Hoofdstuk 76

502 16 0
                                    

Pov Sanne

We staan hier voor Duinrell. Dit is echt zo een geweldig park. Sommige attracties zijn dan echt voor kinderen maar de meeste zijn gewoon toppie. Ik ben echt wel zo een meisje die overal in durft en gaat. Vroeger ging ik met vrienden erheen en sommige durfden nergens in, dan is het echt niet leuk om hier heen te gaan, en ook vooral zonde van het geld.

We lopen hand in hand naar de kassa en Lars betaald de kaartjes, na veel tegenstribbelen van mij.

Als we binnen zijn lopen we eerst naar het verste toe. Dan kan je zo verder naar de rest toe en dan ben je overal geweest en dan kan je weer terug werken.

'Daar gaan we in.' Roep ik en trek Lars, die niet meer bijkomt van het lachen, mee naar de Falcon. Dit is echt de leukste attractie hier. Hij gaat heel snel en over de kop. Echt iets waarvan ik hou. We gaan in de rij staan, die eigenlijk best mee valt. Vindt je het gek iedereen zit denk op school. Volgens mij zijn er wel schoolreisje, er zijn namelijk wel best veel kleinere kinderen, die zullen niet spijbelen denk ik.

Na 5 minuten kunnen we instappen. We gaan helemaal vooraan zitten en ik doe die beugel alvast naar beneden toe. Dan komt er een mannetje nog controleren of het goed vast zit en dan kunnen we gaan.

Ik pak de hand van Lars vast en kijk hem dan aan. Hij glimlacht terug. We gaan naar boven en dan gaan we met volle snelheid weer naar beneden toe. Ik gil het uit van plezier. Ik gil altijd als ik het leuk vind. Als ik in een attractie zit en ik gil niet dan vind ik het dus ook niet leuk.

Als we uitstappen trek ik Lars weer mee naar de volgende attractie, en zo gaat het door totdat het 3 uur is en Lars honger heeft gekregen. Nu trekt hij me mee naar een eettentje waar je poffertje kan kopen, die altijd onwijs duur zijn maar zoo lekker. En voordat Lars de kans krijgt om te betalen, betaal ik. Hij kijkt me verbaasd aan en ik glimlach naar hem. 'Je hoeft niet alles te betalen.' Hij glimlacht nog erger. 'Maar vanavond betaal ik wel, ook al wil je dat niet.' We pakken de poffertjes en gaan ergens zitten. 'Wil je nu wel vertellen waar we vanavond heen gaan?' Vraag ik aan hem met een pruillip.' 'Niet doen daar kan ik niet tegen. En ik wou jou eigenlijk laten kiezen voor vanavond. Ik weet niet of je dan nog veel honger enzo hebt, dus ik dacht als ik nu reserveer bij een restaurant en je hebt geen honger is het nou niet zo leuk, dus jij mag zo kiezen en ik betaal.' Zegt hij dan. Hij heeft dan ook wel echt heel veel eten extra meegenomen. Veel chips en drinken en broodjes met ei en snoep, mijn lievelingssnoep, yoghurtgums van Katja, die zijn zo lekker. Ik vind veel eten lekker.

Na het eten van de poffertjes gaan we nog in de water attractie, je wordt daar of nat of niet, je kan namelijk kiezen de open of de gesloten variant, en de gesloten is niet leuk dus gaan we in de open. We staan in de rij, het begint nu wel drukker te worden lijkt, of iedereen vind deze attractie gewoon leuk. En na 20 minuten wacht kunnen we erin en we zitten in het midden.

Als we klaar zijn is het eigenlijk al tijd om te gaan. Het is half 5 en over een half uur gaat het park sluiten. We lopen dus naar de uitgang en maken er nog een foto, of te wel we laten iemand een foto van ons maken. Anders staan we er niet leuk op. Als de foto gemaakt is lopen we weer naar de auto toe, hand in hand. 'Waar wil je gaan eten?'

Hey allemaal. Ik heb even een kleine mededeling. Ik heb het boek uitgeschreven. Het zijn in totaal 80 hoofdstukken geworden, vond ik wel een leuk getal. Dus nog 4 hoofdstukken en dan is dit boek op zijn eind gekomen.

the badboy helps me ( Deel 1 En 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu