Hard To Get Karma

Chapter 51

Hard To Get Karma
© Dropdownbymygravity

Continuation..

Prestine's POV

Kapag nasa opisina ako ni Rick ay kung hindi magbasa ang ginagawa ko ay nags-sketch lang ako ng mga designs. Nabobored ako madalas dahil parating nasa iba't ibang department si Rick para magcheck ng mga employees o hindi kaya ay may meeting sya. I miss my friends. Puro tawag lang sa phone ang ginagawa ko at skype para makausap sila tungkol sa mga nangyayari sa trabaho o sa mga personal na buhay nila. They want me to take a vacation leave. Hindi man sila sang ayon na kay Rick ako tumutuloy ngayon at nagkabalikan na ulit kami ay wala naman silang magawa, they can't argue with me. They know how in love I am to him and how badly I needed him kahit minsan ay hindi na nila naiintindihan ang mga desisyon ko sa buhay.

I remember what Zeth told me everytime we're talking.

"Hindi kita maintindihan Prestine, nangyari yon dahil sakanya pero sakanya ka pa rin nakadepende. Hindi mo ba naiisip na baka naaawa lang sya sayo at kapag nawala ang awa nyang yon ay iwan ka nalang nya sa ere at maghanap nalang sya ng iba?"

Gustuhin ko mang mawala yon sa utak ko ay hindi ko naman matanggal. I love Rick and if I'm only a burden to him ay sasabihin naman nya iyon sa akin. But will he really say that in my face? Or will he wait for me to distant myself from him?

Napabuntong hininga nalang ako. I need to divert my mind to something else. Kaya tinapos ko nalang detalye ng wedding gown na dinodrawing ko. This is my dream gown, lahat naman ng ginagawa kong designs these past few days ay puro wedding gowns na gusto ko but this one is different.

Wendy told me that our new project para sa gaganapin na fashion show ng Luxary ay isang wedding gown collections ang tema, kaya pagkatapos ko palang ng isang design ay pinapasa ko na kaagad sakanila para maaprubahan at magawa na ng mga mananahi namin. But this last gown is different from those. Ito ang pinaka espesyal at ako pa ang gagawa nito dahil ito ang pang finally. Kailangan ko ring matapos to within four months dahil ito ang pang final walk ng maswerteng model na magsosoot at a month after ay ramp na.

"Okay lang ba?" Tanong ko kay Rick ng tumabi sya sa akin sa kinauupuan kong couch. Humalik sya sa pisngi ko at kinuha sa kamay ko ang sketch pad.

"Ito ba yung kwinekwento mong dream gown mo?" Tanong nya. Tumango ako sakanya at ibinalik naman nya kaagad sa akin ang sketch pad.

"Yeah, vintage style na modern ang designs. Marami nga lang talaga ng kailangang gawin dito. Mahirap tong tahiin dahil sobrang mabusisi, maraming material din ang kakailanganin."

"You should buy an expensive materials for that. Is that for an auction?" Nakapout akong tumango sa tanong nya. Kung hindi ko lang kailangan ipasa ang dream gown ko ay ako ang gagawa nito at susuot para sa sarili ko.

"I can work at home para maalalayan kita sa paggawa mo nyan?"

"Ano namang maitutulong mo?" Ngiti ko habang nakataas ang kilay.

"Well we can fly to Thailand to buy the materials. Ano bang mga kailangan mo?"

"No, we don't need to. Siguro ay si Dylan nalang ang pabibilin ko ng mga materials para dito. You have work. Ayoko namang makaabala."

Hinalikan nya ang buhok ko at nilaro ang mga daliri ko.

"Hindi ka abala. I will support you in everything you want to do and I want have a vacation too. Kahit ba two days lang ay masaya na kong makakapag out of the country kasama ka. Now tell me kung anong mga kailangan mo, I'll talk to my secretary and he'll canvass it through web ng pupunta nalang tayo don at ichecheck nalang ang mga kailangan nating puntahan at bilhin." Nakangiti akong kumandong sa mga binti nya at hinalikan ang labi nya ng mabilis at paulit ulit.

"Malayong malayo kana sa dati. Mas mahal na kita kaysa sa una nating pagkikita Rick."

"You love me since then? I thought that was all for a game?" Walang halong panunumbat ang mga salita nya. He's smiling from ear to ear na kahit gusto kong magtampo o magalit sakanya dahil sa pag ungkat nya non ay hindi ko magawa.

"Well hindi pa. That's just for half a day kaya hindi pa, besides muntikan ka ng makipag sex sa bestfriend ko non, so no. Basically hindi yon ang una nating pagkikita, we meet two months after in the bar." Kumunot ang noo nya at inihilig ang noo nya sa pisngi ko.

"Bakit hindi ko maalala na muntik na kong makipagsex sa bestfriend mo? Kay Zeth ba?"

"Yeah, Ewan ko." I said in a sing sang voice.

"Maybe because it isn't important that's why. Ikaw lang naman ang tinignan ko ng iba sa lahat. You're different from anyone I had and I love you. Ikaw palang naman ang una kong minahal."

~~
Ilang oras pa ang nakalipas at three pm na. Nag aayos na ko ng mga gamit ko at hinihintay nalang matapos ang last meeting ni Rick sa isang kliyente.

Ng bumukas ang pintuan at nakita ko kaagad si Rick ay napatayo na kaagad ako. We're leaving and I'm eager to leave and be at home with him alone without distractions.

"Let's go?" He said smiling cheekily. There something with him that I can't figure out yet. He's so happy about something that I don't know. He usually look tired after his meeting everytime but now. He looks so different. He's so happy.

But I don't want to know what happened to that meeting. Kinakabahan ako.

Hinubad nya ang coat na soot at niluwagan ang neck tie. Lumapit sya sa akin at kinuha ang bag ko. I hate that he's too happy about something that I'm not involved. Sana nga lang ay wala talaga dapat akong ipag alala at ikatakot.

May kumatok sa pintuan at bumukas ito. His secretary came inside and move closely to his boss. He whisper something in his ear that I can't hear. My mood automatically shifted instantly and I become too sad all of a sudden and it's bullshit to feel.

"Can I speak to someone first before we go?" He asked me. Nagkibit balikat ako sakanya at umupo ulit sa couch.

"Sure. I'll wait here." He didn't see my face. Akala ko ay hahalikan nya ko bago sya lumabas pero wala. Lumabas lang sya kaagad at naiwan ako doon kasama si Dave, ang secretary nya.

"Sino yung kakausapin nya?" Tanong ko kay Dave ilang minuto pagkatapos lumabas ni Rick. Tumingin sya sa akin at hinintay kong sagutin nya ang tanong ko.

"Yung kameeting nya po kanina Ms. Prestine. Si Ms. Azzireth."

And with that my world collapse like a fucking skyscraper. He have a meeting with a woman and that's why he's smiling like an idiot.

"..Hindi mo ba naiisip na baka naaawa lang sya sayo at kapag nawala ang awa nyang yon ay iwan ka nalang nya sa ere at maghanap nalang sya ng iba?" Zeth's voice ring in my head. Napayuko ako at tahimik na napadasal.

Tama ba si Zeth?

Sana hindi.

Hindi ko kaya.

--
To be continued..