İnsanlar DM kutumu dolduruyor, sırlarını anlatarak rahatlıyorlar. Çünkü ben hiç kimseyim.
İnstagram'daki anonim hesaplardan sadece biriyim ama insanların işine gelirim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umut'un geçmişini bildiğim için sırrını yorumlamak da bir hayli kolay oluyor. Başta ona olan kızgınlığım yüzünden rencide edici şeyler yazmak istemiştim ama sonra sayfama yakışmayacağını düşündüm bu durumun. En çok da bana yakışmazdı; insanlığıma.
Bana inanın, ben kötü biri değilim. Sadece... her insan kadar hata yapmaya meyilliyim. Yaptım da.
Biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var.
sırsepeti: Ne yani benimle işin bitti mi? Neden cevap vermiyorsun?
Yine görüldü atıyor. Hem de saniyesinde. Ama bir türlü cevap vermiyor. Gerginleştiğim tek konuyu anlatacakken ortadan toz olması canımı sıkıyor.
sırsepeti: Bir şeyler yaz!
Görüldü yemekten o kadar sıkılıyorum ki telefonu komodinin çekmesinin derinliklerine postalayıp şakaklarıma masaj yapıyorum. Onun, o küçük sepet katilinin beni bu kadar etkileyecek kadar kişisel alanıma girmesine ne ara izin verdim, aklım almıyor.
Yalnızlığım mı buna neden olan? Ama öyle değilim ki. Aradığımda benimle dakikasında görüşecek onlarca arkadaşım var. Anne babama ulaşamasam bile kardeşim var.
Çok fazla düşünüyorsun Beril, diyorum kendime. Ruh halimin üzerine çöken kara bir bulut varmış ve hayatımdaki tüm renkleri solduruyormuş gibi hissediyorum.
