hoofdstuk 36

1.8K 56 4
                                    

pov Sanne

ik zit nu weer op school. Het is vrijdag en de laatste 2 uren zijn net begonnen. Een blokuur wiskunde. Ik ben er best goed in. Ik sta een 8. na school komt Max en ik heb er zin in. Ik heb hem al heel lang niet meer gezien.

'Sanne wat is het antwoordt op deze vraag?' ik kijk naar het bord en zie een formule staan. Ik roep wel gewoon een getal. '47 meneer.' zeg ik met een fake glimlach. Ik ben wel goed in wiskunde maar let eigenlijk nooit op. 'bijna het was 50. maar goed geprobeerd.' zegt hij met een glimlach. Die man is echt altijd vrolijk. En hij is niet super lelijk ofzo. Hij is iets van 20 jaar.

De bel galmt door het lokaal en ik doe rustig mijn boeken in de tas. Ik loop weg en ga naar me kluis toe. We hebben maandag een overhoring van Engels en me boek ligt daar nog. Als ik het boek heb loop ik naar buiten toe en daar staan de jongens en meiden op me te wachten. Ik loop naar de meiden en die beginnen mega hard te lachen. 'die man heeft echt een oogje op je. Elk iemand die niet oplet stuurt hij eruit of hij geeft hun straf. Maar jou niet.' zeggen ze nog steeds lachend. Ik schud me hoofd en loop naar de auto van Lars ik ga naast hem zitten en we rijden naar huis toe.

Als we bij het huis zijn lopen we naar binnen en ik leg me spullen meteen op de kamer van Lars. Ik kleed me om in een joggingbroek en en groot shirt. Ik loop weer naar beneden en pak wat te drinken. De jongens spelen een of ander schietspel en ik en Lotte kijken naar hun. Het is niet zo leuk om naar te kijken.

'we hebben trouwens een verrassing voor jullie.' zegt Steve die dood gaat in het spel. Lotte en ik kijken meteen naar hem. 'mijn ouders hebben een vakantiehuisje en we we mogen die dit weekend gebruiken. Jullie kunnen mee.' 'nee jullie gaan mee.' zegt Lars die Steve aankijkt. Ze lachen allebei. Lotte en ik kijken elkaar aan. We knikken maar.

We gaan naar boven toe en we pakken een paar kleren. Ik pak ook wat douche spullen en de jongens doen hetzelfde. Lisa en Chantal pakken ook hun spullen en vertrekken al met Jasper en Alex. 'ooh wacht Max komt vandaag lang.' zeg ik tegen Lars. Zeg dat af. Dan gaat de bel en ik open de deur. 'heey Max. je bent vroeg.' hij knikt. Je hoort Lars zuchten.

Ik laar Max binnen en geef hem nog een knuffel. 'Sanne we kunnen niet te lang blijven het is 2 uur rijden.' zegt Lars ongeduldig. Ik knik. 'wat is er aan de hand?' 'we gaan een weekendje weg en we zouden net gaan. Ik as vergeten dat je kwam.' hij knikt. 'ik ga wel. Ik kon toch niet lang blijven. Me moeder wou dat ik 7 uur weer thuis was. Kan ik volgende week dan komen?' ik knik.

Ik loop naar de deur met Lars en Max achter me. Ik geef Max een knuffel en en kus op zijn wang. Hij loopt weg en ik en Lars stappen in de auto.


the badboy helps me ( Deel 1 En 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu