Sır Sepeti

Geç Kalınmışlık

Umut bir ıslık çalıyor. "Çifte ihanet ha. Helin sen de pek genişmişsin doğrusu."

"Sus artık." Helin neredeyse tıslıyor.

"Helin her şeye göz yumabilir, çünkü beni çok seviyor öyle değil mi sevgilim." Hakaret gibi telaffuz ediyor son sözcüğü Anıl. "Onun için önemli olan tek şey bir ilişkimiz olması. Resmiyette Helin'le birlikte olduğum takdirde istediğim kişiyle takılabilirim."

"Buna nasıl katlanıyorsun?" Ceren kendine doğru çektiği dizlerine kollarını dolamış. Vücudu öne arkaya sallanıyor. Ne düşündüğünü az buçuk kestirebiliyorum. Her şeyi açıkça yaşayan kişiydi Ceren, ahlak sınırının öteki tarafında ayan beyan gezdiği için çok laf işitti, hor bakışlara maruz kaldı. Şimdiyse öğreniyor ki herkes çizginin diğer tarafında ama sır adı altında gizlice işi yürüttükleri için kimse onları yuhalamıyor. Ceren de böylece işin püf noktasını öğrenmiş oluyor. Yap ama duyurma. Herkes her şeyi bilmek zorunda değil. Helin onu duymazdan gelince Ceren üsteliyor. "Hey sana diyorum. Anıl, Beril için bunca şey yapmışken niye hala onunla birliktesin?"

"Onu seviyorum." Helin için en gerçek şey bu duygu, hissedebiliyorum. Öyle yoğun telaffuz ediyor ki bu kelimeyi onun için üzülüyorum. Anıl için her şeyi kabul edebilir, yeter ki yanında dursun. Geçmiş zamanı hatırlıyorum ister istemez. O andan bu yana değişen hiçbir şey olmamış. Helin için asla merkezde kendisi olmayacak. Bir erkek için ömrünü harcayacak. Bu durum, Helin'in yapabilecekleri beni korkutuyor.

"Onu sevmiyorsun. Anıl'a tutunan bir parazit olmuşsun sen." Ceren salınımına devam ediyor, hipnoz edici bir görüntü bu. "Anıl da bir değişik. Helin'i sevmiyorsan neden onunla birliktesin."

"Onların durumu konak-parazit ilişkisi değil." Pencereden dışarıyı izleme sırası Umut'ta. Artık o kadar da görünmez değil, neredeyse her lafın içinde. "Biyolojik terimlerden devam edersek tam anlamıyla mutualizm."

"O da nedir?" Kınamayın, biyolojide pek iyi değildim.

"İki tarafın da fayda sağladığı ilişki çeşidi demek." Umut penceredeki buğuya iki tane artı işareti çizip onları yuvarlak içine alıyor.

"Hala anlamıyorum. Bu durumdan Anıl'ın nasıl bir faydası olabilir ki?" Kafam karışık.

Ceren, Anıl'a doğru parmak şaklatıyor. "Tabii ya. Olay tam da sırlarla ilgili değil mi? Beril'e benzediğini söylüyorsun, zamanında Umut senin sırlara düşkün olduğunu belirtiyor. Sarp'a şantaj yapıyorsun. Kim bilir başka kimlerin sırlarına hakimsin."

Anıl'ın nefesi derin, ciğerleri dipsiz bir kuyuya dönüşmüş gibi. "İnsanlar kötü olmayı değil, kötü olduklarının bilinmesini istemezler. Hepimizin içinde melek ve şeytan var. Çoğu zaman da şeytana uyuyoruz. Ben bu şeytan anlarını bir şekilde yakalıyorum ve bunları ustalıkla kullandım. Kimseye sezdirmedim. İnsanlar sessiz kalmam karşılığında her istediğimi yapar hale geldi. Güç elimdeydi. Güçlü olmak harika bir histi."

Etrafımızı saran çember gerçekten de şeffaf. Sepet katilinin isteği nihayet gerçekleşiyor, herkes en karanlık sırlarını hiç çekinmeden dillendiriyor.

"Sonra güç bana geçti." Helin'in harareti dinmiş, yüzü yine cansız renklere bürünüyor. "Bir gün Anıl'ın bu büyük sırrını yakaladım ve ben de bunu ona karşı kullandım. Eğer beni bıraksaydı belgelerle birlikte onu ihbar ederdim. Çok daha kötüsü, onu insan içine çıkamayacak hale getirirdim."

"Her şey bir hiç içindi yani." Sarp dingin, tüm konuşma boyunca nasıl sakin kalabildi, aklım almıyor doğrusu. "Beril için beni harcayacaktın ama Beril'e kavuşamadın. Yaşattığını yaşadın."

"Bir dakika." diyorum aklıma gelen şeyle. "O doğum günü gecesi bana açıklama yapacağını, her şeyin sona erdiğini söylemiştin Sarp. Bana anlatacaktın ama seni dinlemedim. Değişen neydi? Baban hala o suçu işlemiş insandı, ne oldu da fikrin değişti?"

Sarp gülümsüyor, neşeden o kadar yoksun bir gülüş ki bu, buz kesiyorum. "Babam suçunu itiraf etti Beril, değişen işte bu. O hapiste. Ailemdeki kambur, prangam artık yoktu."

Duyduklarımla çıldırma noktasına geliyorum. "Öyleyse neden konuşmadın?"

"Konuşacaktım." Sarp umutsuzca ellerini iki yana açıyor. "Ama her şey için geç kalmıştım."