Liz [Completed]

Chapter 34 The Queen's Past - Part 5

 A/N: Past po ulit muna………….. Ipagpatawad niyo na muna ang mga grammatical errors at mga typos…. Mahaba po ito… pero sana matiis niyong basahin…. I think this is one of the BORING chapter for you but this is a critical chappy....So bear with it. Tnx a lot!

 ---------------------------------------------------------

 Nagising ako mula sa aking pagkakatulog. Tumingin ako sa wall clock na syempre nasa wall, hehe… Ten pm na pala…. Gabi na…Hindi pa rin bumabalik sina Mommy?

Kahapon mula nung umalis sina Dad at Mom, wala akong ginawa kundi kumain, kumain, kumain, at matulog, matulog, matulog. Yeah, life iyon ng isang bum! But what else can I do? I’m grounded! >_<

Bumangon ako mula sa kama at kinuha yung remote control ng TV. Bumalik din ulit ako sa kama at saka umupo. Gamit ang remote, ini-on ko ang TV.

 “BREAKING NEWS!” Agad na bungad sa akin pagkabukas ko ng TV.

[A/N: Imagine nyo na lang na Japanese yung news….Tinatamad akong magtranslate eh… XD Churi!]

             “A car was found burned to ashes in the northern part of Tokyo. Three bodies which  cannot be longer identified because they were severely burned were inside the car…..”

 “Grabe naman!” komento ko sa news pagkakita sa screen nung sunog na kotse at mga bangkay.

            “There are no witnesses about the incident. Authorities are already investigating this, but they gave a report that it must be a planned murder because of the fragments of bomb they found in the car…”

“Kawawa naman yung mga namatay sa loob.”

             “A phoenix bracelet was found by authorities near the car. This might give them a clue about the identity of…….”

 Phoenix Bracelet!

 “NO ----NO-----It can’t be……” Bumilis pintig ng puso ko. Nanlalamig mga kamay ko. Pilit kong inaalis ang anumang negative thoughts na pumasok sa isip.

 Parang wala na akong naintindihan sa iba pang sinabi ng News reporter. Kinakabahang napatayo ako sa aking kinauupuan at kumaripas papunta sa harap ng TV.

 Nasa screen yung bracelet.

 Hinawakan ko yung screen ng TV. At hinaplos yung part na andun yung bracelet.

 Unti-unting pumatak mga luha ko.

 Yung bracelet ko nga iyon. Hindi ako maaring magkamali. Nag-iisa lang ang bracelet na iyon sa buong mundo. Iyon mismo yung lagi kong suot na bracelet na binigay ko kahapon kay Mommy!

 “Noooooooooooooo! THIS IS A LIE!!!!!!” Hysterical kong sigaw habang umiiyak.