Exclusively yours

Chapter 9

"Eris! Tulaley ka na naman diyan."

"Hay nako mabuti na lang at ako na ang nagmamaneho, baka matuluyan pa tayo kapag ikaw Erisha." Napailing na lang si Michael.

Pumayag na rin naman ako na siya yung magmaneho, parang nawalan nga kasi ako ng gana. I just want to sit back and relax my mind. Hindi ko alam kung mairerelax ko ba ang utak ko, dahil naalala ko na naman siya.

Kung si Taylor, hindi pa naman siya marunong magmaneho. Probably, Michael is right, baka nga matuluyan kami kapag ako pa yung nagmaneho.

"Hay nako si Fafa Nikko na naman. Nikko Nikko Nikko. Por que hindi ka man lang niya pinansin kanina tulaley ka na diyan."

"Stop that crap Michael." Sinamaan lang siya ng tingin ni Taylor.

"Sorry about that Eris, I forgot about your child." Hindi na muli nagsalita si Michael at ipinokus ang sarili sa pagmamaneho.

Ako napasandal na lang ako sa bintana, then some thoughts are just keeping flowing to my mind.

I just can't help to it, bigla ko ulit naalala yung baby ko. My little angel.

I sighed.

Yes my baby. Supposed to be my baby if he's alive till now.

If my little angel is alive until now, probably she will be just like Hope. I wonder if my child got also his eyes, his smile.

Napabuntong hininga na lang ako.

"Eris why don't you take a break. You look really exhausted." Ani ni Taylor

"I cannot T, I have tons of things to finish." I still insist, marami pa kasi akong designs na tatapusin plus our clients are very demanding.

Even if Taylor is my friend, I just can't trust her pagdating sa mga ganitong bagay. Though she has a background of being a fashion designer but that is not her forte. Siya naman na yung pahihirapan ko kapag iniwan ko sa kanya lahat. Sapat na sa akin yung nandyan siya sa tabi ko, she's criticize my works then she organized them kung kaninong clients ang mga designs at kung saan namin gagamitin yung mga iba.

"I'll take care of it, you'll need to rest." Aniya, at mukhang awang-awang na siya sa akin, dahil siguro sa laki na nang eyebags ko ngayon, saka inaantok na kasi ako, pero pinipilit ko lang dahil kailangan kong umabot sa deadline, I don't want to be late also I dont want to get rushed, because things that are being rushed getting crushed.

Nakailang kape na ako na nainom pero para pa rin akong babagsak.

"I'm ok Taylor. It's ok that you are here to critic and to organize some stuffs." Sabi ko habang tinatapos itong isa kong dinedesign na gown para sa debut nung anak ng boss ko.

"You did not look ok for me E." Aniya, lumaput siya sa akin at hinawakan kung baba ko, para siguro makuha niya yung atensyon ko.

"You look restless, that's why you're pale. You always feel dizzy and you always skip your meal, then now this is your 5th sleepless night Eris. I know you are having a life but please don't kill yourself." Aniya at inagaw na sa akin yung ibang trabaho ko.

"Please T, I am fine." Blanko lang siyang tumingin sa akin at umiling.

"I'll get you some food then."

Agad akong tumayo nang makita kong inilapag na ni Taylor yung ginawa niyang sandwich. I was very hungry right now. Hindi lang ako makakain, dahil siya pa yung oras sa paggawa ko ng mga designs.

Pero tutungo muna ako sa kitchen dahil nalimutan ni Taylor na kumuha ng maiinom. Hindi ko na rin kasi magawang istorbohin si Taylor dahil nilantakan na niya agad yung sandwich. Tulad ko, wala pa rin siyang kain.