NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 92

Umay için eğlenceli geçen üç günden sonra veda vakti gelmişti. Duncan artık ülkesine gidecekti. Elif ve Nesli Umay'ın peşinden havaalanına gittiler.

Duncan Umay'a sıkıca sarıldı. "Sono molto contento di incontrarti bellissima."(Seninle tanıştığıma çok memnunum güzelim.)

Umay gülümsedi."Anche a me" (Ben de öyle)

"Spero di vederti ancora. Sarò in attesa per te."(Umarım, tekrar görüşürüz. senin için bekliyor olucam.) Sonra Elif ve Neslihan'a el salladı. Uçağa gitmeden önce bir kaç kere dönüp Umay'a baktı.

Umay el sallayıp kızların yanına geldi. "E ne duruyoruz. Gidelim hadi."

"Umay iyi misin?" Elif kafasını az ileri uzatmış ve kaşlarını kaldırarak sormuştu bu soruyu.

"Evet iyiyim ne oldu ki."

"Evet iyisin işte. E gitti çocuk üzülmedin mi?"

"Ölene kadar benim yanımda mı kalacaktı gidecek tabi. Niye üzüleyim hem. Aksine çok güzel vakit geçirdik. Onu tanıdığım için çok mutluyum."

"Bir daha görüşmeyecek gibi konuştun."

"Bilmem belki görüşürüz. E hadi kızlar haftalık cilt bakımına gidiyoruz. Yürüyün hadi."

İkisi de Umay'ın arkasından bakakaldı. Evet Umay çok mutluydu. Duncan'la geçirdiği vakit ona iyi gelmişti. Ama hiç mi üzülmemişti. İki haftadan uzun süre sürekli dip dibe el ele olup o kadar aşk sözcükleri söyleyip üzülmemek tuhaf şeydi.

"Ya siz sevgili değil misiniz?"

"Sevgiliydik. O ülkesine gitti ayrıldık. Ya siz niye taktınız buna bu kadar?"

"Kızım deli olucam senin yüzünden ben. Nası bi ilişkiydi bu?"

"Bak Elif'cim. Duncan benim için sigara gibiydi. İhtiyacım vardı. İçtim ve bitince attım. Böyle düşün mantıklı gelir sana."

"Haydaaa hiç böyle şey görmedim."

"Ben de görmedim. Harika bir adamdı. Hem de her konuda. Onu özliycem."

Umay o günden sonra daha da popüler oldu. Her partiye ve davete çağırıldı. Okulun en gözde erkekleri onunla konuşmak en popüler kızları da onunla arkadaş olmak istedi.

-SON-

Şaka şaka :D Böyle son mu olur kandırdım.

Duncan'ı gönderince cilt bakımına oradan da okula uğrayıp Onur'un evine geçti. Evde misafir görmeyi beklemiyordu. Umut ordaydı.

"Umay hoş geldin."

"Hoş buldum." Bakışlarını koltuğa çevirdi. "Hakaaaaan, hoş geldin ne güzel bir sürpriz."

"Hoş buldum. Ne kadar güzel görünüyorsun."

"Teşekkür ederim." Sonra Hakan'ın yanındaki kıza baktı. "Merhaba tatlım. Sen kimsin?"

"Becca benim sevgilim Umay. Beni görmeye geldi."

Umay gayet rahat bir tavırla gülümseyerek Umut'a döndü. "Bir yenisi daha mı? Koleksiyonun çok çeşitli. Ben bir kaç eşyamı almaya gelmiştim. Kızlarla dışarı çıkıcaz. Hakan sen de gelsene. Çifte kumruları yalnız bırakalım."

Umut bu tavrı beklemiyordu. Umay muhtemelen bunun kasıtlı yapıldığını anlamıştı. Onun önünü kesti. "Biz de gelelim mi?"

Umay kısık seslerle güldü. Umut'a yaklaştı. Sesini alçaltmaya özen göstererek konuşmadan önce alt dudağını ısırdı. "Bu kadar mı çaresizsin? Bu kadar mı ilgime muhtaç? Beni bu kızla mı kıskandıracaksın?"