NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 65

"Ah Sarp ah. Bi anda yapılır mı bu. Ne öküzsün." Elif kolonyayla kadının bileklerini ovuyordu.

"Sevgilinle bu konuda da yarışmaya çalışıyorum işte."

"Yok onu geçemezsin o bir gerçek zaten." Mete'ye doğru bir bakış attı Elif.

"Beni iki dakikada harcadınız."

Nesrin Hanım kendine gelmişti. Sarp'ı görünce inanamadı. Sağına soluna bakındı. Sonra ağlamaya başladı. "Oğlum hayal mi görüyorum ben?"

Umay gülümseyerek yanına oturdu. "Hayır Nesrin Hanım. Hayal değil gerçek."

"Gelininle beraber geldik anne. Onun gazıyla bi anda geliverdim habersiz."

Umay dik dik baktı Sarp'a ama kısmen de doğruydu. Sarp'a ailesine gitmesini o söylemişti. Sarp illa ki gidecekti ama Umay'ın yolda söyledikleri de düşündürmüştü onu. Sonuçta karısı ve ailesinin arasında böyle bir gerginlik olmasını istemiyordu.

Sarp annesiyle hasret giderirken Umay çalan telefonuna bakmak için izin istedi. Onur arıyordu.

"Efendim abi."

'Abicim nerdesiniz?'

"Günsur'ların evinde. Sarp ailesinin yanına geldi."

'Umay o adamdan gerçekten boşanmayacak mısın?'

"Ya siz işinize gelince evlen işinize gelince boşan. Bu nedir abi ya. Kusura bakma ama ben oyuncak değilim. Canım sıkılınca evlenip boşanamam. Çok geçerli bir sebep olmadıkça bu konuyu konuşmak istemiyorum."

'Umay sen ne biçim konuşuyorsun benimle. Ağzını topla bak bu asi tavırların canımı sıkmaya başladı.'

"Tamam abi özür dilerim sanırım haklısın ama sen de beni anla lütfen. Bak zaten evliliğin ucundan döndüğüm bir ilişkim daha yeni bitti. Belli ki ben beceremiyorum bu işi. Bari hazırda olanı hemen yıkmayayım."

'Biz sana on kere dedik sevgili olmaz eş olmaz o adamdan diye. Şimdi benim onu gördüğüm yerde öldürmem gerek. Ben size bunu baştan söyledim. Sizde kabul ettiniz. Bir de kalktın gittin onun peşinden. Neyse bu konuda üstüne gelmek istemiyorum ama senin güvenliğini fazla boşladık. Az kalsın hapsi boylayacaktın. Daha dikkatli olman gerekiyor bundan sonra.'

"Merak etme aklımda bir şeyler var o konuda."

'Sakın benden habersiz adım atmaya kalkma tek tek kırarım adım atan o bacaklarını. Ne zaman tek başına iş yapsan eline yüzüne bulaşıyor.'

Umay bıkkınlıkla nefes aldı. "Tamam abi. Nasıl istersen."

Telefonu kapatırken Sarp Umay'a yaklaşıyordu. "Kimdi o sevgilim?"

"Abim ya. Beni merak etmiş."

"Bana doğruyu söylüyorsun değil mi? Onur'du arayan."

"Sarp güven problemin varsa eğer bunu halletsek iyi olacak aksi takdirde birbirimizi yer dururuz."

"Bilmiyorum belki düğün gecemizden önce Umut denen o adamla olduğun için güven problemim vardır."

Umay tek kaşını kaldırdı. "En azından düğünümüze gelip bana öpücük atmadı. Ben nerden bileyim o geceyi senin yalnız geçirdiğini?"

"Haklısın bunu bilemezsin. Ama şu an birlikteyiz. Benim yanımdasın ve bir yere gidemeyeceksin nasıl olsa."

Umay Sarp'ın bu sözleriyle kendisini iyice baskı altında hissediyordu. Sarp eskisi kadar yumuşak ve anlayışlı değildi bu konuda. Onda değişen bir şeyler vardı. Bunun ne olduğunu bilmiyordu ama kesinlikle daha sert ve korkutucuydu bu değişim.