းထဲ၌ ပုံရိပ္သုံးခု မွာ ပ်ံသန္းထြက္ေပၚလာခဲ့၏။

ထို သုံးေယာက္မွာ လီနင္းဖန္ ၏ ပုံျပင္အား နားေထာင္ၿပီး အိမ္ျပန္လာသည့္ ပိုင္ဝူခ်န္း တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို အဖိုးႀကီး အား ျမင္သည္တြင္ ပိုင္ဝူခ်န္း မွာ အံအားသင့္သြားခဲ့၏။
ေက်ာက္ေလာင္တု မင္း ဒီကို ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ

ေက်ာက္ေလာင္တု မွာ ေတာင့္တင္းသြားခဲ့ၿပီး ပိုင္ဝူခ်န္းအား မယုံၾကည္နိုင္စြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။
ပိုင္ဝူခ်န္း မင္း အသက္ရွင္ေသးတယ္လားငါ မင္းအေလာင္းကို ေျမလာျမဳပ္ေပးတာ

ပိုင္ဝူခ်န္း စိတ္မဆိုးေခ် ။ ဒီအစား ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
ဟားဟားမဟုတ္ပါဘူးကြာမင္းေတာင္ မေသေသးတာ ငါ ဘာလို႔ ေသရမွာလဲဒီအစား မင္းအေလာင္းေတာင္ ငါ ေျမျမဳပ္ေပးရဦးမွာ

ဟမ့္ ေက်ာက္ေလာင္တု ခွန်းတံု့မပြန်တော့ပဲ သိလိုစြာျဖင့္ ေမးလာေလသည္။
မင္းကို ဓားနတ္ဆိုး စိန္ေခၚခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလားမင္း သြားပုန္းေနတာလား

ငါ ဘာလို႔ ပုန္းရမွာလဲေက်ာက္ေလာင္တု မင္း ငါ့ကို ဘယ္လို လူမ်ိဳး ထင္ေနတာလဲ ပိုင္ဝူခ်န္းမွာ မ်က္ေစာင္းထိုး ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေလွာင္ရယ္လိုက္ကာ ခ်ီစြမ္းအင္အနည္းငယ္ အား ထုတ္လႊင့္လိုက္သည္။

ေက်ာက္ေလာင္တု တုန္ရင္သြားသည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားခဲ့ကာ
မင္းမင္းထြက္ရပ္ေပါက္ အဆင့္ကို ခ်ိဳးဖ်က္တတ္နိုင္ခဲ့တာလား

ပိုင္ဝူခ်န္း ျပန္မေျပာေခ်။ ဝံ့ႂကြားဟန္ျဖင့္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ ညိတ္ျပလိုက္သည္။

မင္း ဘယ္လို အဆင့္တက္သြားနိုင္တာလဲဒါ အဓိပ္ပါယ်မှ မရွိတာငါ ေတာင္ မင္းထက္ သာေသးတာပဲ ေက်ာက္ေလာင္တု ကူကယ္ရာမဲ့စြာ ေျပာကာ ခါးသီးမႈ အား ခံစားေနမိသည္။

မတတ္နိုင္ဘူးေလငါ လုပ္နိုင္ခဲ့တာပဲ ပိုင္ဝူခ်န္း  ဝံ့ႂကြားေနဆဲ ျဖစ္၏။

ေက်ာက္ေလာင္တု အီလည္လည္ ႀကီး ျဖစ္ေနဟန္ ရ၏ ။ ေနာက္ဆုံး မတတ္သာဟန္ျဖင့္ လက္သီးဆုပ္ကာ ဦးၫႊတ္၍ အရိုအေသ ေပးလိုက္ေလသည္။
ဂုဏ္ယူပါတယ္..စီနီယာ ပိုင္... သူ႕ အသံမွာ ခါးသီးေနေလ၏။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မွာ အတူ က်င့္ႀကံခဲ့ေသာ္လည္း ယခု၌ သူ႕မိတ္ေဆြေဟာင္းႀကီးမွာ သူ႕ထက္ သာလြန္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ဟုတ္ေပသည္။ သူ႕ခံစားခ်က္မ်ား မေကာင္းေပ။

