NEFESİNİ BIRAKMA

Bölüm 122

"Yanılıyorsun, senin çocuğun değil."

"Yapma Umay. Gerçekten anlamayacak kadar salak olduğumu mu sanıyorsun."

"Evet aslında o kadar salaksın."

"Doğru söyledin. Salak olmasaydım bunların olmasına izin vermezdim."

"Nasıl anladın?"

"Seni ilk gördüğümde ilk düşündüğüm şükürler olsun onu buldum oldu. Hemen arkasından ikincisi de oha bir kızım mı var oldu. Ayrıca Toprak Defne öyle mi? Tolga Demir'le hiç alakası yok yani."

"Sırf bundan ötürü mü? Çok komiksin."

"Doğum gününü hesapladım. Biz ayrıldıktan yedi buçuk ay sonra. Çok güzel resim çiziyor ve dahası Umay, çocuk tıpkı bana benziyor."

"Benim adım Leyla. Ayrıca sen bizi terk ettin."

"Hayatımın tek pişmanlığı oydu. Her yerde seni aradım. Ama sen bunca zamandır burnumun dibindeymişsin. Korhan'ın uzak akrabası ve iş ortağıymışsın. Aynı evde olduğumuz halde seni görememişim. Hatta gözümün önünde podyumda yürürken bile. Çünkü sen hariç her kadına kördüm."

"Bu bir şeyi değiştirmez."

"Bu her şeyi değiştirir."

"Tolga lütfen."

Tolga Umay'ın ellerini elleri arasına aldı. Parmak uçlarına küçük öpücükler kondurdu. "Lütfen ne?"

Umay elini çekmekle çekmemek arasında kaldı. "Defne'yi azıcık seviyorsan git ve bir daha bizimle temasa geçme."

"Umay bunu nasıl söylersin kızım o benim tabi ki onu seviyorum."

"Benim adım Leyla ve bunu tekrar etmiycem."

"Sonunda sana ve kızımıza ulaşmışken nasıl gitmemi söylersin?"

Nihayet ellerini çekti. "Sen onu az daha öldürecektin. O doğmadan ölecekti. Senin yüzünden düşük yapıyordum." Elleriyle yüzünü kapattı. "Zavallı kızım." Bu ihtimalin aklına gelmesi bile onu ağlatmaya yetmişti.

Tolga Umay'a sarılmak istedi ama Umay kendini geri çekti. "Sana git gide alışıyor. Benim kalbimi kırdığın gibi onunkini de kırmana izin veremem. Biz bir düzen kurduk. Senin içinde olmadığın bir dünya. Zorluk çıkarma. Rica ediyorum bizim dünyamızı parçalama."

"Yapamam."

Umay derin bir nefes aldı. Ona cevap vermedi. Soru da sormadı. Sessiz kalmak daha iyi geliyordu.

"Yedi yıl çok uzun bir süre Leyla. Sen olmadan geçen her gün zaten yeterince kötüydü."

"Bu senin tercihindi. Ben her zaman insanların tercihine saygı duyarım."

"Hakkımda bilmediğin şeyler var. Sana bunları anlatmam gerek."

"Hayır, duymak istemiyorum. Ne anlatacaksan sana kalabilir. Merak etmiyorum. Eğer hayatımızdan çıkmayacak olursan kızımı da alıp bizi bulamayacağın bir yere gitmek zorunda kalıcam."

"Bunu yapamazsın."

"Yapabilirim, senin yaptığın gibi. Ben doğum yapana kadar senin gelmeni bekledim. Belki dedim gerçeği anlar aklı başına gelir. Umay böyle bir şey yapmaz ben yanıldım der dedim. Ama sen gelmedin."

"İntikam almak için mi kızımızı benden kaçıracaksın?"

"Hayır, bizi tekrar terk edeceğini bildiğim için."

"Bunu asla yapmam."

"Ben de öyle diyordum. Tolga beni asla terk etmez. Ama bak ne oldu?"

"Beni aldattığına asla inanmamıştım. Sadece o orospu çocuğunun bu kadar ileri gideceğini hiç düşünmedim."