ကံကြမ္မာဖျက်ဆီးခြင်း ဧကရာဇ်၏ ခရီးလမ်း စာစဉ် (၂၁)
မူရင်းရေးသားသူ - lazySageDao
ဘာသာပြန်သူ - Fortuna(ကြည်ဖြူ) (ရိုးရာ)
အခန်း (၂၉၀) : မျိုးစေ့
မဟာကျိုးတော်ဝင်တိုင်းပြည်
ယနေ့က တခြားရက်များလို သာမန်နေ့တစ်ရက်သာ ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ လတ်တလော စစ်ပွဲကြောင့် ယေဘုယျအခြေအနေက ပြင်းထန်နေသောကြောင့် တစ်မြို့လုံးက တိတ်ဆိတ်ကာ ပြည်သူပြည်သားများက သူတို့၏ အနာဂတ်ကို တွေး၍ စိတ်ပူနေကြသည်။
ဘုရင်ကျီဝမ်က ထိုစိတ်ညစ်နေသော အခြေအနေသည် တိုင်းပြည်၏ ချီကံကောင်းမှုအပေါ် သက်ရောက်မှု ဖြစ်နိုင်သောကြောင့် လူအများအား ကျေနပ်နိုင်ဖို့ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားနေလေသည်။ သို့သော်လည်း သူက တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမျှသာ အောင်မြင်လေ၏။ စွင်းကျောင်းလုံ မြို့တစ်မြို့ သိမ်းပိုက်သွားသည့်အချိန်တိုင်း ပြည်သူများ၏ စိတ်ဓာတ်က ပို၍ကျဆင်းလာသည်။ သူ တချို့ကို အလျင်အမြန် ပြန်လည်သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သော်လည်း စိတ်ဓာတ်ခွန်အား ပြန်လည် မမြှင့်တင်နိုင်ခဲ့ပေ။
ဘုရင်ကျီဝမ်က စစ်မက်ရေးရာကိစ္စများ ဖြေရှင်းနေစဉ်တစ်ခုခု ထူးဆန်းနေကြောင်း ခံစားမိလိုက်သည်။ သူသာလျှင် မကပေ။ အားလုံး ခံစားမိလိုက်ကြ၏။ ပြောရလျှင် သေမျိုးများပင် အပါအဝင် ဖြစ်သည်။ အတိအကျဆိုရလျှင် အားလုံးက မြင်လိုက်ကြရသည်။ မြို့တစ်မြို့လုံးကို လွှမ်းခြုံသွားသည့် ဧရာမလက်ကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျရောက်လာလေသည်။ ထိုလက်ကြီးတွင် ကြောက်မက်ဖွယ် ဖိအားများ ထုတ်လွှတ်နေပြီး ကျင့်ကြံသူများကို အသက်ကောင်းကောင်း မရှူနိုင်အောင် ပြုလုပ်နေသည်။ ပို၍အရေးကြီးသည်က အားလုံးက ထိုအရာနှင့် ထိတွေ့မိပါက တစ်မြို့လုံး ပျက်စီးသွားနိုင်ကြောင်း သိနေကြသည်။
သို့သော်လည်း ထိုအရာက ဖြစ်ပျက်မလာပေ။ လက်ဝါးက နေရာအနေအထားတစ်ခုသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် မြို့၏ အစီအရင်က အသက်ဝင်လာကာ တိုက်ကွက်ကို တားဆီးထားလေသည်။
