Exclusively yours

Chapter 10

"Uy ngumiti na naman siya. Ngiti ka ulit."

"Ayoko na abuso ka na."

"Tss! Maganda naman yang ngiti mo. Huwag mong itago. Gayahin mo ko." Saka siya ngumiti na pangkiller smile, yung tipong labas na labas ang kanyang ngipin.

"Stop it Nikko!"

"No! Dapat magsmile ka."

Ngumiti ako, yung simple lang. Baka kulit kulitin pa niya ako, tutal ngiti lang naman bakit di ko pa pagbigyan.

"Yung labas ngipin." Pilit kong nilibas ang aking ngipin sa aking mga ngiti.

"Yan, ganda ganda mo na."

Tinititigan ko siya ng masama.

"Pwede na siguro tayo na umalis dito." Pag-iwas niya. Oo tama lang na umalis na kaming dalawa dito. We cant stay here forever.

Habang papalakad, nababalot kami ng katahimikan. Ni wala man lang nagsasalita. I feel awkward, lalo na sa mga titig niya sa akin kanina. Iba, hindi naman yung malagkit na titig, pakiramdam ko ang ganda ganda ko sa mga paningin niya kanina.

It really creeps me out.

"Ok Eris." He broke the silence between us.

"Hmm?"

"May joke ako."

"What is it?" Tanong ko.

"Actually may tatlo akong joke." Pinagmamalaki pa niyang sabi. Aba! Ayos a? Siguraduhin lang niya na mapapatawa niya ako.

"Joke!Joke!Joke!" Sabi niya habang ngiting ngiti pa.

"Hahahahahaha." Tawa niya.

"HAHAHAHAHA!" tawa ko, di ko mapigilan. Siguro ay masyadon lang ako naging malungkot nitong mga nakaraang araw, kaya ko nagawa maappreciate yung joke niyang corny.

"Eris yung totoo, insulto ba--"

"It's funny ok?" Pagkontra ko, I dont want to offend him dahil corny ang joke niya. Natatawa nga talaga ako. Ayaw niyang maniwala, edi huwag.

Maya-maya ay may narinig akong mga lagaslas ng tubig. This is it! Ito yung falls na pinuntahan namin nila Taylor. I can feel it, we can finally find a way back home.

"Malapit na siguro tayo, nadaanan ko na rin ito."

Mabilis kaming naglakad na dalawa, mukhang naalala na niya ang daan. Tapos nakahawak lang siya sa aking kamay na sobrang higpit. Tila ba ayaw niyang bitawan iyon.

"Eris!"

Bumungad agad sila Taylor pag-uwi namin sa cabin

"Were have you been, we are so worried about you." Umaliwalas ang kaniyang mukha ng makita niya si Nikko sa likuran ko.

"You are the one who found her."

"That's great! I hope you two have very very great time together." Then Taylor gave me a wink. Alam ko yan, may kalokohan na nakapaloob diyan. Knowing her.. Pagtalikod ni Nikko, siguradong hot seat na naman ako.

"I knew it Eris! You did it! You just made us believe that you are in the middle of nowhere, and you two talked so you two can some place for the two of you! So I get it! Nikko rushed to search for you because of that. Eris--"

"No Taylor." Pagtutol ko, ito ang isa sa pinaka-ayaw ko sa kanya, kung ano ano ang iniisip. Siguro ay may wildlife na sa utak niya sa sobrang berde.

"Dont lie E! I knew it! It's good you already moved on to your ex."

"Ok fine." She said and obviously she is not convinced at all. Nagtanong pa, hindi naman maniniwala.

..................

Hinatid ako ni Nikko sa apartment ko. Bakit? Pinagkalulong ako ng dakilang kong kaibigan. Pinagtulakan akong palabas nang inihatid nila si Nikko sa bahay niya.

"It is better if you stay with him!" Babalik pa sana ako pero agad nang pinaharurot ni Taylor yung camper.

"Thanks for everything Nikko." Sabi ko ng bumaba na ako sa sasakyan niya. Pagkaalis naman nila Taylor kanina ay siya na mismo ang nagvolunteer na maghatid sa akin.

"Sus, maliit na bagay Eris." Nakangiti niyang sabi.

"So we're friends" Bigla niyang sabi.

"Yes, We're friends" Walang pag-aalinlangan kong sagot. Maybe we can be friends because that crazy man is not bad at all.

He is always too good to me.

**********
MERRY CHRISTMAS PO SA INYO :)