Exclusively yours

Chapter 44

"Aba Magdayo, ayos ang mga gawa mo a. Alam mo magiging mabenta tong mga panyo na ginagawa mo. Akalain mo ba naman na makakabot ang gawa mo dito." Nginitian ko lang ang officer na bumati sa akin habang sinisipat sipat niya ang mga gawa ko. Seems to be proud a bit, what is the sense of being a fashion designer if I can't make a proper sheet of handkerchief.

"Bakit, hindi mo turuan ang mga tao dito na manahi, o baka pwede pa natin iexpand at makagawa ng mga damit ganun." I smiled, seems to be a good idea.

"Willing po ako."

"Ayos! Sige sasabihin ko sa Hepe, magandang idea ito." Aniya at naglakad papunta sa mga ibang mananahi. Sinita niya ang mananahi sa harap ko at inihagis pa ang isang panyo na gawa nito. That girl slowly took that handkerchief, she seems to be disappointed dahil patuloy pa rin nakayuko ang kanyang ulo. Nang makaalis na ang pulis, tumayo ako at lumapit sa kaniya.

I saw some tears in her face, masyado niyang nadamdam ang nangyari. She keep staring at her handkerchief seems to find out what is wrong with her work. Parang hindi niya tanggap ang criticism sa kanya. ako, kahit sa malayo, kita ko na ang mali sa gawa niya, hindi maayos ang kanyang pagkakatahi.

Sa gulat, nanlaki ang mga mata niya nang kuhanin ko ang panyo sa kanya. She stared me like a culprit who stole something from her.

Well seems to, pero hindi I stared a her work para mas makita ko ang gawa niya. Maraming nakausli na sinulid sa kanyang burda at hindi pantay ang kanyang tahi sa gilid ng panyo.

"Dapat maayos ang tahi sa gilid, that will be your foundation para maging matibay siya." Tumango-tango lang siya. She seems to be amazed.

"Alam mo pareho lang tayo ng selda." Tinignan ko siya nang mabuti. Oo nga pamilyar ang kanyang mukha, Kung hindi ko nagkakamali nasa tapat lang siya ng hinihigaan ko. Maya-maya ay inilahad niya ang kamay niya sa akin.

"Ako nga pala si Kristina, Tina na lang itawag mo sa akin."

"Tina." Kinuha ko ang kamay niya, maybe a sign of accepting another friends dito sa loob, sabagay maganda na rin na may nakakausap ako dito sa loob. "I'm Eris."

"I know right!" Aniya at ngiting-ngiti pa.

"Aba, napakaswerte ko, akalain ko ba naman na isang tulad mo ang magtuturo sa akin. Alam mo ba pangarap na sobrang pangarap ko na maging katulad mo." Biglang lumungkot ang kanyang mukha at napatingin sa baba. "Kaso nga lang nagipit ako, nagtulak ang droga kaya ito, nandito ako." She smiled bitterly.

"Ikaw Eris, paano ka napunta dito."

I did not answer, how will I say it. How can I explain. I can't just tell na "Hey, I am a mistress and I've been sued adultery here." Napabuga ako ng hangin.

"I just had an affair with someone." I shrugged.

"Paano? Imposible naman na wala kang paano ka naging manliligaw how come." Nagtataka niyang sabi, with her tone, I know she is starting to judge me. I can't blame her.

"Long story. Minsan kasi talagang magagawa mo ang lahat para sa taong mahal mo." Tumatango-tango lang siya, pero tila hindi pa siya ganoon kakumbinsido sa sinasabi ko.

"Hmm, tama nga ang sabi nila nakakabulag na ang pag-ibig. Kasi tignan mo kapag may mahal tayo halos hindi narin ramdam kung nasa tama tayo o hindi, kasi nagmamahal tayo. Alam mo hindi rin naman kita masisi, pakiramdam ko hindi ka naman tulad ng mga kabit diyan na naririnig ko. " Ngumiti siya sa akin, parang naiintindihan na niya ang sitwasyon ko. "Hindi kita mahuhusgahan."

"Salamat."

"Naku wala yun. Basta friends na tayo." Tuwang-tuwa niyang sabi.

Tumango ako. "Sure." Sabi ko, maya maya ay hinila. It is my first time na makakain sa lamesa at may kasama na kumain. I miss this time na may nakakasabay ka na kumain at may nakakakwentuhan ka ng bagay-bagay. In her young age it ang galing na niya sa buhay, kahit na maaga siya napasok sa loob, she is still be positive. In her innocent face hindi mo talaga siya mapagkakamalan na mapapasok sa lugar na ito.