Yine bir bölüm yine bir ben ! :D
Geçen bölüm bi 'Nurry veya Heymar' gibi bişi yaptım. Şimdide devamı!!
Hikayenin okunmasından çok memnunum !! Sizi çok seviyorum
*elleri havada emoji*
Korkunç bi baş ağrısıyla uyandım. Ama yanımda onu görünce buna değdiğini düşündüm. Fazla mutlu görünmemeye çalışarak "Günaydınn" dedim. Kesinlikle sesim fazla mutlu çıkmıştı. Dün akşam öpüştüğümüz aklıma geldikçe büyük bi zafer kazanmış gibi hissediyordum. Başını tutarak "günaydın" dedi. O benden daha fazla içmişti. Dün hakkında bişi hatırlayacağından bile şüpheliydim. Dalgın dalgın bana bakarken sadece iç çamaşırlarımla olduğumu görünce şaşırdı. Bu gözlerinden anlaşılıyordu. Bundan rahatsız olup yorganı üstüme çektim. Bunu görmezden gelmeye çalıştım. "Off başım çok ağrıyor"."benimde" çekinerek bana baktı. Anlayabiliyordum. Bişi hatırlamıyordu ve bu onu endişelendiriyordu. "Hurry ben-" acı acı gülümsedim. "Korkma Ney , aramızda hiç bişi olmadı..." yataktan kalkıp doğruca odadan çıktım.
Arkamdan seslendiğini duydum ama aldırış etmedim. Odama girip kapıyı kilitledim. Kendimi yatağa attım. Dün çok mutluydum ve böyle tepki vermesini beklemiyordum. Ben hiç böyle hayal etmemiştim. Bana kendimi kötü hissettirmişti. O bana gitme demişti. Bende o yüzden yanında uyumuştum. Eğer onunla uyumamış olsaydım böyle bir yalnış anlama olmayacaktı. Ve ben nası tepki vereceğini fark etmeyecektim bile. Belki öpüştüğümüzü hiç hatırlamayacaktı... Çok telaş yapmıştı eğer benden hoşlanıyor olsaydı böyle ani bi tepki vermezdi diye düşündüm.
Gözlerim ağlamaktan şişmişti. Aynaya baktığımda hıçkırıyordum. Üstüme bi shortla tshirt giydim. Ağlamışken daha kötü görünüyordum. Kapım çalındı. "Hurricane daha ne kadar odanda kapalı duracaksın?" gidip kapıyı açmadım herhangi bir sey de söylemedim. Gerek yoktu. Ben onun için kimdim ki ? Mickey Mouse lu balonum sönmüştü. Yerden onu alıp ona sarıldım. Kısa sürede çok duygu değişimi yaşamıştım. Karnım açtı ama aşağı inebilir miydim bilmiyordum. Canım hiç bu odadan çıkmak istemiyordu.
Kapıyı araladığımda onunla karşılaşmamak içib dua ettim. Yoktu galiba kahvaltı yapıyordu. Banyoya girdim. Ayna buğulanmıştı heralde benden önce banyoya girmişti. Elimi yüzümü yıkayıp çıktım. Çıkınca Ney'in sesini duydum. "Hurricane aşağı gel" çok açtım. O yüzden dediğini yapıp aşağı indim. Hiç bişi demeden masaya oturdum. Sadece önüme baktım. Çok üzgündüm. Birlikte masada oturup hiç bisi demiyorduk. İştahım kaçmıştı. Dalgın dalgın tabağımdakilerle oynadım. "Yemeğini yesene". "Bana emir verip durma" dedim ona bakarak. "Peki tamam...üzgünüm"."Ne için üzgünsün ?"."Ben seni kırmak istememiştim" Kırmak istememişmiş yerimden kalkıp oturma odasına gittim. Kitabımı ve gözlüklerimi aldım. Odama çıkacaktım ki bana yetişti. "Hurry lütfen beni dinle.....ben gerçekten üzgünüm...sabah öyle davrandığım için...şimdi hatırlıyorum...seni öptüğümüde..sana pişmanmışım gibi göründüğümü biliyorum..ama ne seni öptüğüm ne de benimle birlikte uyumanı istediğim için pişman değilim......ve sarhoş olmasamda böyle davranırdım.." beni kendine inandırmıştı. Şarhoş olmasaydımda böyle davranırdım derken...yani zaten öylede böylede beni öpecekmiydi ? "Sorun değil....insan hatırlamayınca panik yapabilir.." dedim. Kolumu tutmuştu. Parmaklarını kolumda gezdirdi. "Şimdi yukarı çıktığında ağlamayacağından emin olabilir miyim ?" gülümsedim. "Evet"
*my calvins*