တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ စာမေးပွဲ (GUEE)_Unicode

အခန်း ၉၃ အရိုးထိစွဲထင် မှတ်ကျောက်တင်

အခန်း ၉၃ အရိုးထိစွဲထင် မှတ်ကျောက်တင်

ချင်ကျိုးသည် မျက်လုံးတို့ကို အနည်းငယ်မျှ ဖွင့်ကြည့်လာပြီးနောက် အကြည့်သည် ယိုဟော့၏ နှုတ်ခမ်းထက်သို့ ကျရောက်သွား၏။

သူတို့၏ အသက်ရှူသံတို့မှာ ပြင်းထန်နေဆဲဖြစ်ပြီး နှစ်ဦးသား၏ ဝင်သက်ထွက်သက်မှာ ရောထွေး ယှက်တင်နေကြ၏။

သတိပေးသံသည် ဘယ်တုန်းကမျှ ဤမျှကြာအောင် မမြည်ခဲ့ဖူးပေ။ ယင်းမှာ ပျက်သွားသကဲ့သို့ပင် ဆက်လက်၍ မြည်ဟည်းနေ၏။

သို့သော် မည်သူကမျှ ဂရုပင်မစိုက်။

"စာမေးပွဲခန်းစောင့်ကြီး မင်း အသက်ရှူသံမှားနေပြီ" ချင်ကျိုးက အသံကိုနှိမ့်၍ ပြော၏။

အရောင်ဖျော့တော့တော့ မျက်ဆန်တို့သည် ထိုသူ၏ ဖုံးကွယ်သိုဝှက်ထားသော စိတ်ခံစားချက်တို့ကို လှစ်ဟပြသည်ဟု ဆိုကြသည်။

သို့သော် သူ့အရှေ့မှ လှပသောမျက်ဝန်းတို့တွင်ကား မြူနှင်းလွှာပါးတစ်လွှာ ထင်ဟပ်နေသည်။ မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်၏ အသက်ရှူသံ မြန်လာသည်နှင့်အမျှ မျက်ခွံမှာ မပွင့်တပွင့်ဖြစ်နေပြီး သူတို့နောက်ကျောရှိ မြူခိုးထုထက်ပင် စိုစွတ်ပြီး ရီဝေနေတော့သည်။

ယိုဟော့သည် ခေါင်းကို တစ်ဖက်သို့စောင်းကာ နဂိုမူလအသွင်သို့ ပြန်ထိန်းနေပါသော်လည်း အချည်းနှီးပင်။

ခဏကြာသော် သူက ခေါင်းပြန်လှည့်လာပြီး ချင်ကျိုးကို ဖြေသည်။ "....အောက်ဆီဂျင်မလုံလောက်လို့ဖြစ်တဲ့ သာမန်တုံ့ပြန်မှုလေးပါပဲ"

"သာမန်တုံ့ပြန်မှု...." ချင်ကျိုးသည် ထိုစကားစုကို နောက်တစ်ခေါက် ရေရွတ်ကြည့်နေ၏။ သူက ပင့်သက်ရှိုက်ကာ ရယ်မောလာသည်။ "နေ့ခင်းဘက် လင်းလင်းထင်းထင်းကြီး အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ နမ်းရှိုက်တာကလည်း တို့စာမေးပွဲခန်းစောင့်ကြီးရဲ့ သာမန်တုံ့ပြန်မှုပဲတဲ့လား"

"............"

ယိုဟော့၏ နှုတ်ခမ်းတို့သည် လှုပ်ရှားသွား၏။ သူက ခဏအကြာတွင် ဆိုလာသည်။ "ရဲတိုက်ထဲမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကို အပြစ်မယူနဲ့တော့"