KAYIP RUHLAR LİSESİ

KRL-22

Elfida duşunu alıp üzerini değiştirdikten sonra stresli kafasını dağıtmak için çantasından siyah kaplı ajandayı çıkardı. Sayfaları çevirirken, sayfaların arasında bir kağıdın yere düştüğünü gördü. Eline alıp ne olduğunu anlamaya çalıştı. Katlanmış kağıdı açarak okumaya başladı, en başta mezarcı yazıyordu.

"Bu adam ne kadar garip biri diye düşünebilirsin. Belki de haklısındır. Sadece senin çantanı getirmek için Kıbrıs'a gelmedim. Çantanda adresini ararken, kendi geçmişime dair izler buldum. Çantandaki siyah kaplı, kan kokulu ajanda da benim geçmişime dair ip uçları var. Ben uzun süredir geçmişini hatırlayamayan biriyim. Belki geçmişimi bulmama yardımcı olursun. Bana yardım edene kadar buraya en yakın mezarlıkta seni bekliyor olacağım. Unutma sen gelene kadar bekleyeceğim.

On yedi yıldır bana ait olmayan bir hayatı yaşıyorum. Kaybolan geçmişimi bulabilmek için gerekirse seni on yedi yıl beklerim. "

Elfida elinde not kağıdıyla öylece kalakaldı. Bir süre hareketsiz kalarak yazılanları tekrar okudu. Mezarcının geçmişi ile ajandanın ne alakası var ki?" diye düşünerek ajandanın ilk sayfasından itibaren tekrar bakmaya başladı. Bazı kelimelerin altı çizilmişti mezarcı tarafından. Kırmızı Eldiven başlığı çizilmemiş, daire içine alınmıştı. Sayfaları bir bir çevirerek altı çizili kelimeleri not etti. Tüm sayfaları kontrol ettikten sonra ajandayı bırakarak not ettiği kelimelere baktı.

Kırmızı Eldiven --- Sıla - - Yuri-- Maskeli v.b

Elfida okudukları karşısında şaşkına dönmüştü. "Maskeli annem, adı Sıla ve Kırmızı Eldivenin başında. Bunları mezarcının bilmesine imkan yok."diye düşündü sesli bir şekilde. Kafası iyice karışmıştı." Mezarcının kaybolan on yedi yıllık geçmişi ile bir ajandanın ne alakası olabilir ki?" dedi kendi kendine. Ayağa kalkarak odada yürümeye başladı. Mezarcı ile buluşmalı mıydı yoksa buluşmamalı mı? "Mezarcının bana iyiliği dokundu. Canımı kurtardı. Ona iyilik borcum var. Hem kafamdaki soruları ona sorabilme imkanım olur. Mutlaka gitmeliyim. Gitmeliyim ama nasıl? Bir kere kaçtım. Artık daha tedbirlidirler. Hem Cellad müdüre de söz verdim. Ona verdiğim sözden cayarsam babam hakkında bana hiç bir şey anlatamaz. Of offf ne yapacağım ben? " diye kara kara düşünüyordu.

**********

Mert ceza evinde işini bitirmiş çantasını hazırlıyordu. Kırmızı eldivendeki görevinin devamı için ceza evine girmişti. Oradaki görevi bitince yeni görevini yerine getirebilmek için planını çoktan hazırlamıştı. Arkadaşları ile vedalaştıktan sonra soğuk koridorların dertli koğuşlarında bulunan kader mahkumlarının efkarlı türküleri arasında çıkış kapısına doğru ilerliyordu. Görev için bile olsa, eski bir baş komiserin ceza evinde olması çok tehlikeli ve zor bir görevdi. Yılların verdiği tecrübe sayesinde bu görevin altından alnının akıyla çıktı.

Aynur ve Tuğba Ceza evinin hemen dışında, arabanın için de Mert'i almak için bekliyorlardı..

Aynur "Tuğba, mezarcının güzergah takibi hakkında araştırmalar hangi boyutta?" diye sordu.

Tuğba laptopu açarak "Komutanım havaalanındaki görüntüleri elimizde ama neredeyse hiç bir kamerada yüzünü göremedik. Ustalıkla kendini gizlemeyi başarmış. Kayıp ruhlar lisesine kadar izini takip ettik ama ondan sonra nereye gittiği hakkında herhangi bir fikrimiz yok. Uçağa binerken kullandığı kimlik on yıl önce ölmüş birisine ait. Bu adam her kimse gizlenmesi iyi biliyor. Kıbrıs'taki terminallere ve havaalanına adamlar yerleştirdik. Gördükleri yerde emriniz ile harekete geçecekler. Şimdilik bu kadar bilgi edindik komutanım." diyerek açıklamasını bitirdi.

Aynur biraz düşündükten sonra "Bu iş böyle olmayacak. Bu adam Elfida için çok tehlikeli olabilir. Mert amiri götürdükten sonra direkt Kıbrıs'a uçalım. Bu adamı mutlaka bulmalıyız. " dediği sırada Mert ceza evi kapısından göründü. Aynur arabanın selektörlerini yakıp söndürerek arabaya çağırdı. Mert gördüm manasında kafasını salladığı sırada ceza evi önünden gecen yolda, siyah Mercedes Vito minibüsün kapısından ve şoför yanındaki kapıdan üç kişi uzun namlulu silahlarla ile ateş etmeye başladılar.