İnsanlar DM kutumu dolduruyor, sırlarını anlatarak rahatlıyorlar. Çünkü ben hiç kimseyim.
İnstagram'daki anonim hesaplardan sadece biriyim ama insanların işine gelirim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Helin bu çocuğu gerçekten seviyor olmalı." diyor Ceren beklemeksizin. "Başka türlü onu nasıl kabul edebilir aklım almıyor."
Siyah polo yaka tişörtüyle bir garson çocuk masamızdaki boşları toplamaya girişiyor. Ben de bir süreliğine cevaplarımı yutuyorum. Sıradan görünen insanların neye hizmet ettiğini asla bilemezsiniz. Kiminle arkadaş olduğunu ya da duyduklarının ne kadarını unutacağını... Bu yüzden garsonun gitmesini bekliyorum.
Gizliliği korumak ince bir ip üstünde yürümeye benzer. Daima tetikte olman gerekir, dengeni korumalısındır. Güvenebileceğin tek şey kendinsindir. Gizlilik, kalabalık içinde ürkek bir kuşa döner, onu yalnız yuvasında muhafaza etmelisin.
"Belki gerçekten de seviyor." diyerek yorumda bulunuyorum. Kaşlarım inançsızlığımı yansıtırcasına sağa sola oynuyor. "Ya da belki... Vazgeçemediği şey, onlarca aylık emeği. İlişkisi için çok çabaladı, hep o bir şeyler yaptı. Anıl'ı ortamlara sokan o, Anıl'ın çevresini genişleten de o. Bunları bir çırpıda silemez."
"Zarif prenses imajının zedelenmesini de istemez." Yüzünü ekşiten Ceren başını iki yana sallıyor. O Helin'i hiçbir zaman sevmedi. Helin'in kasıntı bir tip olduğunu, imajına her şeyden fazla değer verdiğini, kendisinden başka kimseyi düşünmediğini ama buna rağmen herkes tarafından sevildiğini belirtir durur. Ben de ara sıra böyle düşünürdüm ama hiç yüksek sesle belirtmedim. Ben ekransal bir paravanın arkasından atıp tutmayı seviyorum ama Ceren dobradır. Ya da şöyle söyleyeyim. Dilinin kemiği yoktur. Ne düşünürse ağzındadır.
"O kötü niyetli biri değil bunu biliyorsun." Hiç istemesem bile bu gerçekliği kabul etmeliyim. Daha önceden de dediğim gibi Helin tam bir melek. "Mesela beni asla suçlamadı."
Bakışlarım masaya kayıyor. Utanç duyuyorum. Geçmişi hatırlamak beni boğuyor.
"Sen suçlanacak bir şey yapmadın."
Bakışlarımı bir anda kaldırıyorum. "Senin ahlaki kıstasların çok geniş Ceren. Ne hissettiğimi anlayamazsın." Cümlelerim sert, bakışlarım daha da sert. Ona ima ettiğim şey çok çirkin, arkadaşlığa yakışmayacak bir şey yapıyorum. Onu yaptıklarıyla yargılıyorum.
İşte ben de böyle biriyim. Sütten çıkma ak kaşık değilim ve canım yandığında istemsizce can yakmaya girişirim.
