Hoofdstuk 4

164 5 0
                                    

Sanne

Vandaag is het dan zover, ik ga weer terug naar Amsterdam. Ik heb Max geappt dat hij bij mijn oude huis klaar moet staan om 5 uur. Dan ben ik er ongeveer, ik ga rond 4 uur weg namelijk.

Ik heb er zoveel zin in. Ik ga dan lekker op mezelf wonen, kan ik alles bepalen wat ik doe, doe ik nu ook wel, maar toch is het anders.

Ik kijk naar Lars. We zitten nu in de auto naar een restaurant dat Lars heeft uitgekozen. Hij wou voor het laatst nog een keer ergens heen. Allen het is nu 1 uur en we gaan naar een restaurant, ik vind het een beetje vreemd, waarom niet gewoon een café. Het is nou ook weer niet voor het laatst, hij doet een beetje dramatisch.

Als we er zijn worden we begeleid naar een tafeltje bij het raam.

'Vindt je het mooi?' Ik knik. 'Het is prachtig.' Ik kijk nog eens om me heen. Overal hangen lichtjes en het is niet heel druk. Er zitten hier en daar een paar oudere stelletjes en ik zie ook vriendengroepen die het naar hun zin hebben. Het is dus niet luidruchtig allemaal, heerlijk

Als de serveerster komt vraagt ze wat we willen eten. Ik bestel een pasta en Lars een lasagne. Als ze weg is kijk ik Lars aan. 'Ik ga je zo erg missen.' Zeg ik tegen hem. 'Waarom blijf je dan niet gewoon?' Ik zucht. We hebben het hier al zo vaak over gehad en elke keer vertel ik hetzelfde. 'Je weet best dat ik gewoon ga. Ik kan je toch alsnog missen.' Ik kijk nog eens om me heen. Overal zitten ook stelletjes. Jong, oud noem het maar op. Dit wil ik ook, voor nu en voor later.

Als we klaar zijn met eten gaan we naar het huis van Lars toe om mijn spullen te pakken. Alles heb ik ingepakt alleen mijn laatste dingen niet, zoals tandenborstel en oplader, dat soort dingen. Die doe ik nog snel ik mijn koffer.

Ik loop nog 1 keer, met een koffer, naar de auto toe. Mijn kamer is helemaal leeg, op mijn bed en de kast na. Die blijven hier.

Ik ga in de auto zitten en rijd samen met de rest naar mijn moeder en Gerard toe om afscheid te nemen. Als ik binnen kom wordt ik meteen door 3 paar armen omhelst, mijn moeder, Gerard en Sam. 'Ik ga jullie ook missen hoor.' Zeg ik lachend. Ze laten me los en lachen ook. 'Zullen we nog even wat drinken?' Mijn moeder kijkt me vragend aan. Ik knik en loop met iedereen naar de eetkamer toe waar we gaan zitten. Ik krijg een kopje thee en ik doe er een beetje suiker in. 'Ik denk dat jullie beter over 2 weken kunnen komen, dan hoop ik dat het huis wel af is. Anders zitten jullie zo in de rommel.' Ik neem een slokje en doe er nog wat suiker erin, ik hou van zoete thee.

'Ja, is goed dan ben je ook een beetje op je gemak. Kunnen we je nog wat moed inpraten voor je eerste schooldag.' Zegt me moeder met een glimlach.

Als het 4 uur is sta ik op en geef iedereen nog een knuffel en Lars nog een kus. 'Ik zie je weer. Ik ga je missen.' Fluister ik in zijn oor.

Ik draai me om en loop naar mijn auto toe. Ik kijk nog 1 keer om en stap dan in. Ik draai me raam open. 'Je weet dat ik nu jou kamer pak en lekker een inloop kast ga maken!' Roep ik nog lachend naar mijn moeder. Ze kijkt me lachend aan. 'Zolang je maar een logeerkamer overhoud vind ik het best!' Roept ze terug.

Ik rijd van de oprit af en zucht dan even. 'Amsterdam here I come.'

the badboy helps me ( Deel 1 En 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu