NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 87

Kurulandıkları esnada Tolga onlara kahve yapıyordu. Umut Umay'ın odasının kapısına geldi. "Müsait misin?"

Umay saçlarını havluya doladı. "Evet gelebilirsin."

"Sarp'la olanların ayrıntılarını henüz duydum. İyi misin?"

"Neden iyi olmayayım? Kocasından dayak yiyen tek kadın ben miyim?"

"Umay bu şekilde konuşmak sana yakışmıyor."

"Beni ne kadar tanıyorsun da buna karar verdin?"

"Seni iyi tanıyorum çünkü.." Bir iki adım yaklaştı Umay'a.

Tolga kapıdan içeri kafasını uzattı. "Size kahve yaptım."

Umay gülümsedi. "Çok naziksin teşekkür ederim."

"Sen burda mı kalıyosun?"

"Evet Umay'ın güvenliğinden emin olmam gerekti."

"Onur onu kimselere bırakmazdı. Sana mı emanet etti yani?"

Umay kaşlarını çattı. Umut'ta bir değişiklik vardı sanki ama ne olduğunu çözemedi. Şüpheli gözlerle ona bakıyordu.

"Yanında kalmamı Umay istedi. Bu neden seni bu kadar ilgilendiriyor?"

Umay araya girme ihtiyacı hissetti. "Alev hamile biliyorsun. Bu yüzden onu bütün olaylardan uzak tutuyoruz ve onun da karısının yanında olması gerekiyor."

"Sude'nin bahsettiği çocuktan ne haber?"

"Arya'yı buldum. Ama Onur biyolojik baba mı emin olamıyorum. O şeytana bir türlü güvenemiyorum. Ama öğrenicem. Yani gerçekten ikisinin çocuğu mu merak ediyorum."

"Nasıl öğreneceksin?"

Umay göz ucuyla Tolga'ya baktı. Bu konu nedense çok ilgisini çekmiş gibi duruyordu.

Umut bu bakışı hemen anlayıp konuyu değiştirdi. "Sarp'ı karakoldan aldın demek. Neden yaptın bunu?"

"Kocamdır sonuçta. İçim razı gelmedi öyle sersefil olmasına."

"Pekala bunu daha sonra konuşuruz. Ben de geldiğime göre Umay güvende. Senin burda olmana gerek yok yani."

"Bence asıl sen burdasın diye benim de burda olmama gerek var."

Umut üzerine bastırarak konuştu. "Anlamadım."

Umay ikisinin arasına geçerek konuştu. "Ben güdülecek bir koyun değilim beyler. Bu yüzden sakin olsanız iyi olur."

Umay anlayamıyordu. Daha üç saat önce ona ben nişanlıyım diye söylenen adam şimdi Umut'la kavga ediyordu. "Şimdi biriniz misafir odasında diğeriniz de diğer odada kalacaksınız."

"Ben dün geceki gibi bu odada kalsam iyi olur."

"Bu odada mı? Dün gece mi?" Umut şaşkınlıkla Umay'a bakıyordu.

Umay'da ters ters Tolga'ya baktı. "Evet ama kendisinin koltukta iki büklüm yatmasına gönlüm el vermiyor yine de."

Umut kollarını göğsünde bağladı. "İyi ben de koltukta yatarım o zaman bu odada."

Umay gözlerini devirdi. "Umut benimle bi gelsene." Kolundan tutup dışarı çekti. "Umut iyi misin? Beni mi kıskanıyorsun?"

"Hayır neden kıskanayım ben ömrümde hiç bir kadını kıskanmadım. Sadece iş inada bindi. Yanlış anlama yani ben öyle kısıtlayıcı bir maganda değilim."

"Hafızan geri mi geldi?"

Umut duraksadı. "Bunun olmasını çok isterdin değil mi? Ben de çok isterdim. Bak her şeyden önce arkadaşız biliyorsun. Şu soruma cevap ver. Ona aşık mısın?"