Chapter 38

29 3 0
                                    

Chapter 38

"That's bullshit!" Padabog na hinampas ni Papa ang mesa. "She's impossible!"

I told Papa what my mother said to me about my brother. As expected, he got angry. Very... angry.

"Calm down, hon." Malumanay na sabi ng aking stepmother.

"How can I calm down if my son is—oh, fuck." Napahimas na lang siya ng kaniyang sentido.

I understand him. Ganyan din naman ang reaction ko nang sabihin sa akin ni Mama na may tumor si Lux.

Kahit hindi ko siya nakasama nang matagal, natural lang na mag-alala ako. Of course, kapatid ko pa rin siya at mahal ko siya!

"That slut..." Parang ako ang nasaktan sa sinabi ni Papa. "Why the fuck she didn't tell me that my son is sick? Eh 'di sana naagapan kaagad ang sakit niya!"

"Brain tumor is a serious matter, hon. Hindi rin agad maagapan 'yon—"

"Even so!"

"That's cancer. You should understand that it's hard to—"

"There is a big possibility na gumaling pa ang anak ko if she just had told me earlier!"

Naningkit ang mata ni Mama. "Are you shouting at me, Arthur?"

Natigilan naman si Papa. "Sorry, hon. I didn't mean to..."

Isang sampal ang sumalubong sa kaniyang pisngi. My jaw dropped.

Are they arguing?

"That's what you get!" Gigil na sabi ni Mama. "Why are you acting like you could bring back the past? Nagagalit ka? Bakit? Dahil ba bigla na lang dumating si Chiena?"

Papa's jaw clenched. "You're being paranoid again..."

"Bakit? Hindi ba totoo? Simula noong dumating ang ex-wife mo, lutang ka na lang lagi at hindi ka pwedeng kausapin!"

"Hon..."

"No! Stop!"

"Katatapos lang ng kasal natin, pinaghihinalaan mo na agad ako..."

Mama laughed sarcastically. "That's my point! Kakatapos pa lang ng kasal natin pero nararamdaman kong siya pa rin! Damn it, I quit!" Pinunasan ni Mama ang luha niyang bigla na lang tumulo.

Hindi ako makaawat sa kanilang dalawa kaya't pinanood ko na lang sila. Baka mamaya ay ako ang mapagbuntungan nila ng galit.

I'm not... really sure about Papa's feelings towards my mother. Pakiramdam ko'y ang mahal na niya ay ang stepmother. Otherwise, baka matagal na niyang binalikan ang Mama Chiena ko.

So... baka nga... napa-paranoid na lang 'tong si Mama.

"What? Anong siya pa rin? Come on, I love you, okay?"

"You don't love me enough." Sabi ni Mama at saka nag-walk out.

Napakamot na lang ng ulo si Papa at saka humarap sa'kin. "Sorry for that, princess. Selosa kasi 'tong Mama mo."

I smiled bitterly. "Halata naman po."

"But... don't worry about your brother, okay? We'll help him."

"Thanks, 'Pa."

I know you will, Papa.

"Welcome, princess." He kissed me on my forehead. "Maiwan na kita riyan at susuyuin ko lang ang mama mong topakin."

I chuckled. "Good luck, 'Pa."

"Thanks!" Patakbo siyang pumunta sa kwarto at sinundan si Mama.

Napailing ako. Too much lover's quarrel. Gosh.

Before The Rainy Day Ends (Rain Series # 1)Where stories live. Discover now