NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 35

Gözlerini açtığında sabahın erken saatleriydi. Telefonuna uzandı ve saate baktı. Umut'tan mesaj veya çağrı almamıştı. İyi uyuyamadığı ve ağladığı için gözleri şişmişti. Hazırlanmak için kalktı. Lavaboya gidince öğürme sesi duydu. Kapıyı tıklattı.

"İyi misin? Yanına gelmemi ister misin?"

"Hayır iyiyim çıkıyorum." Alev olduğundan emin oldu böylece tuvaletteki kişinin. 

Tuvaletten çıktı ve hızlıca salona yöneldi. Arkasından bakakalmıştı Umay. Dişlerini fırçaladı ve yüzünü yıkadı. Arkasında hemen Alev'in yanına  gitti. "Bugün doktora gidecektik değil mi?"

Alev güzel bir gülümsemeyle ona baktı. "Evet sevgili iş kadını. Umarım bana ayıracak vakti bulabilirsiniz."

"Senin için her zaman tatlım. Ama şimdi hazırlanmalıyım. Gözlerim berbat görünüyor. Bunu ben kapatamam. Hem belki saçıma da bir şekil seçerim."

"Kadınların arasına hoş geldin şekerim. Her zaman güzel görünmek zorundasın. Sadece kötü gecelerin ardından değil." Elif elini tırabzanların üzerinden kaydırarak merdivenlerden iniyordu.

"Sen şirkete gitmeyecek misin? Bugün özellikle irtibat halinde olmalıyız. Şu kamu ihalesi için."

"Ah evet kahvaltımı edip hazırlanıyorum hemen haklısın."

Umay odasına döndü. Çantasına gerekli eşyalarını koydu ve giyinip çıktı. Ünlü bir güzellik merkezi vardı. kapıdan içeri girdi. Resepsiyondaki görevli boş gözlerle Umay'a baktı. "Randevunuz var mıydı hanımefendi?

Umay gözlüklerini çıkardı. "Afedersiniz acil bir durum üzerine gelmem gerekti. Bu yüzden randevum yok." 

Görevli dudaklarını birbirine bastırdı kafasını iki yana salladı ve "Randevunuz yoksa işleminizi alamam üzgünüm."

Umay tek kaşını kaldırdı. "Öyle mi? Anlıyorum iyi günler."

Arkasını dönüp gitmeye hazırlanırken bir ses onu durdurdu. "Umay Hanım merhabalar. Hoş geldiniz sizi burada ne görmek ne kadar hoş."

"Beni tanıyor musunuz?" Çok şaşkındı.

"Tabi herkes gibi ben de sizi tanıyorum. Lütfen resepsiyondaki arkadaşımızın kabalığını mazur görün. Sanırım bu sabah kafası fazla dalgın." 

Gözlerini ona çevirdi ve yüzündeki şaşkınlıkla karışık korkuyu gördü. Kız hemen söze girdi. "Özür dilerim Umay Hanım gerçekten bir anlık dalgınlığıma geldi."

Umay gülümsedi."Yoo önemi yok. Rahatla lütfen."

"Şöyle alalım sizi Umay Hanım işleminiz nedir acaba?"

Umay bu durumdan memnun kalmıştı. Demek ünlü ve zengin olmak böyle bir histi. Aynı zamanda insanların samimi gelmeyen konuşmalarına katlanması gerektiğini fark etti bir an.

Koltuğa oturdu. "Bir iş üzeride çalışmak zorunda olduğum için gece pek uyuyamadım. Bu yüzden gözlerime bakarsanız durumu anlayacaksınız"

Kadın Umay'ın gözlerine baktı. "Gerçekten çok güzel gözleriniz var. Ama biraz şişmişler evet. Cildinize dokunduğum zaman da biraz sertlik hissediyorum. Kuru bir cilt yapınız var. Bu erken yaşlanmanıza yol açar. Ama var olan soruna hemen bi çözüm buluruz."

Dün gece Umut'un söylediklerini hatırladı. Küçük gösterme meselesi kafasına takılmıştı. Cilt bakımının ardından saçını da elden geçirdiler. Sonra ufak makyaj hileleriyle yüzü daha canlı duruyordu, gözünün şişliği kapatılmıştı. Ama bu makyajla saça göre kıyafetler fazla sıradan olmuştu. Buradan sonraki durağı güzel bir butik olmalıydı.