KAYIP RUHLAR LİSESİ

KRL 48

@KRLidilipek13 kardeşimin doğum günüymüş bölüm hediye edermisin dedi. Ben de onun doğum günü olması sebebi ile hepinize ekstra bölüm hediye ediyorum. Keyifli okumalar.

*******

"Kalk beni bu belalardan kurtar. " dediği anda avuçlarında sıkı sıkı tuttuğu babasının eli oynamaya başladı. Heyecan ile kafasını kaldırıp babasına baktığında Aziz zorlanarak ta olsa gözlerini açmaya çalıştı. Elfida bunu görünce heyecandan kalbi duracaktı. Aziz dudaklarını kıpırdatarak konuşmaya çalışıyordu. Sesi net anlaşılmıyordu. Elfida iyice yaklaşarak kulağını babasının dudaklarına yaklaştırdı. Aziz ağır ağır ve heceleyerek "Kim-miş o er-kek-ler." dedi.

Elfida babasının duyduğu karşısında hem sevinçli hem de şaşkındı. İlk duymak istediği kelime bu değildi. Fakat basının kendisine gelmesine çok sevinmişti. "Ba-bam uyandın sonunda. Kendine geldin." dedi kekeleyerek. Aziz gücünü toplayarak kollarını açıp, Elfida'yı kolları arasına sıkıca sardı. Elfida kafasını Aziz'in göğsüne koyup kendisini babasının şefkatli kollarına bıraktı. Aziz, Elfida'nın saçlarının kokusunu içine çekerek "Annen gibi kokuyorsun. Oda böyle sadece kokusu ile sarhoş ederdi. Senin kokunda beni kendime getirdi.." diyerek Eliyle saçlarını okşadı.

Elfida babasının göğsünden kafasını kaldırmadan kalp atışlarını dinliyordu. "Babam beni bir daha hiç bırakmayacaksın dimi?" dedi istemsizce gözlerinden akan yaşlara engel olamadan. Aziz ağladığını fark ederek "Kaldır bakayım kafanı, sakın! Sakın bir daha ağlama. Aziz Arslan'ın kızını kimse ağlatamaz. Onun bir damla göz yaşına dünyayı yakarım." diyerek parmakları ile nazikçe göz yaşlarını sildi.

Elfida'nın içi kıpır kıpır dı. Mutluluğunun bir tarifi yoktu. Bir kaç kelime bir araya getirip konuşmaya çalışıyor ama beceremiyordu. Heyecanının bir benzeri daha yoktu. Sanki gözükmeyen bir çift kanat takmışlar ve uçuyordu pembe bulutların arasında. "Babam canım babam, mutluluktan ağlıyorum. Şu an mutluluktan uçmak üzereyim. Hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Artık benim de babam var. Hem de benim babam bir kahraman." diyerek seviniyordu. Gözleri parıl parıl parlıyordu.

Kapı açılarak odaya Sıla girdi. Aziz'i gözleri açık ve gülümser bir vaziyette görünce koşarak yanına gidip ona sarıldı." Lan çöpçü sana bir şey olacak diye çok korktum. " dedi.

Sıla sarılınca Elfida ister istemez biraz geriye doğru gitmişti. Sıla uzun süre sarılınca Elfida" Anne çekilirmisin artık. Hem sen demedin mi satılmak yasak diye. Ne diye sarılıyorum babama, bak rahatsız olacak. "

" Hele katmere bak. Gördün mü çöpçü kız beni senden kıskandı. "

" Aziz gülümseyerek" Hayır seni benden kıkanmadı. Beni senden kıskandı. "

" Anne, babam haklı. Ayıp değilmi ufacık çocuğun yanında sarılıyorsunuz. Az çekil biraz. "diyerek Sıla'nın kolundan çekiştiriyordu.

Sıla" Kızım ne oldu sana. Babanın yanında konuşman değişmiş. Benimle bu şekilde konuşamazdın. "

" Anne artık babam var. O otoriteyi unut. Dimi babacığım." diyerek Sıla ile Aziz'in arasına girerek Aziz'e sarılmaya çalıştı.

Sıla şaşkın bir şekil de gülerek " Kız zilli ne oluyor sana. Babanı görünce şımardın. Bapucum dama atıldı hemen." dedi şakayla tebessüm ederek.

Aziz, Elfida 'yı öperek "Elleme kızıma, yıllarca babasından ayrı kaldı. Bırakta biraz şımarsın. Hem ben ikinize de yeterim." dedi gülümseyerek.

Elfida arka cebinden telefonunu çıkararak " gülümseyin bu anı ölümsüzleştirelim" diyerek selfie çekti. Sıla "Kızım bu resmi sakın her hangi bir yerde paylaşma. Bize de biraz müsade et. Daha sonra bol bol konuşursun babacığınla."