Rozdział 88

110 10 2
                                    

April

  Przekroczyłam bramę Hilltop i udałam się w kierunku drzewa wisielców. Po chwili chłopak zaczął za mną biec i krzyczeć.

- Chcę po prostu być sama - stwierdziłam i zaczęłam biec. Kiedy dobiegłam do drzewa zobaczyłam że na linie wisi szwędacz. Zabiłam go kamieniem i zdjęłam z liny. Weszłam na bezlistne drzewo i zaczęłam myśleć. Może powinnam to skończyć. Wziąć linę i zawisnąć na tym drzewie. Zrobię to. Ale nie teraz. Najpierw chcę wiedzieć, że ten potwór zginął. Wrócę do Alexandri i będę obserwować co się dzieję. Potem znów przyjdę tu... Z krzaków wybiegł zdyszany Ron i spojrzał na mnie.

- Nie uciekaj mi więcej, teraz mam tylko ciebie.

- Już schodzę - zeszłam z drzewa i pocałowałam chłopaka. Ten złapał mnie za rękę i zaczęliśmy iść.

- Gdzie idziemy?

- Na razie nie wiem, ale za tydzień zrobimy wizytę w Alexandri.

- Po co?

- Wydaję mi się, że to bedzie koniec Negana.

- Jak chcesz - chcę, bardzo. Mam nadzieję, że będzie cierpiał, że będzie kurwa wył z bólu.

- Ron, co zrobisz jeśli umrę?

- Nie umrzesz, nie pozwolę ci na to.

- Nie pierdol Ron, nie zawsze można coś zrobić.

- Więc, nie chciałbym żyć...

- Obiecaj mi, że jeśli umrę nic sobie nie zrobisz.

- Obiecuję... Właściwie, to czemu zadałaś mi takie pytanie?

- Ponieważ nigdy nic nie wiadomo - nie mam pojęcia co teraz robić. Gdzie iść... Jesteśmy w dupie, a to wszystko przeze mnie.

- Ron, jeśli chcesz idź na wzgórze i powiedz że im pomożesz, a wtedy będziesz mógł do nich wrócić. Nie powinnam tam decydować za ciebie.

- Sam nigdzie nie pójdę - wyszliśmy na betonową drogę i poszliśmy wzdłuż niej.

- Zaśpiewajmy coś.

- Żartujesz?

- Nie, nigdy nie słyszałem jak śpiewasz.

- Bo nie śpiewam, ale jeśli chcesz:

  You and I...

We're like fireworks and symphonies exploding in the sky.
With you, I'm alive
Like all the missing pieces of my heart, they finally collide.

So stop time right here in the moonlight,
Cause I don't ever wanna close my eyes.

Without you, I feel broke.
Like I'm half of a whole.
Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn.
Like a sail in a storm.
Without you, I'm just a sad song.
I'm just a sad song.

- Dlaczego nie śpiewasz? Masz piękny głos.

- Brak wiary w siebie, nieśmiałość...

- Ty i nieśmiałość?

- Tak, kiedyś nie chciałam chodzić do sklepu ponieważ bałam się, że ludzie mnie wyśmieją.

- Dlaczego mieliby to zrobić?

- Ponieważ byli okrutni, a ja inna. Raz chciałam cały czas z kimś rozmawiać, a raz być samą. W nocy często płakałam... Denerwowało mnie, że oni wszyscy nie rozumieją, że ja chcę żyć inaczej. Rodzice jeszcze wszystko pogarszali.

- Co robili?

- Nie ważne, ich już tu nie ma. I dobrze...

  Hej! Dziś rozdział z dużą ilością dialogów i kawalkiem utworu. Był to kawałek piosenki Sad Song, którą polecam bo naprawdę piękna. Mam nadzieję że rozdział sie podobał. Cześć :)
#MrsRhee 💘🦄

✔Other Story - The Walking DeadHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin