NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 80

"Neslihan?"

Neslihan bu sesi duyunca sakinleşti. "Umay? Sen misin? Beni sen mi kaçırdın?"

Umay şaşkınlığını üstünden atarak Neslihan'ın yanına koştu. Elleri arkadan bağlı olduğu için yerde yan yatıyordu. Onu doğrulttu ve göz bandını açtı.

Neslihan aydınlığa alışmak için gözlerini kırpıştırdı. Sonra Umay'ın yüzüne baktı.

"Neslihan iyi misin?"

"Umay yemin ederim sana bilerek zarar vermedim. Sen benim arkadaşımdın."

"Tamam sakin ol nefes al. Ellerini çözelim önce." Sonra arkadaki çantayı fark etti. Bu fidye paralarının olduğu çantaydı. Umay onu hemen tanımıştı.

Neslihan'a baktı. "Seni kim kaçırdı?"

"Bilmiyorum. Neden durdun? Ellerimi çözsene."

"Bana beş dakika ver." Neslihan'ın göz bandını geri kapattı ve çantaya doğru ilerledi.

"Hayır, hayır. Patron napıyosun?"

"Canım senin patronun Sarp, ben değilim." Çantayı eline aldığında ağırlığının aynı olduğunu fark etti. Kaşlarını çatıp içini açtı. Tolga paralara hiç dokunmadan olduğu gibi geri getirmişti.

"Umay napıyosun Allah aşkına?"

"Neslihan geliyorum ben azıcık sessiz olur musun?"

Çantayla beraber odasına geçti. Koltuğun üzerine çıkarak büyük duvar saatini kenarından açtı ve kasanın şifresini girdi. Neslihan dahil bu gizli kasanın varlığını kimse bilmiyordu. Daha önce sadece bir kere bu kasayı kullanmıştı.

Paraları çantadan çıkardı ve oraya yerleştirdi. İşi bittiğinde Hala Neslihan'ın bağırışlarını duyuyordu. Çantayı bir torbaya koydu.

"Patlamadın ya."

"Umay elinde iki büyük bıçak varmış gibi hissediyorum. Beni doğrayacaksın değil mi?"

"Saçmalama Neslihan. Bıçakla olacak iş mi o, satır var elimde."

Neslihan Umay'ın o an onunla dalga geçmekten zevk aldığını çok iyi biliyordu. "Daha ne kadar böyle kalıcam?"

"Tamam çözüyorum seni sabırlı ol." Umay Neslihan'ı çözünce ayağa kalkıp ona baktı. "Kim kaçırdı seni?"

"Bilmiyorum. Sen ortadan kaybolduktan iki gün sonra bir telefon aldım. Seni kurtarmak istiyorsam kimseye haber vermememi söyledi biri. Verdiği adrese gittim. Aklımca seni kurtaracaktım. Ama ne olduğunu anlayamadan kıskıvrak yakalandım. Bu süre boyunca nerde olduğumu hiç anlamadım."

"Seni kaçıranın yüzünü gördün mü?"

"Hayır, ellerim ve gözüm hep bağlıydı. Zaten arkadan saldırdı."

"Peki seninle konuştu mu?"

"Sesini de duymadım. Arada gelip yemek yedirdi bana. Umay çok açım."

"Ben yapmadım. Seni kim kaçırdı bilmiyorum. Ben kaçırsaydım muhtemelen seni öldürtmüş olurdum."

Neslihan üzgün gözlerle Umay'a bakıyordu. "Beni hiç affetmeyeceksin."

"Hayır, affedeceğimi sanmıyorum. Amaaa.."

"Ama ne?"

"Ama bana yardım edersen orası başka."

"Ederim, her konuda hem de."

"Sarp hala onun için çalıştığına güvenmez artık. Ben de sana güvenmiyorum aslında."