Chapter 23

1.1K 32 2
                                    

9:30 am

Napabuntong hininga ako. Masyado na akong tinanghali ng gising.

Sadness has been already invading me, knowing that there is no one who's waking me up. Maaga akong nagigising dahil sa kanya, araw araw niya akong ginigising, ni hindi man lang siya nauubusan ng pasensya dahil mahirap akong gisingin.

Also, there is no one who's saying rise and shine. He always motivate me since the first day we met that to live my life and live it, he is so patient during my miserable times.

Kahit na sinusungitan ko siya, he is still there..

And now.. I am getting him out of my life. Masyado na akong nakakagulo sa kanya. Hindi ko na kaya..

Kahit ako naguguluhan na rin.

Baka hindi ko na rin kayanin kapag nagtagal ako sa kanya.

I just need space, and to live normal, even without him. Kaya ko naman na ang sarili ko. Hindi ko na iisipin na magpakamatay even if I am still hurting because of Lukas.

He is right, I must live my life on my own.

Kahit din na wala si Nikko, kaya ko ito.

I can feel a lot changes again. I am alone again.

The worst thing is,I am missing him. I dont know why. I want to see him, gusto kong bumalik kahit minsan lang.

But I should not.

I sighed

Masyado ko naman kasi sinanay ang sarili sa kanya, yan tuloy.

Masanay na dapat ako, dahil ako na ulit yung Eris na mag-isa at walang kaagapay.

Napabuntong hininga ako.

I looked at my stuffs out there, I just focus on fixing them and have a new life again. Mas ok pa iyon than to think and think of him, wala naman ako mapapala doon.

I sighed again.

Dahan-dahan akong bumangon sa pagkakahiga.

Another day loneliness I should spend on.

Kaya mo ito Eris masasanay ka muli.

Napatingin ako doon sa mga sa mga magugulo kong gamit. I better fix them para naman may pantuunan ako ng pansin, hindi yung lagi na lang siya naiisip ko.

Hay nako. What has he done to me.

Napapikit ako nang mayroon pumasok sa alaala ko.

Nakatingin kami sa mga bituin habang kumakain kami. Sinikap ko na pasensyahan ang mga kakulitan niya, pati na rin ang mga kabaliwan na ginagawa niya.

I just want to spent my last day with him na masaya, kahit na hindi maganda yung pagkakakilala naming dalawa, our ending of being friends ay magiging masaya.

"Eris look may falling star na naman magwish ka." Then he suddenly close his eyes, exposing his long lashes. Hindi ko maiwasan na titigan ang mukha niya

Kahit baliw itong mokong na ito, he has the looks that every woman wished for. To his pointed nose, down to his kissable lips, it was thin and red.

I remembered when he kissed me...

"Eris nagwish ka na."

Napailing ako.

Leche! Leche! Nababaliw na yata ako. Huwag mong pagnasaan yan Eris! Malandi ka! Sigaw ng kunsensya ko.

"Hindi ka nagwish."

Exclusively yoursWhere stories live. Discover now