ေက်ာက္ေလာင္တု ငါတို႔ သိလာတာလည္း ႏွစ္တစ္ရာ ေက်ာ္ေနၿပီမင္း ငါ့ကို စီနီယာ လို႔ မေခၚလည္း ရပါတယ္ ပိုင္ဝူခ်န္း တြန့္ဆုတ္ၿပီးမွ ေျပာလာ၏။

ေက်ာက္ေလာင္တု ခံျငင္းလိုက္ေလသည္။
က်င့္ႀကံျခင္း ကမၻာ မွာ ခြန္အား နဲ႕ အဆင့္အတန္းက အဓိက ပဲမင္းကို စီနီယာ လို႔ ေခၚမွ မွန္မွာေပါ့

ပိုင္ဝူခ်န္းမွာ ေက်ာက္ေလာင္တု အား မသက္သာစြာ ၾကည့္မိသည္။ သူတို႔ျခင္း သိလာသည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ကာ သူ႕မိတ္ေဆြႀကီးထံ သက္တမ္း မ်ားစြာ မက်န္ေတာ့ေၾကာင္း သူ ရိပ္မိသည္။  သူတို႔ျခင္း တစ္ေယာက္ ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အနိုင္မခံ အရႈံးမေပး ၿပိဳင္ဆိုင္ ေျပာၾကေသာ္လည္း ေက်ာက္ေလာင္တု မွာ စိတ္ရင္းေကာင္းၿပီး တပည့္မ်ားအေပၚတြင္လည္း အနစ္နာခံတတ္ သူ ျဖစ္ေၾကာင္း ပိုင္ဝူခ်န္း သိသည္။ ယခု၌ သူ႕မိတ္ေဆြႀကီးအတြက္ သက္ျပင္းသာ ခ်မိလိုက္ရသည္။

ပိုင္ဝူခ်န္း အနည္းငယ္ စဥ္းစားၿပီးေနာက္တြင္မွ သူ႕ မိတ္ေဆြေဟာင္းႀကီးအား ကူညီရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။
ငါ ထြက္ရပ္ေပါက္ အဆင့္ ကို အဆင့္တက္သြားနိုင္ရင္ေတာင္ ဓားနတ္ဆိုးကို ယွဥ္နိုင္မယ္လို႔ မင္းထင္လား

ေက်ာက္ေလာင္တု မ်က္ေမွာင္ႀကဳံသြားသည္။ ပိုင္ဝူခ်န္း ဘာဆိုလိုသည္မွန္း သူ နားမလည္ေခ်။

ပိုင္ဝူခ်န္း ဆက္ေျပာလာခဲ့သည္။
ငါ အဆင့္တက္နိုင္ခဲ့တာ ဆရာႀကီးတစ္ပါး ေၾကာင့္ပဲသူက ပဲ ဓားနတ္ဆိုးကို သတ္ေပးခဲ့တာ

ဘာ ေက်ာက္ေလာင္တု ၏ အသံတို႔ မွာ အက္ကြဲသြားခဲ့ၿပီး မယုံၾကည္နိုင္ဟန္ ရသည္။

အေနာက္ရွိ လူငယ္ေလးပင္ ကမၻာေပၚ၌ မျဖစ္နိုင္သည့္ အရာတစ္ခုအား ၾကားလိုက္ရသည့္အလား တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။

က်င့္ႀကံသူ တစ္ေယာက္ကို ယင္ယန္ အဆင့္ကေန ထြက္ရပ္ေပါက္အဆင့္ ထိ ခ်ိဳးဖ်က္ အဆင့္တက္သြားေစနိုင္တဲ့ ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္လား.ဒီဆရာႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စြမ္းေနတာလဲ

ေက်ာက္ေလာင္တု တုန္ရင္စြာျဖင့္ ေမးလာသည္။
မင္း ငါ့ကို ေနာက္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ဒါ အင္ေမာ္တယ္ေတြပဲ လုပ္နိုင္တဲ့ ကိစၥကြ

တကယ္ေတာ့ငါ သူ႕ကို အင္ေမာ္တယ္ အဆင့္ထက္မက အစြမ္းထက္တယ္လို႔ ထင္ေနတာ ပိုင္ဝူခ်န္းမွာ ေလးစားသည့္ ေလသံျဖင့္ေျပာလာခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ သူ လီနင္းဖန္ ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာ အစအဆုံး အား ေျပာျပလိုက္ေလသည္။

