hoofdstuk 41

1.6K 57 1
                                    

Pov Sanne

Ik word wakker. Vandaag gaan we weer naar huis toe en ik heb er zin in. Ik sta op en loop naar de badkamer toe. Ik neem een snelle douche en kleed me dan aan. Ik doe geen make-up op en loop dan naar beneden toe.

Als ik beneden ben loop ik naar de keuken en maak voor iedereen pannenkoeken. Sommige mensen vinden het misschien raar om pannenkoeken in de ochtend te eten maar het is het beste ontbijt ever. En het is al bijna 12 uur.

Als ik bezig ben met het beslag krijg ik een berichtje. Ik besluit om niet te kijken want ik heb een vermoedde dat het me vader is.

Ik doe de eerst pannekoek in de pan en wacht tot hij klaar is. Ik draai hem om en als hij helemaal klaar is doe ik hem op een bord en ga zo verder.

'Komen jullie eten. Ik heb pannenkoeken.' Schreeuw ik door het huis heen. Ik hoor wat gemopel en ga zelf alvast aan de tafel zitten.

Na een kwartier is iedereen er en gaan we eten. Ik hoor dat ik nog een bericht krijg. Ik pak toch maar me telefoon erbij en kijk van wie het berichtje is. Me moeder.

Heey lieverd. Kunnen jullie komen. Sam heeft een auto ongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. Gerard is helemaal van slag. Kan je komen

Alsjeblieft reageer.

Mijn ogen worden groot. Een ongeluk. 'Gaat alles goed?' Vraagt Lars die naast me zit. Ik schud me hoofd. 'Sam heeft een ongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. Me moeder vraagt of we kunnen komen.'

Je ziet dat de jongens schrikken. Ze knikken. 'We gaan onze spullen zoeken en dan gaan we.'

Ze lopen allemaal al naar boven toe. Ik ook en pak me spullen. Het is niet veel want ik heb eigenlijk me tas amper uitgepakt.

Als iedereen klaar is gaan we naar de auto's toe. Jasper en Chantal bleven nog even om het huisje schoon te maken.

Als we bij het ziekenhuis zijn vraagt Lars waar Sam ligt. We lopen naar de kamer en ik zie me moeder al zitten. Ik loop naar haar toe en knuffel haar. Ook Lars, Steve, Lotte en Lisa geven haar een knuffel.

'Hij slaapt en het gaat wel beter. Hij heeft veel bloed verloren.' Verteld de vader van Sam. 'Hoe is het gebeurt.' Vraagt Lars.

De vader van Sam haalt zijn schouders op. 'Hij heeft geen drank op. Ze weten het niet die vrachtwagen zag hem denk gewoon niet op tijd. Of andersom natuurlijk.'

Je ziet dat hij het er erg moeilijk mee heeft. Logies als hij je zoon is. 'Jullie moeten maar gaan. Het is half 7 jullie moeten nog eten en morgen weer naar school toe.' Ik geef me moeder en Gerard nog een knuffel en loop dan met de rest naar buiten toe.

'Gaan we naar de mac?' Iedereen knikt en we lopen naar de mac toe. Het zit vlakbij dus lopen is niet erg.

Na het eten zijn we naar huis toe gegaan. 'Wat was die brief eigenlijk?' Vraagt Lars als we in zijn kamer zijn. Ik zucht. 'Hij was van me vader. Maar ik ben moe. We praten morgen wel.' Ik geef hem een knuffel en loop naar de badkamer en kleed me om. Dan ga ik in bed liggen en probeer te slapen.

the badboy helps me ( Deel 1 En 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu