KAYIP RUHLAR LİSESİ

KRL - 23

Yağız komiser morgda Mert'in cenazesinin başındaydı. Çalan telefonu ile beraber morgdan çıkarak telefonu açtı." Konuş bakalım Kaan, ne öğrendin?"

    "Komiserim  Elfida yarın okuldan ayrılıp çarşıya çıkacakmış.  Arkadaşı ile konuşurken duydum. Annesinden gizli olarak mezarlıkta biri ile buluşacakmış. Adı mezarcı mı ne?  Bu nu söylemek için aramıştım."  dedi sessini kısarak.

   Yağız komiser "Tamam koçum.  Aman gözünden ayırma o kızı, bana hem okul hakkında hem de o kız hakkında ne duyarsan hemen söyle. Görüşürüz."  deyip telefonu kapattı. Yağız komiser morga baktıktan sonra arkasını dönüp yürümeye başladı. "Hey gidi Mert müdür, düne kadar bana artistlik yapıyordun.  Neymiş ya kırmızı eldiven üyesi oturmuşum ya da ölürmüşüm.  Bak sen öldün.  Göremeyeceksin ama ben hepsini bitirip senin yanına göndereceğim.  Sen de onlar gibi yanlış taraftasın." diyerek telefonundan uçak şirketini arayıp Kıbrıs’a gitmek için uçak bileti ayarladı.

*********
                         

  

     Elfida erkenden kalkarak duşa girdi.  İhtiyaçlarını gördükten sonra  siyah kaplı ajandayı çantasına koyup üzerine rahat bir şeyler giyindi.  Merdivenleri inerek okul bahçesine indiğinde Çelik sabah sporu yapıyordu.  Elfida "Oo ben erken kalktım diyordum ama sen benden önce kalkmışsın galiba."  diyerek şaşkınlığını dile getirdi.

   Çelik gülerek "Ben her sabah erken kalkarım.  Sabah sporumu yaparım. Alışkanlık diyebiliriz." dedi.

   Elfida "Anladım. Peki hazırsan gidelim mi?"  diye sordu.

   Çelik " Hazırım  ben, çıkabiliriz." diyerek çıkış  kapısına doğru yürümeye başladı. "Sabah sporu beni baya yordu. Güzel bir kahvaltı yapalım önce olur mu?” diyerek karnını gösterdi.

   Elfida" Ben buraları fazla  bilmiyorum. Sen yönlendirirsin.  Nerede istiyorsan orada kahvaltı yaparız. " diye cevap verdi. 

   Okul güvenliğinde çıkış işlemlerini hallettikten sonra kapı önünde bekleyen taksiye binerek merkeze doğru gitmeye başladılar.

      Elfida"  Kahvaltıdan sonra mezarlığa gideceğiz. Sen mezarlığa girmeyeceksin.  Beni beklersin , ben işimi bitirince gelirim çarşıda alışveriş yaparız." dediğinde Çelik telefonu ile oynuyordu.  Elfida kızarak" Hey seninle konuşuyorum, bi zahmet cevap versene. "diyerek omuzundan dürttü. 

   Çelik" Ya bir saniye manitama günaydın mesajı atıyordum.  Hem ben tüm söylediklerini duydum.  Patron sensin, ne dersen o benim için fark etmez. " diye karşılık verdi.

       Aynur gelen mesaja bakarak" Efendim okuldan çıkmışlar merkezde kahvaltı yapmaya gidiyorlar. Kahvaltıdan sonra mezarlığa uğrayacaklarmış. " dedi.

     Sıla kalbinin atışlarının hızına engel olamıyordu.  Yanındakilerin kalp sesini duymasından çekiniyordu. Belki de yıllardır çektiği hasret bitecekti. Kalp sızıları son bulacaktı. Özlemleri son bulacaktı. Bütün bunların verdiği heyecan gözlerinden okunabiliyordu. Gözleri parlayarak    "Taksiyi takip ediyorlar değil mi.   Adamlar sakın takip ettiklerini belli etmesinler. "  dedi neşeli bir ses tonuyla.

   Aynur " Efendim taksi şoförü en sağlam adamımız. Kendisi usta bir şoför herhangi bir sorun olursa ona yetişebilecek bir şoför bulmak zor. Aynı zamanda uzak takip yapıyoruz. Gidecekleri kahvaltı salonuna on beş adam gönderdim müşteri kılığında bekliyorlar.  Mezarlığa fazla yaklaşmadık.  Mezarcının nereden çıkacağını bilemiyoruz. Sadece üç bayan, üç erkek iki gruplar halinde mezar ziyareti yapıyor gibi görünüp kontrol ediyorlar.  Biz de Elfida ve Çelik’i bekliyoruz. Onlar mezarlığa yaklaşmaya başladıklarında biz de harekete geçeceğiz. " diye açıklamada bulundu.