Exclusively yours

Chapter 48

1 year later

"Wow Eris, I would like to congratulate you to your exhibit. Aba! Kita mo naman after a year may ganyan ka nang ganap."

Natawa na lang ako sa sinabi ni Taylor, ang galing na niya mag-Filipino, may kaunting slang nga lang. Atleast she tried. We are talking through face time, as much as I want them to be here beside me, while we open the event, kaso nagconflict naman sa schedule. Amaya has its another product launching, hindi naman pwede mawala si Taylor doon. She stands as a CEO there while I am here at New York. Awa ng Diyos kinaya naman niya ang trabaho, she is able to expand Amaya to some places in the Philippines and she even managed to make it a number one clothing line. 

Masaya at kuntento na ako sa buhay ko ngayon. Mas matatag na ako sa kabila nang lahat na nangyari.  I am still asking on what if's, like paano kung nagtagal ako sa Pilipinas. Masaya na rin ako sa desisyon ko to settle here, kaso madalang ko makita si Inay, last na uwi ko sa Pilipinas noong pasko, bumalik rin ako sa NYC after a week. 

"Alam mo kinakabahan pa rin ako e, do you think this will be suceesful" Taylor rolled her eyes, I know sobra na siyang nakukulitan sa akin

"Of course it is! Look how big Amaya is? It is because of your creations, kaya yan." Hindi ako kumibo sa sinabi niya, fashion designing is far different from painting. Of course kinakabahan ako, I am not that pro into painting.

"Hay nako, nanibago ka lang, we always stood each others sides when we have opportunity like this. Bakit ka pa kasi lumayas." 

"Because all of you, are my lucky charms."

"Aww, I'm so touched E!" Taylor chuckled. 

"Eris naman, kailan ka ba uuwi. Miss na miss na kita." Napangiti ako nang makita ko si Inay na sumungit kay Taylor.  I already miss her, I wish I can bring her here, her papers were not yet done, lalo kaming nahirapan dahil may record siya sa police. 

"Inay." I said in a pleasing tone. 

"O siya! Oo alam ko anak, huwag kang mag-aalala nandito naman si Taylor para alagaan ako."Aniya, sabay tapik kay Taylor sa braso

"Indeed E! Thanks to your Mama, foods are always delicious." Napangiti ako. I suddenly remember her sinigang. Sobra ko na rin namimiss to, gusto ko na tuloy umuwi ng pinas. If I settle everything here, isusurprise ko sila. 

I sigh, Kung pwede ko nga lang isama si Mama. 

"O siya, we are leaving na. Magshoshopping kami ni Inay using your card of course."

"Taylor!" Pag-awat ko, talagang card ko pa ang gagamitin nila a? Taylor grinned at me, I rolled my eyes as a response. Lagi namang ganun. 

"Sige ingat!"Sabi ko na lang and  Taylor turn off the call. 

Makalipas ng mga ilang buwan nang makaalis ako sa Pilipinas. nakalaya si Inay sa kulungan. Sadly, I was not there para salubungin siya. Sinikap ni Anikka na mapagbigyan ng parol si Inay. SIyempre siya pa ba? Kahit medyo natagalan ay natulungan niyang makalabas si Inay sa loob. 

Si Inay na naging inspirasyon ko para pagbutihin ang lahat ng bagay. Sa kabila ng lahat ng paghihirap niya, gusto ko na mabigyan siya ng magandang buhay, malayo sa mga nararanasan niya. Mahirap ang naging buhay niya. She told me my father has an affair with someone, at naisip ni itay na iwan kami. Dahil wala naman siyang ipangbubuhay sa akin, hindi niya ako nagawang makuha noon. She decided to do dirty jobs, pero hindi rin niya itinuloy. The worst thing is, napagbintangan siya ng isang pinagtratrabahuan niya noon na nagnakaw, which is hindi naman niya ginawa. She was to helpless that time, kaya napasok soya sa loob.