Before The Rainy Day Ends (Rain Series # 1)

Chapter 51

Chapter 51

"Good morning, babe." Pagkababa ko ng hagdan ay sinalubong agad ako ni Troviance ng halik sa pisngi. "How's your sleep?"

"Fine." I kissed him on cheeks. "Ikaw ba naman ang katabi ko sa pagtulog."

"Sus." He messed my hair. "Ang galing mong bumanat, ah? 'Yan ang nakukuha mo kakabasa ng mga pocket books."

Ngumisi ako. "Effective naman ba?"

"Oo. Kinilig nga ako, eh."

"Ano ba 'yang niluto mo?" Excited akong umupo sa mesa at nagtingin ng pagkain.

Mayroong nakahaing hotdogs, ham, bacon, bread and coffee. Prepared, huh?

Ganiyan siya t'wing umaga. Sinasadya niyang gumising nang mas maaga sa'kin para makapag-prepare siya ng breakfast. Gusto niya raw kasing pinagsisilbihan ako. I'm his queen, he said. Corny, but yeah... so freaking sweet.

I'm so lucky to have him.

"So sweet of you." I kissed him on cheeks once again. "Ang dami mo namang niluto. Para namang ang lakas kong kumain."

"Bakit? Hindi ba?" Tanong niya sabay lagay ng hotdog sa plato ko.

"Ako na. Ginagawa mo pa akong baldado."

Ngumisi lang siya. "You're my queen so... you deserve special treatment from your king."

Pinagkunutan ko siya ng noo. "Noong una babe, sumunod, doctor at doctora, tapos king at queen naman ngayon? What's with those endearments? Masiyado nang corny."

"Babawasan ko na ba?"

"Pwede rin."

Humagikhik ako at kumagat ng tinapay.

It's already 7:15 in the morning. Nagmadali akong kumain nang makitang malapit na palang mag-7:30 AM, ang open time ng clinic ko.

By this chance, dapat nasa clinic na ang secretary ko, ang kaso, nandito nga siya at hinihintay ako.

Kung bakit naman kasi kailangan pang pagbakasyonin si Chelsea, eh.

I tsked and sipped coffee. Tumayo na rin ako dahil nagmamadali nga ako.

"'Lika na." Yakag ko kay Troviance na hanggang ngayon ay kumakain pa rin.

"Ang aga-aga pa, eh." Ngumunguyang reklamo niya.

"Oh, 'di sige. Mauuna na ako. Nakakahiya naman. Nag-apply apply kang maging secretary ko tapos tatamad-tamad ka—"

Napatigil ako sa pagsasalita nang subuan niya ako ng isang buong hotdog sa bibig.

"Ang aga-aga, ang ingay-ingay na ng Doctora ko. Hmm..." Nang-aasar na sabi niya.

Sinamaan ko siya ng tingin at nginuya ang hotdog. "Fuck you."

"Later, Doctora." He winked at me and stood up.

Napailing na lang ako at uminom ng tubig. Ang lalaking 'to talaga. Tss.

"Let's go, Doctora! Sabi ko mamaya na ang hinihiling mo, 'di ba?" Sigaw niya nang nakalabas na siya.

I rolled my eyes. "Nandiyan na po, Doc!" Sigaw ko pabalik at lumabas na ng bahay.

Ni-lock ko muna ang pinto bago sumakay ng kotse. Siya naman ay sisipol-sipol lang habang binubuhay ang makina.

"And I give up forever to touch you
Cause I know that you feel me somehow
You're the closest to heaven that I'll ever be
And I don't want to go home right now