ကံကြမ္မာဖျက်ဆီးခြင်း ဧကရာဇ်၏ ခရီးလမ်း စာစဉ် (၂၃)
မူရင်းရေးသားသူ - lazySageDao
ဘာသာပြန်သူ - Fortuna(ကြည်ဖြူ) (ရိုးရာ)
အခန်း (၃၁၂) : ဆန်းကြယ်မှု ပို၍နက်နဲလာခြင်း
ဝမ်ဝေ့က သူ့ဦးတည်ရာဂူသို့ ရောက်ရှိပြီးသည့်နောက်တွင် အဝင်ဝတွင် အစီအရင်တစ်ခုရှိနေကြောင်း မြင်လိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူက ရှေ့တွင် ရပ်ကာ စောင့်ဆိုင်းလိုက်၏။ သူ့အနေနှင့် ထိုပိုင်ရှင်သည် သူ ရောက်ရှိလာမှုကို သတိပြုမိကြောင်း သိလေသည်။
မိနစ်အနည်းငယ် ကြာမြင့်ပြီးသည့်နောက်တွင် အစီအရင်မှ တစ်ယောက်ယောက် ထွက်လာသည်။ ဝမ်ဝေ့က ထိုလူသည် အစေခံ တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း သိ၍ ခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်ပြီး ထိုလူနောက်မှ လိုက်သွားလိုက်သည်။
သိပ်မကြာခင် ဂူအတွင်းရှိ အခန်းတစ်ခုအတွင်းသို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ဝမ်ဝေ့က သူဝင်သွားသည်နှင့် မိုးမြေ ပြောင်းလဲသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏။ သူက စည်းမျဉ်းများ ကွဲပြားသွားသည့်နေရာတစ်ခုသို့ ရောက်သွားသလိုမျိုး ဖြစ်သည်။
ခံစားချက်က သူ့ကျောင်းတော်အတွင်းသို့ ပထမဆုံးရောက်ရှိသည့်အခေါက်နှင့် တူညီနေသည်။
ကမ္ဘာငယ်လား...
ဝမ်ဝေ့က သူ့ဘာသာသူ တွေးလိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီး အစေခံနောက်မှ ဆက်လိုက်သွားလိုက်သည်။ လော့ချန်အနေနှင့် ဤနေရာကိုလာခြင်းမှာ ပထမဆုံး မဟုတ်သော်လည်း ဤကမ္ဘာငယ်နှင့် အပြင်ဘက်ကြားရှိ ကွဲပြားမှုကို သတိမပြုမိခဲ့ပေ။
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာ လျှောက်လှမ်းပြီးသည့်နောက်တွင် ဆေးပင်များစွာ စိုက်ပျိုးထားသည့် ကွင်းပြင်းကျယ်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ တချို့လူများက ထိုဆေးပင်များကို သေချာပျိုးထောင်နေကြသည်။ ဆေးပင်တချို့ကိုပင် ပျိုးထောင်နေကြသည့် သေမျိုးတချို့ကိုပင် မြင်လိုက်ရသေး၏။
ဝမ်ဝေ့အား အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားစေသည်မှာ သူတို့တာဝန်ယူထားသည့် ဆေးပင်များကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါတွင် ဖြစ်၏။ သူ့အကြည့်တစ်ချက်ဖြင့် သူတို့၏ တည်ရှိမှုက အဘယ်ကြောင့် လိုအပ်နေမှန်း ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ထိုသေမျိုးများက ကျင့်ကြံသူများအနေဖြင့် ထိတွေ့၍ မဖြစ်သော ထိတွေ့ခွင့်မရှိပန်းဟု ခေါ်သည့် ရှားပါးဆေးပင်ကို ဂရုစိုက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။
