Survivor [Derek Hale]

Rozdział LIV ,,Złota karta"

- Nawet nie ma takiej opcji! - krzyknął  zdenerwowany Derek.

- Ugh... Czemu nie?! - zapytałam zirytowana.

- Wiedziałem, że to zły pomysł, aby mu o tym mówić - skomentował Peter, który siedział wygodnie na kanapie.

- Ty się zamknij - powiedział Derek wskazując na Petera. - A ty, nawet nie myśl o tym, że pozwole wziąć ci udział w tym chorym planie. - Tym razem słowa były skierowane do mnie.

- Nie mamy innego wyboru - powiedziałam załamanym tonem.

- Coś wymyślę, obiecuję - powiedział i objął dłońmi moją twarz.

- Podczas łamania klątwy Klaus będzie bezbronny. Zobaczysz, wszystko się uda - powiedziałam pewnym tonem.

- Nawet o tym nie myśl! Nie pozwolę ci na wzięcie udziału w tej całej szopce! To zbyt niebezpieczne! - Wilkołak z całej siły uderzył pięścią w ścianę. Kawałki tynku osunęły się na podłogę.

- I tak to zrobię - powiedziałam zirytowana - a ty mnie nie powstrzymasz. To jedyna szansa na pozbycie się Klausa z naszego życia. Czy nie tego najbardziej pragniesz? - zapytałam patrząc prosto w zieloje oczy wściekłego Dereka.

- Pragnę żebyś była bezpieczna, a nie martwa - powiedział łapiąc mnie za ramiona. Wiedziałam w jego oczach, że łatwo się nie podda.

- Obiecałam, że nie będę miała przed tobą żadnych tajemnic i dotrzymałam słowa. Teraz obiecuję ci, że wszystko będzie dobrze. Powstrzymamy Klausa i już na zawsze będziemy razem - dodałam łagodniej i pogłaskałam go po policzku.

Wyraz jego twarzy złagodniał, ale dosłownie po sekundzie jego usta zacisnęły się w wąską linię.

- Nie - powiedział oschle i spojrzał na mnie wzrokiem nieznoszącym sprzeciwu.

- Może mi uda się cie przekonać.

Usłyszałam męski głos dochodzący zza otwartych drzwi, w których po chwili pojawił się Pierwotny.

- Nie mieliśmy jeszcze okazji się poznać. Jestem Elijah - powiedział i zaczął podchodzić w naszą stronę.

Derek dość gwałtownie ruszył w kierunku wampira.

- To twoja wina! To ty podsunąłeś ten chory pomysł - powiedział wilkołak.

Jego pięści zaciskały się coraz mocniej, aż na rękach było widać pulsujące żyły. Niedobrze. Derek powoli przestwał panować nad swoim wilkiem.

- Moim pomysłem było zabranie jej jak najdalej od mojego brata. To Lexi chciała wrócić żeby nie dopuścić do tego, by Klaus pozabijał was wszystkich - powiedział Elijah i wskazał na mnie dłonią. - Jest w niej więcej odwagi niż w niejednym nadprzyrodzonym stworzeniu, jakie w życiu spotkałem - dodał lekko się uśmiechając.