NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 121

"Bu beyefendi Elif ve Hakan'ın arkadaşı Selim."

"Memnun oldum ben Neslihan."

"Alexander"

Selim ikisiyle de tokalaştıktan sonra kalktı. "Leyla hoşçakal sonra görüşürüz."

"Görüşmemeyi tercih ederim. Malum pek aşağı tabakaya inmiyorum."

Selim gülümsedi. "Tabi sizin gibi bir düşes o çok pahalı ayakkabılarını kirletmeyi tercih etmez."

Umay'da gülümsedi. Kapıya kadar ona eşlik etti.

"O erkek arkadaşın mı?"

"Kim Alex mi? Hayır o benim çok yakın bir dostum."

"Bunu duyduğuma sevindim."

Umay boğazını temizledi. "Hiç şansın yok. Sınıfsız bir vahşiyle takılmak için bile olsa flört etmem."

"Ama henüz bu sınıfsız vahşinin çoğu konuda ne kadar yetenekli olduğunu bilmiyorsun."

"Hangi konularmış bunlar?"

"Çoğu konuda dedim ya. Konu sınırlaması yok. Biraz hayal gücünü çalıştır."

"Pekala sanırım bunu deneyebilirim." Merdivenlerden inerken Tolga'nın arabası demir kapılardan giriyordu.

Umay derin bir nefes aldı. "Yine mi ya?"

Selim ona döndü. "Sorun nedir?"

"Hiç, sadece git tamam mı?"

Tolga arabadan çıkınca Selim ona dikkatli bir şekilde baktı. Defne'nin babası olduğunu hemen anlamıştı. "Gitmem gerektiğine emin misin?"

"Evet lütfen."

"Leyla Acar, görüyorum ki gözünü açar açmaz kendini şirkete atmamışsın. Hırs yapar benim üzerime gelirsin sanıyordum."

"Neden burdasın?"

"Surat ifadeni görmek için. Kaybetmiş olduğunu görmek paha biçilemez bir haz." Sonra Selim'i fark etti. "Sen kimsin? Onun yeni oyuncağı mı?"

"Pardon?"

"Neyse kimle yattığı beni alakadar etmez. Ama pek sadık bir kadın değil." Umay'a baktı. "Öyle değil mi?"

Umay cevap vermedi. Selim kaşlarını çatarak ona baktı. "Cidden mi? Onun böyle konuşmasına izin mi vereceksin?"

"Bu seni alakadar eden bir konu değil. Arkadaş değiliz demiştim."

"Evet zaten senin arkadaşın olmak istemiyorum. Ben de bunu söylemiştim. Ama bu yine de.."

"Ama bu yine de senin karışmanı gerektirmez. Onun nesi olduğunu bilmiyorum ama kendini savunabilir." Umay'a döndü. "Değil mi Leyla?"

Umay Tolga'yı öldürecek kadar sert bakıyordu. "Bak umurumda değilsin. Seninle tartışmak istemiyorum. Ne istiyorsun? Neden geldin?"

"Defne'ye hediye almıştım. Onu görmek için geldim."

"Defne evde değil. Hediye konusuna gelince gereksiz pahalı hediyeler alıp çocuğunu şımartan bir anne değilim. Senden de hediye istemiyorum."

Tolga cıklayarak kafasını iki yana salladı. "Ne bu gerginlik? Bakıyorum da yine tatmin olamamışsın." 

"Sen ne cüretle.."

"Leyla bir sorun mu var canım?" Neslihan bakışlarını Tolga'ya çevirdi. "Tolga?" Sonra yeniden Umay'a baktı. "Bu da ne?"

"Nesli sana anlatacaktım ama fırsatım olmadı."

Selim lafa karışıp karışmama arasında kalmıştı. "Bak Leyla senin söylediklerini hak etmiyor o iyi bir kadın."