KAYIP RUHLAR LİSESİ

Krl-1-Elfida - 9. Bölüm

"Geri zekâlı, aptal, kız gibi trip atıyor ya. Sanki ben onun aşkına saçma dedim. Ya sen nasıl benim konuşmamı kapatırsın? " diyerek halden hale giriyordu. Sinirden elleri titriyordu. Sertçe laptopu kapatarak çantasına koyduktan sonra yatağına girerek yorganı kafasına çekti.

Kendi kendine yorganın altında söylenirken biri omuzunu dürttü. "Beni rahat bırakın, kuralları da unutmayın dokunmak yok . " dedi sinirli bir şekilde. Omuzunu dürten kişi " Mantıksal olarak düşündüğümüz de sana dokunmuş olmuyorum, çünkü arada yorgan var." dedi dürtmeye devam ederek.

Elfida yorganın altından sesin içerdeki kızlara ait olmadığını anlayınca yorganı kaldırarak "Ne istiyorsun kızım?" diye sordu.

"Öncelikle ben Melek, kanatsız meleklerden. Senden ne mi istiyorum? Benim olanı geri vermeni istiyorum."

"Bana bak kanatsız Melek, yanlış zamanda ve yanlış kişiye çatıyorsun. Lafı dolandırmadan ne istediğini söyle."

"Önce sakin ol bakalım, bak bana gayet sakinim. Diğer kızları rahatsız etmenin anlamı yok."

"Uzatıyorsun ama. "

"Biz böyle anlaşamayız ama. Istersen dışarda konuşalım, buradakileri rahatsız etmenin anlamı yok. "

"Ya senin sorunun ne? Gece gece belanı mı arıyorsun?"

"Hahahayt! Senin her yerin bela olsa, ben o bela ile dans ederim. Şimdi dışarı çıkıyorum, bankta seni bekliyorum. Eğer gelmezsen sonuçlarına katlanırsın. " diyerek sakince yürüyüp koğuştan çıktı.

Fatih'in yaptığı tribe iyice içerlenen Elfida , tanımadığı Melek'in ne istediğini anlamak için dışarı çıkmaya karar verdi. Yataktan atlayarak terliklerini giyip üzerine kapüşonlu eşofmanı giydi. Telefonunu yanına alarak dışarıya çıkmak için yürümeye başladı.

Dış kapıdan çıktığında hafif bir rüzgar esiyordu. Melek sakin tavırları ile sallanarak bankta oturuyordu. Elfida kapüşonu başından çıkararak karşısına dikildi.

"Bak sinirlerim hiç olmadığı kadar gergin. Kısa keserek sorununu anlat, beni uğraştırma." dedi gözlerinin içine bakarak.

Melek sakin bir şekilde " Benim sorunlarımı dinleyecek kadar sabırlı olacağını sanmıyorum." dedi bezgin bir şekilde.

Elfida dikkatlice bakınca kızın gözlerinin içinin kızarmış olduğunu, göz altında da morluklar olduğunu fark etti. "Benimle olan sorunundan bahsediyorum. Senin dertlerinden bana ne." dedi iyice sinirlenerek.

Melek ayağa kalkarak Elfida'nın üzerine doğru yürümeye başladı. Elfida ne olduğunu anlamaya çalışırken Melek, Elfida'nın boynuna sarılarak ağlamaya başladı. Elfida kendisine dokunulmasından nefret ederdi. Hele ki tanımadığı bir insanın ona sarılması neredeyse midesini bulandırma seviyede iğrendirirdi. Melek ağlayarak "Yaşamak istemiyorum, beni öldür, bıktım bu hayattan. " diyerek salya sümük ağlıyordu.

Elfida boynuna sarılı kolları yavaşça üzerinden çekerek "Şuraya oturur musun? Ayrıca ağlamayı da keser misin? Güçsüz insanlardan nefret ederim." diyerek kızı kendinden uzaklaştırmaya başarmıştı.

Melek ağlamaya devam ederek "Herkes benden nefret ediyor. Sen de nefret et sorun değil. Ben ucube miyim? Neden bana ucube gibi davranıyorlar?" diyerek bankı yumruklamaya başladı.

Elfida kolundan tutup kendisine zarar vermesini engellemek isterken, Melek acı ile kolunu geri çekti. Elfida" Zarar vermek istemedim. " diyerek elini kolundan geri çektiğinden elinde kan olduğunu fark etti. Melek'in koluna baktı hemen. Kollarındaki kesikler kanamaya devam ediyordu.