Alev, duman ve karanlık!
Gözlerimin görebildiği her yer alev ve dumanla zihnimin alabildiği her yerse ölesiye korktuğum en ufak bir ışık kırıntısının bile sızmadığı zifiri karanlıkla kaplıydı.
Genzimde gittikçe çoğalan ağır duman kokusu genzimi yakıyordu. Gözlerim havadaki yoğun dumandan dolayı yaşarmıştı. Alevler her yeri kaplamıştı. Nefes alamıyordum.
"Halit nerdesin?"
"Baba, babacığım nerdesin!"
"Nerdesiniz çok korkuyorum."
"Yardım edin kurtarın beni!"
Sesimi duyan hiçkimse yoktu. Babam neredeydi sesimi neden duymuyordu. Halit, Suzan abla neredeydiler!
Evimiz alev alev yanıyordu. Kollarımdan sımsıkı tutan adamlar vardı.
"Bırakın beni bırakın."
Ağlıyordum!
Durmaksızın ağlıyordum.
Ağlamanın çare olmadığını bile bile tenimi yakan tuzlu suların öylece akıp gitmesine izin veriyordum.
"Nereye götürüyorsunuz beni?"
"Siz kimsiniz benden ne istiyorsunuz bırakın beni."
Kollarımdan sımsıkı tutan adamların ellerinden kurtulabilmek için avazım çıktığı kadar bağırıyordum.
Kollarımdan tutup sanki ellerinin altında cansız bir et parçasıymışım gibi bedenimi peşi sıra sürükleyen adamlardan biri bağırmaya başlamıştı.
"Sus artık sus daha fazla bağırma Allah'ın cezası."
Kollarımdan tutan adamlar bedenimi acımasızca sürüklemeye devam ediyorlardı.
"Eğer bana bu yaptıklarınızı Halit öğrenirse..."
Cümlemi tamamlama izin vermeyen adi adam "Ne olurmuş öğrenirse." Diye pişkin pişkin sırıtıyordu.
"Sizi yaşatmaz öldürür."
Söylediklerimi ciddiye almıyor gülmeye devam ediyorlardı.
"Ölmek mi istiyorsunuz?"
"Güzelim seni burdan almamızı isteyen zaten Halit beyin taa kendisi. O yüzden zorluk çıkarmayı bırak ve bizimle gel."
Ne yani evimizi ateşe verip beni yaka paça tanımadığım adamların ellerine teslim eden Halit miydi gerçekten de.
Neler söylüyordu bu adamlar böyle?
"Ne diyorsunuz siz böyle. Ne söylediğinizin farkında mısınız?"
"Bırakın beni!"
"Bırakın diyorum!"
"İmdat kimse yokmu?"
"Yardım edin kurtarın beni."
"Babaaaa!"
"Babacığım!"
"Nerdesin?"
"Babam nerde?"
"Baban yok artık. Unut onu. O öldü."
"Yalan söylüyorsunuz pislikler bırakın beni babamı istiyorum."
"Babaaaa!"
Kolumdan tutup acımasızca peşinde sürükleyen adam bedenimi siyah bir arabanın içerisine zorla ittirmiş ve kendisi de yanıma oturmuştu. Zorla içine tıktıkları araba hareket ediyordu.
YOU ARE READING
Arı Kovanı #wattys2023
Teen FictionSaçlarının tellerine ölümü astığını bildiğiniz bir kadını sevmek intihardı. Siyah gözlerinin içerisinde gördüğüm ceset bir adamı felakete sürüklüyordu. Kadın adamın felaketiydi. Zemheri kışın koynunda göğsüne bastırdıgı köz, boynuna geçirdiği ipti...
