hoofdstuk 13

2.5K 86 0
                                    

Pov Sanne

Ik lig op een bed en kijk waar ik ben. Ik zie een man naar me toe lopen. Hij trekt zijn shirt uit. Hij doet zijn broek uit en loopt in zijn boxer naar me toe. Hij trekt mijn shirt uit en begint me hevig te zoenen. Ik probeer los te komen maar het lukt niet.

Ik schrik wakker en kijk om me heen. 'Wat is er gaat alles goed?' Hoor ik Lars vragen. Waarom krijg ik de hele tijd toch steeds weer dezelfde droom. Het is gebeurt en het is goed afgelopen. Waarom komt het steeds dan toch weer terug.

'Waarom huil je. Als dit om Sam gaat, hij is hier niet. Je bent veilig hier.' 'Weet ik. Het gaat ook niet over hem, maar ik vertel het wel een andere keer. Slaap maar weer, en sorry dat ik je heb wakker gemaakt.' Hij knikt en gaat weer liggen.

Ik val ook weer in slaap en zonder die droom.

Ik wordt wakker door een fel licht. Ik loop naar beneden en ga naar de keuken. Ik ga een ontbijt voor de jongens maken. Ik mag hier blijven dus dat is wel zo aardig toch. Ik maak een beslag en maak lekker veel pannenkoeken. Niet zo gezond maar super lekkker. Ik zie iedereen naar beneden komen en zet alles op de tafel.

'Wow wat die jij hier?' Zegt steve. 'Dude weet je dat niet meer. Dat gedoe met Sam.' 'Ooh fuck sorry.' Zegt hij dan. Ik haal mijn schouder op. 'Zullen we eten.' Zeg ik lachend. Iedereen knikt instemmend.

'Dit is zo lekker, maar waarom heb je dit gedaan?' Vraagt Lars. 'Als jullie er niet waren had ik gewoon thuis moeten slapen en nu niet. En ik vind het gewoon leuk om te doen.' Zeg ik. 'Wie wilt er paracetamol?' Zegt Alex. Iedereen, behalve ik, zegt ja. Ze hebben allemaal een kater door gister.

Als Alex er weer is geeft hij iedereen wat en gaat weer verder met eten. Ik pak wat te drinken en ik kijk op me telefoon op ik een bericht heb. Ik zie van wie en open het vericht.

Pa: ik weet waar je bent. Mooi huis trouwens.

Hoe kan hij nou weten waar ik ben. Dit is fout. Ik ren naar boven en ga op het bed van Lars zitten. Oke wat moet ik doen. Me moeder bellen of niet. Ik voel de tranen in mijn ogen en ik ga liggen. Ik ben morgen me moeder op. Nu niet.

Pov Lars

Ik zie dat Sanne op haar telefoon kijkt. Ze lijkt geschrokken en rent naar boven. Ik kijk de jongens aan en hun halen hun schouders op. 'Ik ga even kijken.' Zeg ik tegen hun terwijl ik wegloop.

Op mijn kamer hoor ik gesnik. Ik ga naar binnen en zie Sanne daar liggen. Ik ga zonder wat te zeggen naast haar liggen.

'Gaat alles goed?' Vraag ik na een tijdje. 'Nee, maar het haalt niet uit. Straks wel denk ik.' Ik knik maar ga er niet verder op in. Het gaat denk over haar droom en dat zou ze me nog een keer gaan vertellen.

Pov Sam

Ik word wakker en kijk op de klok. Het is al 3 uur. Ik besluit te gaan douchen en als ik klaar ben ga ik wel opruimen.

Als ik beneden ben neem ik wat voor de hoofdpijn en eet wat. Ik kijk rond en het is echt een rotzooi hier.

Ik app Steve om te vragen of hij wil komen helpen. En als antwoord krijg ik alleen maar nee. Dat word alleen opruimen

the badboy helps me ( Deel 1 En 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu