the badboy helps me ( Deel 1 En 2)

Hoofdstuk 69

Pov Sanne

'daar kunnen we wel voor zorgen.' Zegt Lars. Ik kijk hem aan en glimlach naar hem en voel dat ik begin te blozen.

'wat doe jij hier?' hoor ik iemand zeggen. Ik draai me om en zie Steve en Sam staan. 'ik wil even met Sanne praten, ik beloof dat ik haar niets zal doen.' Zegt hij. ' Oké is goed, maar als je me met 1 vingen aanraakt hak ik je ballen eraf.' Hij draait zich om en glimlacht en knikt dan. Lars pakt even mijn hand vast en ik geef hem een kneepje in zijn hand dat alles goed komt. Ik knikt zachtjes en ik loop naar binnen naar me kamer toe. Ik ga op me bed zitten en Sam op mijn stoel.

'het is een mooie kamer geworden.' Zegt hij en kijkt rond. 'dankje we hebben er lang aan gewerkt.' Ik glimlach naar hem.

'je vraagt je vast af waarom ik hier ben.' Hij stopt en ik knik. 'ik wil me excuses aanbieden voor alles. Ik weet niet wat me bezielde. Ik heb er echt enorme spijt van. Ik heb ook geen rede waarom je me niet zou moeten haten na dat. En dan wat ik nu ga vertellen maakt het vast alleen maar erger.' Hij stopt weer en ik kijk hem verbaasd aan. 'wat kan er nog erger zijn dan dat?' 

'er kwam een man naar me toe en die vroeg of ik je kende. Ik heb met hem afgesproken en we hebben wat gepraat. Hij zou naar je huis komen en je verrassen. Het spijt me. Ik wist niet dat het je vader was. Oké ik wist het wel maar ik wist niet dat jullie geen contact meer hadden.' Ik kijk hem aan en zie dat hij tranen in zijn ogen krijgt.

'Het is oké. Je kon niet weten dat we geen contact hebben.' 'Ik wist niet dat dit ging gebeuren. Anders had ik het echt niet gedaan. Het spijt me zo erg.' Ik sta op en loop naar hem toe, terwijl de tranen over me wangen lopen en geef hem een knuffel. Veel mensen zullen vast denken, wat doe je hij heeft er mede voor gezorgd dat je bent verkracht, maar zo voelt het niet. Ik zie dat hij echt spijt heeft. 'Het is oké. We vergeten gewoon alles en gaan door alsof en niets is gebeurt.'    Ik glimlach naar hem. 'Dankje.'

We lopen me kamer uit en zien meteen iedereen staan. 'Wat heeft hij gedaan?' vraagt Lars als hij ons ziet en loopt meteen naar me toe. 'niets hij heeft niets gedaan.' Ik loop door naar de keuken en pak wat te drinken. 'Hey gaat alles goed? Heeft hij echt niets gedaan?' Ik lach naar hem.   'Nee het is allemaal goed. Ik leg het je vanavond wel uit.' Ik geef hem een knuffel en loop dan met mijn drinken weg.

Ik ben op me kamer en ga op me bed liggen. Ik denk aan Lars. Wat bedoelde hij met daar kunnen we wel voor zorgen. Ik hoop zo dar hij bedoelt dat wat ik denk. Ik vind hem echt leuk. Ik glimlach. Ik ben blij. Ik hoop dat me vader voor altijd de bak in gaat en dat dan alles weer normaal wordt.