Exclusively yours

Chapter 33

"Ako na Eris." Aniya habang hawak niya yung platito na pinagsawsawan ko kanina.

"Nikko,  ako na.  Ako yung kumain." Saad ko at pilit inaagaw sa kanya yung platito,  pero agad naman niyang inilayo ito.

"Hayaan mo na ako Eris,  ngayon ko na lang magagawa ito."

"Ngayon?" Pagkasabi ko,  agad siyang napayuko. Parang umiiwas siya sa anumang tatanungin ko.

"Hayaan mo na Eris,  ako na dito." Aniya at kinuha na niya ang platito sa akin. 

Ngayon ko lang magagawa,  anong ibig sabihin niya? Hahayaan na ba niya ako ng tuluyan? Naguguluhan ako,  these days ang gusto ko lang naman ay lumayo siya sa akin,  pero ngayon parang may lungkot na dumapo sa akin nang sinabi niya iyon.

May kirot.  Ang sakit

Eris,  hayaan mo na lang yun.  Iyon ang tama,  kaya dapat maging masaya ka.  And I already lived without him. Hindi lang siya ang lalaki sa mundo.

Hinayaan ko na lang siya doon.  Ilang beses ako napabuntong hininga para kahit papaano ay maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Naguguluhan ako,  I want him to be away,  pero ito attached naman ako sa kanya.  Parang sirang plaka lang.

Hanggang sa natagpuan ko ang sarili na pumunta sa dagat. Hindi naging hadlang kahit tanging buwan lang ang nagsisilbing liwanag nito.  Cold breeze approached me,  bakit ba kasi nalimutan kong magdala ng balabal.  Yakap yakap ko ang sarili habang papalapit ako sa may pampang.

That tempted to take a dip into the water, wala naman kong magagawa dito.  I don't want to overthink some things. Just enjoy these place,  just relax, in the middle of darkness.

Nakatingin ako sa mga paa ko habang binabasa ito ng alon.  Dahan dahan pa akong naglalakad hanggang sa maabot na ng baywang ko ang tubig. 

The waves are getting stronger, I just swim against the current.  I still keep fighting on it,  kahit mahirap.  Until I let my body to be flown with the waves.  Kailangan talagang may i-let go para maging madali ang lahat. Sa kalagayan ko ngayon,  siya ang dapat i-let go para maiwasan ang  anumang bagay na mas mahirap pang mangyari.  Ayoko nang mangyari ang naganap noon,  ayoko nang mamili ulit.  Ayoko nang masaktan ng sobra.

Habang nakahiga sa may pampang,  nakita ko siyang nakaupo doon sa lupa, malapit sa may apoy. Alam kong nakatingin siya sa akin,  pero iniwas niya agad iyon at tumingin ulit sa pampang.

Dahan dahan akong bumangon. Mas mabuti sa loob na lang ako, medyo maginaw na rin ang pakiramdam ko.

"Eris." Aniya at nakalahad na sa akin yung tuwalya. Napatingin lang ako sa kanya.

"Sige na." Aniya at mula sa likuran ay ibinalot niya sa akin ang tuwalya.

Iginiya niya ako sa may isang blanket at inupo doon. 

"Sa loob na lang ako Nikko."

Seryoso lang siya na nakatingin sa akin. I knew it,  it is a no.  Binalot ko pa lalo ang sarili sa tuwalya.

"Salamat." Aniya at inilapit niya ang mukha niya sa akin.

"Nikko."

Mas lumapit pa siya sa akin. Para akong nanigas sa kinuupuan ko.  Dapat itulak ko siya palayo. Pero naging tuliro na lang ako sa mga tingin niya.  Those beautiful pair of eyes,  makes me hynotized. Parang hindi ko na makontrol ang sarili ko. Until his lips reached mine,

Naramdaman kong dahan dahan na kong napapahiga sa buhanginan. He continued to kiss my lips slowly

He started to unclasped the last piece of the clothing that I have.  We were already both naked na parang walang pakialam sa paligid namin. Sabagay kaming dalawa lang naman ang nasa islang ito.