the badboy helps me ( Deel 1 En 2)

Hoofdstuk 75

Pov Sanne

Vandaag is de date met Lars. Ik heb er zo veel zin in. Na school helpt Lotte me met opmaken en alles en dan gaan we ergens heen. Hij wilt niet zeggen waarheen, en ik vind het echt niet leuk.

Als ik al mijn spullen heb verzameld loop ik naar benden toe en ga ik wat eten. Ik pak wat eten voor school en doe mijn schoenen aan. Dan komt Lars naar beneden. 'Hey rijd je mee naar school toe?' Ik knik en ga nog even op de bank zitten tot Lars klaar is voor school. 'Rijden er nog andere mee?' Hij schud zijn hoofd. 'Nee alleen wij 2.' Ik glimlach naar hem.

Als we in de auto zitten gaat hij een hele andere kant op dan als we naar school toe gaan. 'Uhm je weet dat de school de andere kant op is toch?' Vraag ik hem dan. En het enigste wat hij doet is naar me glimlachen. 'Je gaat me niet ontvoeren toch. Heb ik al een keer meegemaakt.' Zeg ik lachend tegen hem. 'Tuurlijk niet. Je kan me vertrouwen. Ik heb gewoon nog een verrassing voor je. We gaan nu ergen heen en dan vanavond gaan we uiteten.' Zegt hij dan toch tegen me. 'Oeh we gaan spijbelen. Hebben we ook nog niet genoeg gedaan.' We beginnen allebei te lachen.

Na een paar minuten komt In my blood op de radio. Ik zet hem harder en begin keihard mee te zingen terwijl Lars blijft lachen. 'Ik hou van dit nummer.'

'Hoelang is het eigenlijk rijden?' Hij kijkt even op het klokje dat je altijd hebt in de auto. 'Nog ongeveer een uurtje.' Zegt hij dan. Ik kijk hem aan. Wat is hij toch allemaal van plan om te gaan doen. We rijden namelijk al een uur en moeten nu nog een uurtje rijden.

'Zullen we ik zie, ik zie wat jij niet ziet doen. Misschien gaat de tijd wat sneller?' Vraag ik aan hem. Anders val ik straks nog in slaap en dat in nou niet bepaald leuk op een eerste date. 'Ik begin.' Hij kijkt even om zich heen. 'Oké. Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en de kleur is geel.' Ik kijk rond en noem een paar dingen die ik zie. 'Oké wat heb je gekozen ik zie echt helemaal niets meer dat geel is. En een auto is gemeen, want die rijd weer weg.' Hij begint te lachen. 'Wat krijg ik van je als ik het zeg.' Ik denk na. 'Dan krijg je een kusje.' Hij kijkt me even aan en krijgt een glimlach op zijn gezicht. 'Oké deal. Het zijn je sokken.' Zegt hij dan lachend. Ik kijk naar beneden toe en zie dat mijn sokken inderdaad geel zijn. Echt typisch ik. Ik houd nooit rekening met mijn sokken. Ik pak gewoon sokken en dan doe ik die gewoon aan. Maakt mij echt helemaal niet uit. Behalve als ik een jurkje aan heb dan vind ik het wel lelijk als ik paarse sokken heb die boven mijn gympen komen.

'En nu krijg ik mijn kusje.' Zegt Lars als hij me kort aankijkt met een glimlach, volgens mij blijft die glimlach daar nog wel even. 'Echt niet. Je bent aan het rijden, ik wil nog langer blijven leven. En dat staat een beetje stom. Meisje overleden op haar eerste date.' Zeg ik lachend tegen hem. 'Oké als we er zijn dan. Nog een kwartiertje denk ik.' Ik knik.

Ik doe er altijd zo lang over om te winnen met het spel dat ik de tijd neem. En kijk eens nu nog een kwartier, de tijd gaat echt sneller.

We rijden een parkeerplaats op en de auto staat dan stil. We stappen samen uit en ik kijk hem aan met een big smile van hier tot Tokio. 'Dankje.' Ik leg mijn hand op zijn wang en geef hem een snelle kus.

Dit is echt geweldig.