Zbiór moich one shotów.
Vminkook, Taekook, Vmin i Jikook (może pojawi się kiedyś inny ship)
Część to smuty, a niektóre nie.
Wszystkie będą opisane.
Miłego czytania!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tak, na samym początku musiałam wam wrzucić te fotki, abyście umierali tak jak ja.
***
Jungkook wysiadł z samochodu i jego sługa rozłożył nad nim parasol. Dla Jeona panowała okropna duchota i choć słońce nie dosięgało jego skóry, to miał wrażenie, że ta go wręcz paliła. Ściągnął okulary i przymrużył oczy. Popatrzył po ekskluzywnej kamienicy wykonanej w klasycystycznym stylu. Jedna z paryskich perełek architektonicznych. Fasada była w odcieniu kości słoniowej, a balkony miał ciemne balustrady. Ten luksusowy obrazek był popsuty przez gwar ulicy, więc Jungkook zdecydował wejść do środka.
Popatrzył po służbie, jaka z trwogą na niego popatrzyła. Obawiali się mężczyzny, który zawitał w tym domu. Jeon przybrał na masie od swoich ostatnich odwiedzin. Czarny golf opinał jego klatkę i umięśnione ręce. Czarne spodnie podkreślały wręcz nieludzkie wcięcie w pasie. Włosy miał w kolorze przygaszonego turkusu, a tuż przy głowie miał je idealnie czarne. W wardze, brwi i uszach błyszczały srebrne kolczyki.
Oczywiście nie z prawdziwego srebra.
Wampir przejechał językiem po kłach, aby jeszcze bardziej przerazić ludzi, który pochowali się pod ścianami. Wlepił wzrok w jedną z bardziej trzęsących się kobiet i zbliżył się do niej. Ta usiłowała ukryć łzy i próbowała powstrzymać strach, ale nie mogła.
Jungkook złapał ją za nadgarstki i przyszpilił do ściany. Wpatrywał się w nią błękitnymi ślepiami i zniżył się, aby przejechać wargami po jej szyi. Kobieta płakała czując jak kły wampira zahaczają o jej skórę.
– Gdzie on jest? – zapytał cicho Jungkook.
– N–na... na górze... na tarasie – wydukała z przerażeniem.
– Zuch dziewczynka – pochwalił ją z drwiną Jeon. Oddalił się od kobiety, która upadła z kłębiących się w niej emocji.
Jungkook spojrzał na kręte schody, a potem wyciągnął rękę. Jego słudzy nie potrzebowali komend, aby wiedzieć, czego ich pan oczekuje. Jeden wręczył Jeonowi parasolkę i się oddalił. Wiedzieli, że nadszedł moment, w którym nie można było przeszkadzać wampirowi.