ထို စကားမ်ားအား ၾကားသည္တြင္ ေက်ာက္ေလာင္တု ၏ မ်က္ႏွာမွာ တုန္လႈပ္ျခင္းမွာ ေလးစားျခင္း သို႔ ေျပာင္းလဲကာ ေနာက္ဆုံး မွင္သက္သြားျခင္း ၌ အဆုံးသတ္သြားသည္။ သူ ပိုင္ဝူခ်န္းအား ေၾကာင္ေငးေနမိ၏။

ေလထုတ္တဲ့ ကိရိယာ တစ္ခုက စိတ္ဝိညာဥ္ခ်ီေတြ ထုတ္ေပးနိုင္တယ္ေရစစ္တဲ့ အရာ တစ္ခုက စိတ္ဝိညာဥ္ ေရ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးနိုင္တယ္ေလွ်ာက္ျခစ္ထားတဲ့ အမွိုက္ပန္းခ်ီက အစြမ္းထက္တဲ့ ဓားတရား ပါေနေသးတယ္.ဖီးနစ္ သ႑ာန္ေက်ာက္စိမ္းက ဓားနတ္ဆိုးကို တစ္ခ်က္တည္း သတ္ၿပီး ျပာခ်ပစ္လိုက္တယ္ၿပီးေတာ့ ထမင္းရည္မွာေတာင္ ဉာဏ္အလင္းေတြ ပါေနေသးတယ္....ဒါ ျဖစ္နိုင္လို႔လား

ထို အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ ျဖစ္နိုင္သည္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေနေလသည္။

လီနင္းဖန္ အေၾကာင္းေျပာျပသည့္ ပိုင္ဝူခ်န္း၏ စကားမ်ားအား နားေထာင္ၿပီးေနာက္ သူ႕မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ေသြးဆုတ္ျဖဴေဖ်ာ့သြားေတာ့သည္။
ပိုင္ဝူခ်န္း မင္း ငါ့ထက္ အဆင့္ျမင္သြားၿပီ ဆိုတာနဲ႕ ငါ့ကို အ႐ူးလုပ္လို႔ ရမယ္ ထင္ေနတာလား  သူ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ဆက္ေျပာလာခဲ့သည္။
မင္း ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ မဟုတ္လားမင္း ငါ့ကို အ႐ူးမ်ား မွတ္ေနလား

ပိုင္ဝူခ်န္း ခါးသီးစြာ ၿပဳံးကာ
ေက်ာက္ေလာင္တု  ငါ ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးမင္း မနက္ျဖန္ သူ ပုံျပင္ ေျပာျပတာကို လိုက္နားေထာင္ရင္ အားလုံး သိသြားလိမ့္မယ္

သူ႕အား မယုံၾကည္သည့္အတြက္ ေက်ာက္ေလာင္တု အား အျပစ္မတင္ရက္ေပ။ သူပင္လွ်င္ ထိုအေၾကာင္းအရာ တုိ့အပေါ် ယုံၾကည္ရခက္လွသည္ မဟုတ္လား၄င်းတုိ့အား ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေတြ႕ျခင္း မဟုတ္ပဲ မည္သူက ယုံနိုင္ပါမည္နည္း။

သူ ပုံျပင္ေျပာျပတဲ့ ဆီကို လိုက္ရမယ္ ဟုတ္လားေဟ့ေကာင္ ပိုင္ဝူခ်န္း မင္းလြန္သြားၿပီေနာ္ငါ့ကို သုံးႏွစ္ကေလးမ်ား မွတ္ေနတာလား ေက်ာက္ေလာင္တု ေဒါသတႀကီး ၾကည့္ကာ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံး နီရဲေနေလသည္။

သူက သခ်ိဳငၤ္းကုန္း ေျခတစ္ဖက္ လွမ္းေနသည့္ လူအိုႀကီး ျဖစ္သည္။ ထိုသည္ေတာင္မွ ပိုင္ဝူခ်န္းက သူ႕အား အျခားတစ္ေယာက္၏ ပုံျပင္နားေထာင္ရန္ ေျပာေနသည္ေလာ.၄င္းမွာ ေနာက္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ရသည္။

အခန္း ၂၁ ၿပီး