"You Changed Me" (Voltooid✔️)

Deel 22

Pov Fay

Ik hoorde een piep die om de seconde piepte. Lena en ik werden er gefrustreerd van. Ik wilde dat ding dat piepte kapot maken en vermorzelen!! Maar ik kon niks. Ik was weer bij de maangodin. 'Hoogheid' zei ik snel en ging buigen.

'Fay, herinner je nog iets van wat er gebeurt is?' Vroeg ze. Ik dacht goed na en schudde mijn hoofd. 'Nou bij het gevecht tegen Valor was Nick eigenlijk bijna dood. Maar jij had de kracht om hem te helpen, maar dan werd je wel iets zwakker. Je hebt jouw broer geholpen Fay.' Zei ze.

Ik knikte. 'Maar waarom kan ik het me niet herinneren?' Vroeg ik. 'Om Nick te redden heb je veel energie gebruikt en daardoor kan je het niet meer herinneren' zei ze. 'Maak je maar geen zorgen, je bent lang weggeweest maar je gaat weer terug' zei ze geruststellend. Ik knikte dankbaar.

Even later hoorde ik het piepje weer. Alles was zwart om me heen en de maangodin was weg. Ik had nu echt zin om dat ding tegen de muur te gooien! Ik probeerde me te bewegen maar voelde me veeltste slap. Iemand pakte mijn hand vast en fluisterde steeds lieve woordjes naar me.

Ik wist niet wie het was. Ik kneep met alle kracht die ik had zijn hand. Diegene leek het op te merken en schreeuwde iets. Ik kon voelen dat er nu veel mensen in de kamer stonden. Ik deed mijn ogen voorzichtig open. Ik keek recht in het gezicht van Nick. 'Kleintje? O godzijdank' fluisterde hij.

'Nick waar ben ik?' Probeerde ik te zeggen maar er kwam een raar geluid mijn mond uit. Hij lachte en gaf me wat water. Ik dronk het gulzig op. Ik gaf hem een leeg glas terug. Ik keek om me heen en zag Alisha met Luke en Jelle met zijn mate. Tom en Alexia waren er ook. Toen ik Luke en Alisha hand in hand zag glimlachte ik.

'Waar ben ik?' Vroeg ik deze keer normaal. 'Je bent in het ziekenhuis en je hebt 3 weken in coma gelegen' zei Luke. Mijn ogen waren groot. Drie weken!!! Opeens kwam alles wat er gebeurde bij het gevecht in een flits in me op. 'Omg! Nick ben je wel oke?!' Riep ik bezorgd.

'Serieus kleintje? Je hebt 3 weken in coma gelegen en dan vraag je dat aan mij??' Vroeg hij lachend. Ik haalde mijn schouders op. Opeens kwam Chase de kamer binnengestormd. Hij keek me met grote ogen aan. Ik keek hem een beetje bang aan. 'Verlaag de kamer' zei die tegen de rest met een Alpha toon.

Nick gromde naar hem maar ik pakte zijn hand en knikte. Iedereen ging de kamer uit en uiteindelijk waren ik en Chase alleen. Ik keek hem niet aan. 'Fay dit kan niet he.' Zei hij opeens. Ik luisterde naar hem. 'Je brengt mijn Alpha titel en mijn roedel in gevaar!' Zei hij boos. Ik slikte.

'Zo kan je toch geen Luna worden' zei hij. Ik had een brok in mijn keel maar ik wilde niet huilen waar hij bij was. 'Als je gewoon naar mij ging luisteren dan was dit allemaal niet gebeurt!' Riep hij. Er kwam een herinnering in me op. Valor zei dat altijd tegen mij. Er rolde een traan van mijn wang maar ik veegde hem snel weg.

Ik keek voor me uit en wachtte tot hij mij ging slaan. Want ja dat doen de meeste als ik niet luister...

Pov Chase

O god! Dit ga je toch niet menen! Riep Blake in mijn hoofd. Ik blokkeerde hem en keek weer naar Fay. Ze veegde een traan ruw weg van haar gezicht en keek voor zich uit. Het leek alsof ze ergens op ging wachten. 'Sla me dan' fluisterde ze na een tijdje. Ik keek haar verbaasd aan.

'Dat is mijn verdiende loon, niet gehoorzamen is om een pak slaag vragen' zei ze zacht. Denkt ze dat ik haar ga slaan? Je tuurlijk denkt ze dat sukkel! Je stond tegen haar te schreeuwen! Zei Blake. Uhg hij weer. Ik blokkeerde hem weer en keek verbaasd naar Fay.

'Waarom doe je niks?' Vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Ik..ik ga mijn mate niet slaan' zei ik zacht. Ze keek naar me met tranen in haar ogen. 'Waarom?' Vroeg ze weer. 'Het voelt niet goed' zei ik nog zachter. Ze knikte. Ze trok haar benen omhoog en zette haar armen erom heen.

'Maak je klaar morgen gaan we' zei ik en liep weg. Ik mag niet veranderen door haar... dat mag gewoon niet...maar dat betekent niet dat ik niet van haar kan houden...denk ik...

Pov Nick

Chase liep de kamer uit. Ik keek hem boos aan. Ik liep de kamer binnen en ging op een stoel zitten. Ik en Chase hebben besloten om geen oorlog te voeren. Alisha is de mate van de Beta van Chase en ik wil Fay niet pijn doen. Maar die sukkel doet haar wel pijn. Mijn zusje verdient beter dan hem!

Ik heb mijn mate nog niet gevonden. En daardoor was ik een beetje doorgedraaid. Maar toen Fay kwam veranderde ik. Heel erg zelfs. En dat vond ik niet erg. Ik was daar blij mee. Ik keek naar Fay die haar benen opgetrokken had en haar armen erom heen had gelegd. 'Gaat het kleintje?' Vroeg ik.

Ze knikte en glimlachte naar me. 'Nick?' Zei ze na een tijdje. 'Wanneer kan ik je zien? Ik bedoel jouw roedel is wel een dag lopen' zei ze verdrietig. Ik liep naar haar toe en knuffelde haar. 'Maak je daar maar geen zorgen over. Ik kom vaak langs dat beloof ik' zei ik. Ze knikte en viel in slaap. 'Slaap wel kleintje' zei ik zacht en kuste haar voorhoofd.