- Żartujesz sobie?!- wykrzyknął Kagura, gdy usłyszał od swojego dziadka że ma się do niego przeprowadzić. - Otóż to! Zamieszkasz u mnie!- powiedział Yagura, potwierdzając swoje słowa - Masz już przygotowany pokój, wystarczy tylko że z tego mieszkania weźmiesz swoje rzeczy. A, i sprawę z czynszem i tak dalej załatwiłem. - N-no dobra...- rzucił Kagura. Był niedawno w mieszkaniu Yagury i widział że jest spore, ale nie spodziewał się że Yondaime uprze się aby Kagura z nim tak szybko zamieszkał. A dlaczego to szybko? Bo na zabranie swoich wszystkich rzeczy ma dosłownie jeden dzień. - Kagura-kun!- zawołała Uchiha, podbiegając do przyjaciela - Yagura-sama poprosił nas o to, żebyśmy ci pomogli w przeprowadzce! Oczywiście że z chęcią ci pomożemy! Kagura spojrzał w stronę z której nadbiegła Imai. Szli tam też Zen, Masaru oraz Nariaki. - Jak tam, Karatachi?- spytał Masaru - Podekscytowany? - Trochę.- odparł Kagura
Po kilku godzinach wszystkie rzeczy zostały przeniesione do nowego pokoju Kagury. - Dziękuję wam!- podziękował z uśmiechem Kagura - Nie ma problemu stary!- odparł Masaru - Pomóc ci z rozpakowaniem? - Nawet jak nie chcesz pomocy, i tak pomożemy.- wtrącił Zen, zanim Kagura zdążył odpowiedzieć. Kagura w odpowiedzi zaśmiał się nerwowo. - Niczego innego się po was nie spodziewałem...- rzucił Karatachi I podczas gdy chłopcy rozmawiali, Nariaki i Imai zabrały się za układanie rzeczy na półkach, dzięki czemu po godzinie rzeczy były poukładane.
*W tym samym czasie*
- Kolejny sobie nie poradził?- spytał zdegustowany Isamu - Niestety.- odparł kobiecy głos - Jednak wiemy już jak ich pokonać. - Słucham więc.- rzucił Isamu - Ta dwójka, Karatachi i Uchiha, jest kluczem.- zaczęła kobieta - Oni są nierozłączni. I to jest problem. Dopóki są razem, są nie do pokonania. Trzeba ich więc rozdzielić i wtedy wyeliminować. Co prawda, planu nie mam, lecz to tylko kwestia czasu. - A to dlaczego nie jesteście w stanie ich pokonać gdy są razem?- Isamu zaciekawiły słowa jego wspólniczki. - To zabrzmi bardzo dziecinnie, lecz ich więzi są tak nierozerwalne, że przy każdej walce z każdą sekundą dodają im nowych sił.- odparła kobieta - Żałośni jesteście!- krzyknął rozdrażniony - Nie potraficie nawet pokonać dwójki dzieciaków! Gdy tylko ich załatwicie, macie mi dostarczyć ich głowy na dowód! - Tak jest szefie.- powiedziała pokornie, po czym dodała - Już niebawem całą ich drużynę dostaniesz na srebrnej tacy.
_________________________________
Znowu krótkie, ale no, jest? Jest!
Ale ten, łapajta arcika na pocieszke! ^^
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Patrzcie na oczy Masaru!
Właśnie wzbudziłam waszą ciekawość, bo on tak od urodzenia nie ma, a czemu takie oczy ma się dowiecie za kilkadziesiąt rozdziałów ^^
