the badboy helps me ( Deel 1 En 2)

hoofdstuk 50

Vandaag is even de laatste dag dat ik update. Ik heb examens en ik ga niet leren als ik ook op wattpad zit 😊. Dus ik ga op 23 mei pas weer een update plaatsen. Ik vertrouw mezelf niet eens dat ik niet op wattpad ga dus ik log niet meer in na morgen. Veel lees plezier en tot over 3 weken. Behalve als je mijn andere boek leest dan tot morgen. Xx

Pov Lars

We doorzoeken het hele huis, maar we weten nog steeds niet waar Sanne is. Ik heb haar meerdere keren proberen te bellen, dusnof ze negeert me en is er niets, of er is iets aan de hand.

'De kelder!' Roept Steve. Ik knik en pak een voorwerp waar ik haar vader mee kan slaan. De jongens volgen mij en we lopen stil de trap af. 'Laat me met rust. Alsjeblieft' ik hoor een lach en gesnik. 'Deze keer is er niemand om je te komen redden.' Ik kijk naar de jongens en die knikken. Ik doe de deur open maar zie helemaal niets. Ik loop verder de kamer binnen en kijk wat rond.

Dan valt mijn oog op een laptop. Ik herken de laptop en die is van Sanne. Ik loop er heen en draai hem om. 'Het is een filmpje. Ze is hier niet.' Uit woede gooi ik de lamp op de grond en loop naar boven toe. Ik ga naar haar kamer toe en kijk wat rond. Het is al best mooi geworden. Ik loop naar haar bed toe en ga er voor zitten. Ze was bezig met het bed, dat zie ik aan de spullen die er liggen. De hamer ligt ergens midden in de kamer.

'Misschien is het handig dat we de rest vertellen wat er aan de hand is. Haar vrienden zijn helemaal gestrest door ons.' Ik knik en loop naar beneden toe met Steve achter me aan. 'We moeten jullie denk wat uitleggen.' Ze knikken allemaal en ik begin met vertellen. 'Haar vader en haar moeder zijn gescheiden zoals jullie weten. Toen Sanne naar haar vader moest was hij vaak dronken en sloeg hij haar. Toen ze er weer heen moest probeerde hij haar te verkrachten. Ze is weg gekomen met hulp van Max, haar beste vriend. Ze werd niet geloofd door de politie en deden er niets aan. Ze zijn verhuisd en hij zit achter haar aan.' Ze kijken me geschrokken aan.

'Waarom heeft ze dat niet aan ons verteld?' Vraagt Lotte. 'Ze was bang. En niet veel mensen weten het. Alleen Max, haar moeder en wij tweetjes. Ze wou het eigenlijk zelf vertellen maar ze wist niet precies wanneer.' Beantwoord Steve haar vraag.

Het is een tijdje stil. Iedereen denk waar ze zou kunnen zijn. 'Max.' Schreeuwt Lotte. Iedrreen kijkt haar vragend aan. 'Als we hem nou eens bellen misschien weet hij waar ze kunnen zijn.' Ik ren meteen naar boven toe en kijk of ik haar telefoon ergens kan vinden.

Ik zie hem nergens en loop dan naar mijn eigen kamer. Ik zie haar tas staan en loop er snel naar toe. Ik open het voorvakje en zie haar telefoon liggen. Ik ontgrendel hem tewijl ik naar beneden loop en ga naar haar contacten. Ik scroll naar Max toe. Hij staat erin als Maxxxxie. Ik bel hem op en na even overgaan neemt hij op. 'Heey, Sanne. Hoe is het?' Ik zucht. 'Uuhm hey Max met Lars. Er is iets met Sanne.'